کلودیا کاردیناله، افسونگر سینمای ایتالیایی، در ۸۷ سالگی درگذشت

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا به نقل از هالیوود ریپورتر، کاردیناله در دهه ۱۹۶۰ به عرصه جهانی وارد شد و در فیلم هایی، چون «هشت و نیم» ساخته فدریکو فلینی، «پلنگ» ساخته لوچینو ویسکونتی و «روزی روزگاری در غرب» ساخته سرجیو لئونه درخشید. این بازیگر افسانه‌ای روز سه شنبه در منطقه نمور در نزدیکی پاریس درگذشت.

این خبر را مدیر برنامه‌هایش، لوران ساوری، به خبرگزاری فرانسه اعلام کرد.

کاردیناله در اوایل دهه ۱۹۶۰ به سرعت به یکی از ستارگان برجسته سینمای ایتالیا تبدیل شد و در کنار سوفیا لورن و آنا مگنانی، به یکی از مشهورترین چهره‌های سینمایی آن دوره تبدیل شد. او بیش از ۱۳۰ فیلم سینمایی در کارنامه داشت و از دهه ۱۹۵۰ تا زمان مرگش، مدام در صنعت سینما حضور داشت.

کاردیناله سه جایزه دیوید دی دوناتلو را برای بهترین بازیگر زن، معادل اسکار در ایتالیا، به دست آورد و در سال ۱۹۹۳ نیز جایزه شیر طلایی افتخاری جشنواره فیلم ونیز را دریافت کرد.

کاردیناله در کتاب خاطرات خود با عنوان "ستارگان من" که در سال ۲۰۰۵ منتشر کرد، نوشت: «من از سن خیلی پایین یک ستاره سینما بودم. اما هیچ شایستگی‌ای برای این عنوان نداشتم، این فقط سرنوشت من بود.» او افزود: «همیشه یک ستاره اقبال بالای سرم بود که مراقبم بود.»

اگرچه همیشه با سینمای ایتالیا شناخته می‌شد، اما کاردیناله در ۱۵ آوریل ۱۹۳۸ در تونس، پایتخت تونس به دنیا آمد. او به زبان‌های فرانسوی، عربی و لهجه سیسیلی والدین مهاجرش صحبت می‌کرد و تنها در بزرگسالی زبان ایتالیایی را آموخت.

کاردیناله در مدرسه «پال کامبون» در تونس مشغول به تحصیل بود که با چند نفر از همکلاسی هایش در فیلم کوتاه «Anneaux d’or» ساخته رنه ووستیه بازی کرد. این فیلم در نهایت در جشنواره فیلم برلین ۱۹۵۸ به نمایش درآمد و کاردیناله با ایفای نقش کوچک در فیلم Goha به کارگردانی ژاک باراتیه، مقابل عمر شریف جوان، برای نخستین بار در سینمای داستانی ظاهر شد.

اما نقطه عطف کارنامه او زمانی از راه رسید که در جشنواره ونیز ۱۹۵۷ حضور یافت. او که به عنوان «زیباترین دختر ایتالیایی تونس» انتخاب شده بود، توجه رسانه‌ها را جلب کرد و پیشنهاد‌هایی از صنعت فیلم سازی ایتالیا دریافت کرد. او به مدت کوتاهی در رم تحصیل کرد، اما به دلیل نارضایتی از این تجربه و تمایل به معلم شدن، به تونس بازگشت.

کاردیناله در سال ۱۹۶۳ در سه فیلم کلاسیک تاریخی ایفای نقش کرد: یوزپلنگ، هشت و نیم و پلنگ صورتی. در "یوزپلنگ" او نقش آنجلیکا سیدارا، یک زن زیبای سیسیلی را بازی کرد که در دل تحولات سیاسی دهه ۱۸۶۰ به یک اشراف‌زاده پیشرفته به نام تانکراده فالکونری با بازی مشهور آلن دلون دل می‌بازد. این فیلم در جشنواره کن جایزه نخل طلا را دریافت کرد و اغلب از آن به عنوان شاهکار ویسکونتی یاد می‌شود.