جیب خالی آمریکا برای کمک به سایرین؛ «روبیو» آدرس چین و هند را داد
به گزارش خبرگزاری آنا، شانه خالی کردن از زیر بار ارائه کمک‌های بشردوستانه، بخشی از سیاست خارجی انزواجویانه واشنگتن است که این روز‌ها از زبان «مارکو روبیو» وزیر خارجه آمریکا، می‌گوید «ما دولت کل دنیا نیستیم و (به همین دلیل) در (امدادرسانی به زلزله‌زدگان میانمار) به اندازه سایر کشور‌ها سهیم می‌شویم و نه بیشتر.»
این پاسخ روبیو به منتقدانی بود که از کمک ۲ میلیون دلاری ثروتمندترین کشور دنیا و اکتفا کردن به اعزام یک تیم ارزیابی سه نفره به میانمار بعد از زلزله مهیب هفته گذشته، تعجب کرده‌اند.
علاوه بر این، روبیو می‌گوید آمریکا اولویت‌های دیگری هم دارد که باید در رسیدگی به آنها، توازن را رعایت کند.
او در توجیه سیاست خارجی «اول آمریکا» گفت: عادلانه نیست که از آمریکا توقع داشته باشید بار تأمین ۶۰ تا ۷۰ درصد از کمک‌های بشردوستانه به کل دنیا را تقبل کند. درست است که ثروتمندترین کشور دنیا هستیم، اما منابع‌مان نامحدود نیست و یک بدهی ملی کلان داریم.
روبیو درنهایت از چین و هند به‌عنوان کشور‌های ثروتمندی یاد کرد که باید سهم بیشتری را به امدادرسانی به سایر کشور‌های نیازمند اختصاص دهند.
درحالی‌که دونالد ترامپ جمهوری‌خواه از همان روز اول بازگشت به کاخ سفید، از تعلیق ۹۰ روزه همه کمک‌های خارجی خبر داد، اظهارات روبیو بسیار قابل‌تأمل است به‌ویژه که این روز‌ها اجرای سیاست تعرفه‌ای آمریکا علاوه بر بازار‌های جهانی، شرکای واشنگتن را هم متحول کرده است.
انزواطلبی، انحصارگرایی یا ملی‌گرایی به سبک ترامپ که در قالب شعار «اول آمریکا» ارائه می‌شود؛ شاید در نگاه اول به نفع مردم ایالات متحده به نظر بیاید، اما در درازمدت نفوذ آمریکا در عرصه جهانی را به‌شدت کاهش و به نفع رقبایی مانند چین تمام می‌شود.
از سویی، به نظر می‌آید که در مسیر افول هژمون ایالات متحده، دولت ترامپ به دنبال این است که ناتوانی در مدیریت چالش‌های جهانی را پشت نقاب «سامان‌دهی اولویت‌ها» و اجبار سایرین به پرداخت سهم خود در پرداخت هزینه‌ها پنهان کند.
انتهای پیام/
