پاکدل: با کمبود بازیگر متخصص در هنر رو به رو هستیم/ سرسنگی: نقشه هنرهای نمایشی باید همه جانبه و اجرایی باشد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، نشست «توسعه در تئاتر ایران» عصر امروز هشتم بهمن ماه با حضور حسین سلیمی، شورای سیاست گذاری جشنواره فجر، حسین پاکدل و مجید سرسنگی پیشکسوتان عرصه تئاتر در سالن کنفرانس مجموعه تئاتر شهر برگزار شد.
دکتر سلیمی در ابتدای نشست عنوان کرد: شرایط امروز تئاتر نسبت به سالها قبل تغییر کرده است. متخصصین تئاتر و کسانی که دغدغه تئاتر را داشتند، کم بودند. تئاتر مثل جریان اندیشه است هیچ جامعهای را نمیتوان از اندیشه محروم کرد حتی اگر دولت نخواهد، اندیشهمندان راه خود را باز میکنند. بنظرم تئاتر هم راه خود را باز میکند، حال رییس جمهور باید سخت افزار تئاتر را فراهم کند، ما تالارهای زیادی در سطح کشور داریم که در بازی افتاده و ما میتوانیم اینها را به گروهها واگذار کنیم.
وی افزود: نکته دیگر تئاترهای خصوصی و دولتی باید گروههایی در سالن مستقر داشته باشند که برنامه سالیانه شان و میزان کمکشان از دولت هم مشخص باشد تا بتوانند حداقل هایشان را تامین کنند، این ابداع من نیست در خیلی کشورهع این اتفاق میافتد.
سپس حسین پاکدل عنوان کرد: دولتها قرار نیست برای تیاتر کار بیشتری بکنند، یک مقدار دیر وقت ان است که واگذار کنیم به بخش خصوصی.
وی در ادامه افزود: مشکل ما همیشه حاکمیت نیست گاهی خودمان هم هستیم، چون تشکل پذیر نیستیم و به محضی که با مشکل روبهرو میشود، سعی میکنیم برایش الگو بپذیریم. مثلا اتفاق ایجاد خانه هنرمندان رخ داد مطلوب هم شاید نبود!
پاکدل اظهار داشت: قرار نبود خیلی اتفاقات بیافتد که این بلبشو در هنر نمایش ایجاد شود. قالب کارها قبلا وقتی اجرا میشد تاثیرگذار بود الان شاید سیصد نمایش هم اجرا شود، اما منشا تحول نیست، چون همه چیز عجلهای شده است. یک دوره تولید نیروهای خلاق بازیگری انقد بالا بود که دو دهه سریال و فیلمها را تغذیه میکرد الان با کمبود بازیگر متخصص روبهرو هستیم.
سرسنگی در ادامه یاداور شد: یکی از نکاتی که در اسناد هنرهای مختلف دیده میشود این است که این اسناد اجرایی نمیشود، در درجه اول انتظاری که از سیاست گذاران میرود این است که با کمک اهالی هنر نقشه راهی که باید در عرصه هنرهای نمایشی برویم را تدوین کنند. این نقشه باید قابلیت اجرایی داشته باشند، همه جانبه باشد و همه چیز را دربر بگیرد.
وی اظهار داشت: ما بعد چهل و اندی سال هنوز متوجه نشدیم جایگاه هنرهای نمایشی در کشور چگونه است پس طوری با ان برخورد میکنیم که مثل ویترین تیاتر است.
انتهای پیام/