۳۰/ اسفند /۱۴۰۳
10:01 21 / 11 /1403

مدل‌سازی برخورد سیارک از آینده‌ای سرد پرده برمی‌دارد

مدل‌سازی برخورد سیارک از آینده‌ای سرد پرده برمی‌دارد
برخورد‌های نجومی به رخداد‌هایی اطلاق می‌شوند که در آن اجرام آسمانی، مثل سیارک‌ها، دنباله‌دار‌ها و سیارات به یکدیگر نزدیک می‌شوند یا با هم برخورد می‌کنند. این وقایع می‌تواند تأثیر عمیقی بر زمین و سایر سیارات داشته باشند. اگر یک سیارک به زمین برخورد کند، می‌تواند منجر به تغییرات اقلیمی، ایجاد حفره‌های بزرگ و حتی انقراض گونه‌های مختلف جانوری شود. 

به گزارش خبرگزاری آنا، اگر یک سیارک ۵۰۰ متری به زمین برخورد کند، چه اتفاقی می‌افتد؟ این سؤال محققان مرکز فیزیک اقلیمی IBS را به چالش کشید و آنها با استفاده از مدل‌سازی پیشرفته، سناریویی از یک زمستان برخوردی را شبیه‌سازی کردند. نتایج نشان داد که دمای زمین تا ۴ درجه سانتی‌گراد کاهش می‌یابد، بارندگی ۱۵ درصد کمتر می‌شود و لایه اوزون تا ۳۲ درصد تخریب خواهد شد. این تغییرات می‌تواند به بحران جهانی غذا منجر شود، اما دریا‌ها داستان دیگری دارند.

برخورد سیارک باعث تزریق صد‌ها میلیون تن گرد و غبار به جو فوقانی می‌شود، که نور خورشید را مسدود کرده و باعث کاهش شدید فتوسنتز در خشکی و دریا می‌شود. این کاهش می‌تواند تا ۳۰ درصد از تولید محصولات خشکی را مختل کند. به گفته لان دای (Lan Dai)، نویسنده اصلی این تحقیق، این شرایط نامساعد اقلیمی منجر به اختلالات گسترده در امنیت غذایی جهانی خواهد شد.

در حالی که خشکی‌ها با بحران دست‌وپنجه نرم می‌کنند، اقیانوس‌ها رفتار متفاوتی نشان می‌دهند. داده‌های مدل‌سازی نشان داد که پلانکتون‌ها ظرف شش ماه پس از برخورد بازیابی شدند و رشد آنها به سطحی فراتر از شرایط عادی رسید. دلیل این امر، غنی شدن آب‌های اقیانوس با آهن موجود در گرد و غبار سیارک بود که باعث رشد جلبک‌ها در مقیاس گسترده شد. این رشد و نمو جلبکی همچنین باعث افزایش زئوپلانکتون‌ها شد که از جلبک‌ها تغذیه می‌کنند.

گوشتیران
قالیشویی ادیب

این مطالعه که در ژورنال Science Advances منتشر شده است، توسط تیمی از محققان دانشگاه ملی پوسان کره جنوبی انجام شد. آنها با استفاده از ابررایانه Aleph سناریو‌های مختلفی از برخورد سیارک‌هایی مشابه سیارک بنو را شبیه‌سازی کردند. نتایج نشان داد که غبار ناشی از برخورد می‌تواند تغییرات شدید اقلیمی ایجاد کند و حتی بر چرخه‌های زیستی زمین تأثیر بگذارد.

به گفته اکسل تیمِرمن (Axel Timmermann)، مدیر مرکز IBS «رشد پلانکتونی ممکن است نعمتی برای زیست‌بوم باشد و بخشی از کمبود غذایی ناشی از کاهش تولیدات خشکی را جبران کند!»

تاریخچه زمین پر از رویداد‌های برخوردی نجومی است که گمانه‌زنی می‌شود برخی از آنها تأثیرات عمیقی بر تکامل گونه‌های حیات روی زمین داشته‌اند. برای مثال، برخورد معروف چیکشلوب حدود ۶۶ میلیون سال پیش باعث انقراض دایناسور‌ها شد و راه را برای تسلط پستانداران باز کرد. تحقیقات اخیر نشان داده که چنین رویداد‌هایی ممکن است حتی بر تکامل ژنتیکی انسان نیز تأثیر گذاشته باشند.

انتهای پیام/

ارسال نظر