حفظ قرآن شرط گذشت از قصاص نبود/ جوانی قاتل باعث مصالحه موقت شد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، شامگاه ۲۴ بهمن‌ماه ۱۴۰۴ بود که خبر تلخ قتل امیرمحمد خالقی، دانشجوی ۱۹ ساله رشته مدیریت دانشگاه تهران، در فضای رسانه‌ای کشور پیچید. امیرمحمد در مسیر بازگشت به خوابگاه دانشجویی در محله گیشا، هدف حمله دو زورگیر موتورسوار قرار گرفت و با ضربات متعدد چاقو جان خود را از دست داد.

قاتل ۱۸ ساله‌ی امیرمحمد انگیزه خود را از قتل ربودن وسایلی همچون تلفن همراه و لپ‌تاپ اعلام کرد. این حادثه بازتاب گسترده‌ای در میان مردم و دانشجویان داشت و موجی از اعتراض نسبت به وضعیت امنیت در محدوده تردد دانشجویان به‌راه انداخت.

شب گذشته و پس از طی شدن مراحل قانونی، حکم قصاص برای قاتل دانشجوی دانشگاه تهران صادر و تأیید شد و همین مسئله باعث شد بار دیگر نام و پرونده امیرمحمد خالقی به صدر اخبار بیاید.

سحرگاه امروز، ۲۳ مهرماه ۱۴۰۴ اجرای حکم قصاص قاتل، در زندان قزل‌حصار در آستانه اجرا قرار گرفت، اما اتفاقی غیرمنتظره رقم خورد.

حمیدرضا حاجی اسفندیاری وکیل خانواده خالقی ماجرای صبح امروز را برای خبرگزاری آنا اینگونه روایت می‌کند: تشریفات اجرای حکم از بامداد آغاز شده بود. خانواده امیرمحمد و خانواده قاتل، به همراه مقام‌های قضایی از جمله آقای شهریاری، سرپرست دادسرای جنایی تهران، در محل حضور داشتند. درست در زمانی که طناب دار بر گردن احمدرضا، قاتل ۱۸ ساله امیرمحمد، انداخته شد، پدر امیرمحمد ناگهان تصمیم گرفت به احمدرضای ۱۸ ساله مهلت دوماهه بدهد.

به گفته وکیل خانواده، تا لحظه‌ای پیش از اجرای حکم، هیچ نشانه‌ای از تصمیم به گذشت وجود نداشت: حتی تا دیروز در جلسه‌ای در دادسرای جنایی، آقای خالقی اعلام کرده بودند قصد گذشت ندارند و خواهان اجرای حکم هستند. اما در همان لحظه‌های پایانی، با طلوع آفتاب، وقتی احمدرضا بالای سکو رفت و طناب بر گردنش افتاد، پدر امیرمحمد گفت می‌خواهم به او مهلت بدهم.

این تصمیم، اگرچه به‌معنای گذشت کامل از حق قصاص نیست، اما بر اساس قانون، نوعی مصالحه موقت محسوب می‌شود که اجرای حکم را تا پایان مهلت تعیین‌شده به تعویق می‌اندازد.

قاضی اجرای احکام در صورت درخواست مجدد ولی‌دم برای قصاص، پس از پایان مهلت مقرر شده موظف است مقدمات اجرای قصاص را دوباره فراهم کند.

از صبح امروز در رسانه‌ها خبری مبنی بر اینکه پدر امیرمحمد برای بخشش قاتل چندین شرط تعیین کرده بود منتشر شد؛ از جمله اینکه وی شرط کرده احمدرضا در این دو ماه دو جزء قرآن را حفظ کند. وکیل خانواده، اما این ادعا را رد کرد و گفت: حفظ قرآن شرط نبود؛ فقط توصیه‌ای از سوی آقای خالقی در همان لحظه بود. فضای آنجا احساسی و سنگین بود و فرصتی برای تعیین شرط رسمی وجود نداشت. ایشان تنها خواستند قاتل در این دو ماه به خود بیاید و مسیر اصلاح را در پیش بگیرد.

به گفته وکیل، پدر امیرمحمد تصمیم خود را بر پایه احساسات انسانی و تأمل در سن و شرایط قاتل گرفته است: احمدرضا در زمان قتل تنها ۱۷ سال داشت و اکنون تازه به ۱۸ سالگی رسیده است؛ یعنی یک سال از امیرمحمد کوچکتر بود. به‌نظر می‌رسد همین موضوع و دیدن جوانی او در پای چوبه‌دار در لحظات پایانی بر تصمیم پدر امیرمحمد اثر گذاشته است.

در حال حاضر مقرر شده است که طی دو ماه آینده، جلسات جدیدی میان خانواده خالقی و وکیل قاتل برگزار شود تا درباره احتمال گذشت کامل یا اجرای مجدد حکم تصمیم‌گیری شود.

وکیل پرونده می‌گوید: این مهلت به معنای گذشت نیست. باید دید طی این دو ماه آیا نشانه‌ای از پشیمانی و اصلاح در رفتار قاتل دیده می‌شود یا نه. پس از آن، تصمیم نهایی با ولی‌دم است.

در لحظات آخر پیش از توقف اجرای حکم، احمدرضا نیز در حالی‌که اشک می‌ریخت، بار‌ها از پدر امیرمحمد طلب بخشش و عفو کرد. پدری که تا آخرین ثانیه خواهان اجرای عدالت بود، در نهایت تصمیم گرفت میان خشم و بخشش، راه تأمل را انتخاب کند.