درمان سرطان پستان به کمک نانوحامل‌های پلیمری در دانشگاه تبریز
محققان دانشگاه علوم پزشکی تبریز با انجام یک پژوهش آزمایشگاهی تلاش کردند کارایی روش شیمی‌درمانی جهت درمان سرطان پستان را بهبود بخشند. استفاده از این نانوحامل‌ها در محیط شبیه‌سازی‌شده بدن انسان، نتایج جالب‌توجهی داشته است.
به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از ستاد ویژه توسعه نانو، سرطان پستان با حدود سالیانه یک میلیون مبتلا، رایج‌ترین سرطان تشخیصی در زنان و عامل اصلی مرگ ناشی از سرطان در بین آنهاست. سرطان پستان ناشی از رشد خارج از قاعده سلول‌های غیرطبیعی در پستان است. در تمام دنیا، این بیماری یکی از قابل درمان‌ترین نوع سرطان به شمار می‌رود. داروهای گیاهی با پتانسیل فوق‌العاده‌ای، نویدبخش درمان قطعی سرطان پستان هستند. استفاده از این داروها به‌صورت هدفمند می‌تواند اثربخشی آنها را به‌طور قابل‌توجهی افزایش دهد. معرفی نانوحامل‌های پربازده به‌منظور دارورسانی هدفمند یکی از مهم‌ترین حوزه‌های پژوهشی و عملی درمان سرطان محسوب می‌شود.
فاطمه سادات طباطبایی میرک آباد، محقق طرح، ضمن اشاره به کورکومین به‌عنوان یک ماده ضد سرطانی موجود در ریشه گیاه زردچوبه، در خصوص اهداف دنبال شده در این طرح گفت: «کورکومین، پلی فنلی طبیعی با خواص ضد سرطانی متعدد است که به دلیل حلایت کم در آب، دسترسی زیستی پایین، تخریب و متابولیسم سریع، می‌تواند به کمک یک نانوحامل مناسب، رهایش مناسبی داشته باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر کورکومین خالص و نانوکپسوله شده و مقایسه اثر این دو روش دارورسانی به سلول‌هاست».
استفاده از نانوحامل سنتز شده در این طرح به‌منظور دارورسانی کورکومین به سلول‌های سرطانی، موجب کاهش هزینه درمان، کاهش عوارض جانبی دارو، افزایش مدت‌زمان دارورسانی به سلول سرطانی و کاهش دفعات مصرف دارو خواهد شد.
وی در ادامه در خصوص نانوحامل سنتز شده در این طرح افزود: «پلی لاکتیک گلایکولیک اسید (PLGA) یکی از کارآمدترین نانوذرات پلیمری زیست‌تخریب‌پذیر است که به دلیل استفاده به‌عنوان حامل دارو در درمان سرطان توجه زیادی را به خود جلب کرده است. در این پژوهش با ترکیب پلی‌لاکتیک گلایکولیک اسید با پلی‌اتیلن گلایکول (PEG) یک نانوحامل کارآمدتر سنتز شده و در ادامه از این نانوحامل به‌منظور دارورسانی داروی کورکومین مورد استفاده قرار گرفته است».
به گفته طباطبایی میرک آباد، روند سنتز و ارزیابی نانوحامل پلیمری بدین‌صورت بوده است: «در مرحله اول، نانوذرات PLGA-PEG با روش پلیمریزاسیون مذاب بدون استفاده از حلال سنتز شد. در ادامه داروی کورکومین درون این نانوحامل‌ها بارگذاری شده و میزان ظرفیت آنها تعیین شد. همچنین ساختار و ابعاد نانوذرات به کمک روش‌های مشخصه یابی مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله بعد کشت سلولی MCF7 در محیط کشت سلولی انجام گرفت و در نهایت اثربخشی دارویی کورکومین خالص و نانوکپسوله شده ارزیابی و مقایسه شد».
این تحقیقات حاصل تلاش‌های فاطمه سادات طباطبایی میرک آباد، دانش‌آموخته مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه علوم پزشکی تبریز و دانشجوی مقطع دکترای دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دکتر نصرت‌الله ضرغامی، دکتر ابوالفضل اکبرزاده و دکتر محمد رحمتی، اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز است
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
