درخواست‌های هنرمندان تئاتر استانی از مسئولان/کمترین امکانات تئاتری در شهرستان ها
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، چهل و سومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر در این دوره میزبان ۱۰۵ اثر است که از این میان، گروه‌های استانی سهم قابل توجهی در این دوره از جشنواره دارند به گونه‌ای که از این میان ۶۵ اثر به تفکیک بخش صحنه‌ای، ۳۴ اثر؛ بخش خیابانی ۲۸ اثر و بخش آثار دیگر گونه‌های اجرایی، ۳ اثر به بخش استانی باز می‌گردد و تئاتر استانها سهم ۶۲ درصدی در این دوره از جشنواره دارند.
در چهل و سومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر بر افزایش حضور تئاتر‌های استانی تاکید ویژه‌ای شده است؛ به گونه‌ای که در این دوره، حضور تئاتر‌های استانی در بخش صحنه‌ای و خیابانی بسیار پررنگ بود، هرچند که گله مندی‌هایی از سوی هنرمندان تئاتر استانی به مسئولان جشنواره و مسئولان ذی ربط درخصوص حمایت حداکثری از آثار تولیدی در استانها و تامین بودجه‌های تعیین شده و تامین زیرساخت‌ها و امکانات لازم جهت تولیدات حداکثری هنرمندان تئاتر استانی شده است؛ چراکه این هنرمندان معتقد هستند که تولیدات استانی با توجه به نبود ظرفیت‌های لازم، امکان اجرای عموم در شهرستان‌ها را ندارد و صرفا می‌توانند در چنین رویداد‌های فرهنگی جمله جشنواره بین المللی تئاتر فجر تولیدات خود را اجرا کنند و از کمبود امکانات و زیرساخت‌ها نارضایتی داشته و خواهان توجه بیشتر و حمایت حداکثری از هنرمندان تئاتر استانی از شمالی‌ترین نقطه کشور تا به جنوبی‌ترین نقطه از شرقی‌ترین استان تا به غربی‌ترین استان‌های کشور هستند.
در ادامه گفت‌و‌گو‌هایی با برخی از کارگردانان و بازیگران نمایش‌های صحنه‌ای و خیابانی چهل و سومین جشنواره تئاتر فجر درخصوص شرح وضعیت تئاتر در استان ها، بیان دغدغه‌ها و چالش‌های موجود و راهکار‌های حضور حداکثری تئاتر‌های استانی در جشنواره‌ها و افزایش حمایت‌های دولتی و خصوصی در راستای رشد و ارتقاء فعالیت هنرمندان تئاتر استانی شکل گرفته که در ادامه از نظر می‌گذرانید.
عدم وجود امکانات در استانها مانع از فعالیت هنرمندان استانی است
محمد جوهری، کارگردان نمایش صحنه‌ای «استرالیا» از ماهشهر همچنین بیان کرد: در گذشته شکاف گسترده‌ای میان تئاتر مرکز با استان وجود داشت، اما با وجود فضای مجازی و پلتفرم‌هایی که این خلاء را پر کردند، خداروشکر اهالی تئاتر استانی نیز کم کم در آسمان تئاتر پرواز کردند. در شهرستان کار کردن اجراکردن نمایش بسیار سخت است. ما بازیگران و کارگردانانی را در این حوزه می‌شناسیم که بسیار مستعد بوده و ظرفیت اجرای بالایی دارند، اما هیچ امکاناتی در اختیار ندارد، حتی برای یک حرکت مکانیکی ساده باید خودشان دست به کار شده و آن را طراحی کنند، چیزی که در سالن‌های معمول تئاتر وجود دارد.
وی در ادامه عنوان کرد:، اما آن چیزی که موجب ادامه فعالیت تئاتر‌های استانی می‌شود، عشق و علاقه است که آن‌ها را پای کار نگه می‌دارد. در استان خوزستان خداراشکر کار‌های خوبی چه از لحاظ تئاتر خیابانی و صحنه‌ای تولید و اجرا شده است و امیدوارم که بیش از پیش به تئاتر استانها توجه ویژه‌ای شود تا نتیجه آن را شاهد باشیم.
در تهران هم جایی برای دیده شدن تئاتر‌های استانی وجود ندارد
سروش پیمبری، کارگردان نمایش «مستر دیفال» از کرمانشاه با اشاره به اینکه یک اپیدمی در کل ایران به وجود آمده است و آن این است که بیشتر از اینکه به هنر‌های تاثیرگذار جامعه پرداخته شود، توجهات به سمت و سوی دیگر است، گقت: بی توجهی و عدم حمایت موجب شده تا هنرمندان تئاتر استانی که با عدم کمبود امکانات و ظرفیت در استانها مواجه هستند، همیشه گلایه‌مند باشند که آن طور که باید و شاید نتوانسته‌اند به خوبی در این حوزه ادای نقش کنند و حق هم دارند. هنرمندان تئاتر از استانها به امید رشد و دیدن شدن به مرکز می‌آیند، اما متوجه می‌شوند که در مرکز نیز جایی برای اجرای فعالیت هایشان نیست.
کارگردان نمایش «مستر دیفال» ادامه داد: این شکست و ناراحتی بار هنرمندان کرد حتی سنگین‌تر است چراکه هنرمندان تئاتر استانی کرد سرزمینی پر از نمایش و متل دارند وقتی به مرکز می‌آیند جایی ندارد و وقتی هم در شهر خودشان هستند، از لحاظ بودجه و امکانات رسیدگی‌ای به آن‌ها نمی‌شود. مگر یک نمایش چه چیزی جز دلخوشی و تامین بودجه مناسب می‌خواهد؟ اهالی تئاتر استانی دلخوشی فعالیت در این حوزه را دارند، اما کمبود بودجه موجب می‌شود که این دلخوشی‌ها نیز از بین برود و دیگر انگیزه‌ای برای تولید نمایش باقی نماند.
تولیدات هنرمندان تئاتر استانی بدون اجرا در جشنواره فجر فدا می‌شود
مالک آبسالان، کارگردان نمایش «رایت فلایر» از دهلران در ادامه با بیان اینکه برای هنرمندان تئاتر استانی، برگزاری جشنواره تئاتر فجر، تئاتر مریوان، تئاتر مقاومت و ... نقطه اتصال هنرمندان تئاتر به یکدیگر چه استان به استان و چه استان به مرکز است، گفت: این حضور ضمن اینکه منبع درآمد ناچیزی برای هنرمندان خواهد بود، موجب می‌شود که کارهایشان نیز به واسطه برگزاری جشنواره دیده شود. اگر جشنواره‌های تئاتر حذف شود، هنرمندان تئاتر استانی چه در عرصه خیابانی و چه صحنه‌ای بیکار خواهند شد.
وی افزود: ما در استان هایمان نمایش‌ها را تولید می‌کنیم، اگر به جشنواره‌ها آمدیم و این نمایش‌ها را با حضور عموم اجرا کردیم که موفق شده‌ایم وگرنه تولیدات هنرمندان استانی فدا می‌شود؛ چراکه در دیگر استانها شرایط و ظرفیت اجرای کار‌ها وجود ندارد.
به گفته آبسالان، درحال حاضر در حوزه سینما پول‌های کلانی خرج می‌شود؛ اما در حوزه تئاتر اینطور نیست. چرا یک بازیگر درجه دو یا سه سینما قرارداد یک میلیاردی دارد، اما بازیگران حوزه تئاتر که حرفه‌ای فعالیت می‌کنند، مبالغ ناچیزی دریافت می‌کنند. این شرایط باید به واسطه برگزاری جشنواره هایی، چون جشنواره تئاتر فجر برطرف شود و فکری برای برطرف کردن چالش‌های هنرمندان تئاتر استانی صورت بگیرد.
امیدی به بهبود شرایط فعالیت هنرمندان استانی نیست
حسین نادری، نویسنده و کارگردان نمایش «چشم آبی» با بیان اینکه، اما متاسفانه پشتیبانی و حمایتی که باید از اهالی تئاتر استانی صورت بگیرد، اتفاق نمی‌افتد، گفت: هنرمندان تئاتر استانها بسیار مستعد و تلاش گر هستند و آثاری که گا‌ها از آن‌ها تماشا می‌کنیم، قابل تفکر و توجه است. با توجه به نقش دولت و سازمان‌های مربوطه، حمایتی از آثار استانی صورت نمی‌گیرد و هیچ امیدی هم به درست شدن این شرایط و بهبود فعالیت هنرمندان تئاتر استانی در تامین بودجه، تامین امکانات لازم اجرا و ... وجود ندارد.
نادری ادامه داد: آنچه نیاز فعالیت هنرمندان تئاتر استانی است، حمایت‌های مادی و معنوی از فعالان این حوزه است. به طور مثال در این دوره از جشنواره، گروه نمایشی از زاهدان برای اجرای نمایش ۲۴ ساعت راه را بدون هیچ حمایتی در جشنواره طی کرده‌اند که صرفا نمایش خود را در جشنواره تئاتر فجر بر صحنه اجرای عموم ببرند. اما اگر حمایت و پشتوانه‌ای از گروه‌های تئاتر استانی صورت بگیرد، قطعا شاهد افزایش انگیزه در میان هنرمندان استانی خواهیم بود و در نتیجه شاهد تماشای کار‌های خوب و تاثیرگذاری از سراسر ایران در این جشنواره‌ها خواهیم بود.
لزوم توجه بیشتر به تئاتر استان‌های کم بضاعت
محمد سلیمی، کارگردان نمایش «بازگشت به میدان» از میناب در ادامه با بیان چالش‌های خود در این حوزه گفت: به عنوان هنرمند تئاتر استانی که از جنوبی‌ترین نقطه ایران به مرکز کشور آمده‌ام، در ساده‌ترین امر یعنی خرید بلیط برگشت برای تیم چندنفره خودم دچار مشکل هستم. ما به عنوان هنرمندان تئاتر خیابانی استانی با کوچک‌ترین دغدغه که خرید بلیط رفت و برگشت است تا بزرگترین دغدغه که تامین بودجه تولید و اجرای تئاتر است دست و پنجه نرم می‌کنیم. اگر هنرمندان تئاتر استانی همیشه دغدغه تامین بودجه و منابع مالی داشته باشد، پس چه زمانی باید دغدغه هنر و تولیدات هنری را داشته باشد؟
کارگردان نمایش «بازگشت به میدان» همچنین توضیح داد: هنرمندان استانی دغدغه‌های بسیاری به جز دغدغه تولیدات هنری دارد، اگر دولت و مسئولان مربوطه بتوانند شرایطی ایجاد کنند تا هنرمندان تئاتر استانی صرفا دغدغه هنر داشته باشند و از دغدغه‌هایی که به تامین بودجه و چالش‌های مالی می‌شود، رها باشند قطعا تولیدات هنری با کیفیت‌تر و موثری خواهند داشت.
به گفته سلیمی، من از جنوب شرق ایران به تهران آمده‌ام، قطعا با گروهی که از نزدیک‌ترین منطقه به تهران آمده است، چالش‌ها و دغدغه‌های بیشتری دارم، امید دارم که توجه‌های بیشتری به این تفاوت‌ها و گروه‌های استانی کم بضاعت بشود چراکه دغدغه‌های مالی اصلی‌ترین چالش هنرمندان استانی است و موجب عدم فعالیت بیشتر این گروه‌ها می‌شود.
کمترین امکانات تئاتری در استانها وجود ندارد
رضا محمدیان، نویسنده و کارگردان نمایش خیابانی «کارما» ورامین در این باره می‌گوید: ظرفیت‌های مناسبی برای فعالیت هنرمندان تئاتر استانی نیست؛ بنابراین هنرمندان این حوزه در استانها مجبور هستند که از پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های محدودی که در استان‌های خودشان وجود دارد، بهره‌مند شوند. به همین دلیل هنرمندان به تئاتر‌های خیابانی روی می‌آورند؛ چراکه فرهنگ سرا‌ها و جایی که مکان مناسبی برای اجرای نمایش باشد، وجود ندارد به همین دلیل در خیابان‌ها و صحنه تئاتر خیابانی کار خود را عرضه می‌کنیم.
وی همچنین درخصوص نقش جشنواره تئاتر فجر در حمایت از تئاتر‌های استانی بیان کرد: گروه ما که در یکی از شهرستان‌های تهران فعالیت می‌کند؛ یعنی استان ورامین برخلاف اسم تهران که به تولیدات ما می‌خورد، ما در یک شهرستانی کار می‌کنیم که هنوز یک سالن استاندارد برای اجرای نمایش وجود ندارد. این بضاعت هنرمند است که موجب می‌شود هنر یک شهرستان یا استان ارتقاء پیدا کند، اما بر خلاف اسم و برند تهران ما در شهرستان از کمترین امکانات برخوردار هستیم و امیدواریم که مسئولان این حوزه فکری به حال رشد تئاتر استانها داشته باشند.
تئاتر‌های استانی در چهل و سومین دوره جشنواره تئاتر فجر دیده شدند
مارال ایزدبخش، بازیگر نمایش خیابانی «هچل» اصفهان نیز با بیان اینکه یکی از اتفاقات خوبی که در چهل و سومین جشنواره بین المللی تئاترفجر شکل گرفت؛ سهمیه بندی تئاتر است، هنوان کرد: ما امسال کار‌های زیادی از استانها داشتیم و امسال یکی از سال‌هایی بود که به تئاتر استانها بها داده شد. تنها نقد من در بخش اجرایی جشنواره و بحث تماشاگران است. این همه تلاش در این دوره از جشنواره صورت گرفته است، اما‌ای کاش این حصار‌های دور تئاترشهر نبود تا استقبال بیشتری از سوی مردم برای تماشا و تبلیغ کار‌های استانی صورت می‌گرفت.
به گفته ایزدبخش، کاش همچون گذشته اهالی بزرگ و پیشکسوت این حوزه از نمایش‌های خیابانی بازیگران خوب و موفق را انتخاب می‌کردند؛ای کاش این اتفاق برای بازیگران نمایش‌های خیابانی استانی باز هم صورت بگیرد نه صرفا انتخاب بازیگران برای سینما و تلویزیون بلکه انتخاب بازیگران کاردرست برای اجرا در تئاتر‌های صحنه‌ای.
با توجه به اینکه چهل و سومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر به ایستگاه پایانی خود رسیده است، امیدواریم که آینده روشنی در انتظار تئاتر استانها بنابر وعده‌ها و گفته‌های مسئولان دولتی و ذی ربط این حوزه باشد و حمایت از تئاتر‌های استانی صرفا به برگزاری هر ساله جشنواره تئاتر فجر محدود نباشد.
گفتنی است، چهل و سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر به دبیری خیرالله تقیانی‌پور، تا ۱۳ بهمن ادامه دارد.
انتهای پیام/
