بیماری‌های چشمی و روزه‌داری

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری آنا از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تحقیقات نشان می‌دهد ضعف بینایی ارتباطی به روزه‌داری ندارد و با روزه‌داری تشدید نمی‌شود. روزه داری سلامت چشم را به مخاطره نمی‌اندازد و اکثر بیماران چشمی به جز کسانی که آب سیاه (گلوکوم) دارند، می‌توانند روزه بگیرند.

نزدیک بینی
نزدیک بینی عارضه‌ای ژنتیکی است که در 5 تا 8 درصد جمعیت دیده می‌شود. نظریه‌های مختلفی در مورد علت این بیماری مطرح شده است مانند کمبود ویتامین، سوء تغذیه، کار طولانی چشم از فاصله نزدیک و ... در مطالعات اندکی که تا کنون انجام شده، روزه‌داری تأثیری در بالا بردن میزان نزدیک بینی نداشته است. به عبارت دیگر، روزه‌داری سبب تشدید ضعف بینایی یا به عبارتی افزایش نمره عینک افراد نمی‌شود. همچنین در کسانی که دچار دور بینی و یا آستیگماتیسم هستند، روزه داری باعث تشدید آن نمی‌شود.

تاری دید در برخی افراد روزه دار هیچ ارتباطی به عیوب چشم ندارد و ممکن است به دلیل کاهش قند خون و یا افت فشار خون باشد. البته بر اساس نظر متخصصان در ارتباط با روزه داری افراد مبتلا به درجات شدید نزدیک بینی باید احتیاط شود.

اشک
پیروی از یک برنامه منظم غذایی و دریافت مقادیر کافی پروتئین، ویتامین آ، ویتامینC و B6، پتاسیم و روی برای تولید و ترشح طبیعی اشک لازم است. از سوی دیگر، دریافت مقادیر بالای چربی، کلسترول، پروتئین و قند با اختلال ترشح اشک ارتباط دارد. از آن جا که در ایام ماه مبارک رمضان ممکن است رژیم غذایی افراد تغییر کند، چگونگی این تغییر می تواند بر ترشح اشک اثر بگذارد. به طور کلی می توان گفت چنانچه تغییرات رژیمی ایجاد شده در ماه رمضان به گونه ای باشد که تمام مواد غذایی مورد نیاز برای ساخته شدن اشک تأمین شود، روزه داری ماه رمضان میزان و ترکیب اشک را تحت تأثیر قرار نمی دهد.

فشار داخل چشم
گرچه در ماه رمضان تعداد وعده‌های غذایی و تعداد وعده‌های مصرف مایعات کاهش می‌یابد، ولی از طرف دیگر در افراد روزه دار در وعده سحری و افطار، مقدار زیادی مایعات وارد بدن می‌شود و به نظر می‌رسد این امر می‌تواند در افراد سالم سبب افزایش مختصری در فشار داخل چشم شود که این میزان افزایش، مشکلی به وجود نمی‌آورد ولی در افراد مبتلا به آب سیاه (گلوکوم) این افزایش فشار داخل چشم ممکن است بیشتر باشد و توصیه می‌شود این افراد حتما با پزشک خود در ارتباط با روزه داری مشورت کنند و ممکن است در مواردی این بیماران از روزه‌داری منع شوند به خصوص آن دسته از افرادی که جهت درمان آب سیاه، داروی استازولامید استفاده می‌کنند. چرا که اثر این دارو بیش از 6 ساعت در بدن باقی نمی‌ماند و مجبورند این دارو را چندین بار در روز به طور منظم استفاده کنند.

درد چشم
با توجه به این که در ایام ماه رمضان مصرف مایعات در فاصله اذان صبح تا اذان مغرب مجاز نیست، این امر می تواند بخصوص در ایام گرم سال منجر به کاهش آب بدن شود. با کاهش آب بدن، میزان مایع داخل چشم نیز کاهش می یابد که می‌تواند تا حدودی منجر به احساس درد در چشم شود. بنابراین، افراد روزه دار باید در فاصله افطار تا سحری مایعات کافی مصرف کنند و در طول روز نیز دقت نمایند که تا حد امکان از قرارگیری در شرایط گرم و یا انجام فعالیت‌های شدید که منجر به از دست رفتن آب بدن می شود، خودداری کنند.

در مجموع، روزه داری ماه رمضان اثر نامطلوبی بر سلامتی چشم، ترشح اشک، فشار داخل چشم و تشدید عیوب انکساری چشم (مانند نزدیک بینی) ندارد. متخصصان توصیه می‌کنند بیمارانی که آب سیاه دارند و داروی استازولامید مصرف می کنند روزه نگیرند چراکه اثر دارو بیش از 6 ساعت در بدن باقی نمی ماند. در آب مروارید (کاتاراکت) روزه داری باعث بدتر شدن آن نمی شود.

لازم به ذکر است که استفاده از قطره‌های چشمی منجر به ابطال روزه داری نمی‌شود.