«ریکی»؛ دستانی که بیشتر جیب‌ها را خالی می‌کنند تا دردها را درمان!
درمانگران ریکی معمولاً از انرژی‌هایی صحبت می‌کنند که قابل اندازه‌گیری نیستند و حتی توضیح دقیقی درباره ماهیت این انرژی‌ها ارائه نمی‌دهند. در واقع، ادعای انتقال انرژی بیشتر شبیه به داستان‌های جادویی است تا یک فرآیند علمی.
خبرگزاری آنا- محمدامین پورحسینقلی: تصور کنید با یک درمانگر روبه‌رو هستید که ادعا می‌کند تنها با نگه‌داشتن دستانش بالای بدن شما، می‌تواند انرژی‌های کیهانی را هدایت کند و تمام بیماری‌های جسمی و روحی‌تان را درمان کند. این ایده به نام ریکی (Reiki) شناخته می‌شود، و طرفدارانش معتقدند که با انتقال انرژی از طریق دست‌ها می‌توان همه‌چیز را، از استرس و سردرد گرفته تا بیماری‌های جدی‌تر، برطرف کرد. اما آیا این ادعا واقعاً معجزه‌ای درمانی است یا صرفاً یک بازی با "دست‌ها و جیب‌ها"!
ریکی چیست؟
ریکی ممکن است به‌عنوان یک روش آرامش‌بخش مفید باشد، اما نباید آن را به‌عنوان جایگزینی برای درمان‌های علمی و اثبات‌شده پذیرفت. ریکی بیشتر شبیه به یک نمایش ساده و بی‌ضرر است که اگر هم تأثیری دارد، بیشتر ناشی از اثر پلاسیبو و احساس آرامش است. پس اگر می‌خواهید کمی آرامش پیدا کنید، شاید امتحانش ضرری نداشته باشد، اما اگر به‌دنبال درمان واقعی هستید، به پزشکان واقعی مراجعه کنید. دستانتان را بالا ببرید، اما این بار نه برای انرژی، بلکه برای تشویق علم واقعی!
ریکی یک روش درمانی جایگزین است که ریشه در ژاپن دارد و نامش به معنای "انرژی کیهانی" است. در این روش، درمانگر دستانش را روی بدن بیمار یا نزدیک آن نگه می‌دارد و ادعا می‌کند که با انتقال انرژی‌های نامرئی، جریان انرژی در بدن بیمار را تنظیم می‌کند. نتیجه؟ برطرف شدن مشکلات جسمی و روحی، حتی اگر این مشکلات به‌طور مستقیم ربطی به انرژی نداشته باشند! از نگاه طرفداران، ریکی می‌تواند درمانی کامل و بی‌ضرر باشد که همه دردها را از بین می‌برد. اما از نگاه منتقدان و دانشمندان، ریکی چیزی جز یک القای آرامش روانی نیست که اگر اثری هم داشته باشد، بیشتر به لطف اثر پلاسیبو است تا انرژی‌های نامرئی.
علم درباره ریکی چه می‌گوید؟
علم همیشه آماده است تا هر ادعایی را بررسی کند، به شرطی که شواهد معتبر وجود داشته باشد. درباره ریکی، تحقیقات متعدد انجام شده‌اند، اما نتیجه تقریباً یکسان بوده است: هیچ شواهد علمی قوی‌ای برای اثبات اثربخشی ریکی وجود ندارد.
درمانگران ریکی معمولاً درباره انرژی‌هایی صحبت می‌کنند که قابل اندازه‌گیری نیستند و حتی توضیح دقیقی درباره ماهیت این انرژی‌ها ارائه نمی‌دهند. در واقع، ادعای انتقال انرژی بیشتر شبیه به داستان‌های جادویی است تا یک فرآیند علمی. مطالعاتی که اثرات ریکی را بررسی کرده‌اند، نشان داده‌اند که احساس بهبودی که بیماران گزارش می‌کنند، اغلب نتیجه آرامش ذهنی است که از تلقین و توجه درمانگر ناشی می‌شود، نه انرژی‌های واقعی.
آیا ریکی خطرناک است؟
ریکی به‌طور مستقیم خطر جسمی خاصی ندارد، اما خطر اصلی آن در جایگزین کردن درمان‌های واقعی با این روش جایگزین است. تصور کنید کسی که از بیماری جدی‌ای مثل سرطان رنج می‌برد، به‌جای مراجعه به پزشک متخصص، به درمانگر ریکی اعتماد کند. نتیجه؟ از دست رفتن فرصت‌های درمان واقعی و عواقب جدی برای سلامتی. همچنین، بسیاری از درمانگران ریکی برای جلسات خود هزینه‌های گزافی دریافت می‌کنند، در حالی که هیچ شواهدی برای اثربخشی واقعی این روش ندارند. این موضوع باعث می‌شود که ریکی به‌جای درمان، بیشتر به تجارت انرژی‌های نامرئی شبیه باشد.
چرا مردم به ریکی باور دارند؟
یکی از دلایل محبوبیت ریکی، سادگی و جذابیت آن است. ایده اینکه می‌توان بدون دارو، جراحی یا حتی تماس فیزیکی، بیماری‌ها را درمان کرد، برای بسیاری از مردم دلپذیر است. همچنین، ریکی از اصطلاحات مبهم و مرموزی مثل "انرژی کیهانی" و "تراز کردن چاکراها" استفاده می‌کند که حس علمی بودن را القا می‌کنند، در حالی که در عمل، توضیح واضحی ندارند. اثر روان‌شناختی توجه و تلقین نیز نقشی کلیدی در باور به ریکی دارد. وقتی کسی به شما توجه می‌کند، با شما صحبت می‌کند و دستانش را با تمرکز بالای بدنتان نگه می‌دارد، ممکن است احساس بهتری پیدا کنید، حتی اگر این احساس هیچ ربطی به انرژی‌های کیهانی نداشته باشد.
ریکی ممکن است به‌عنوان یک روش آرامش‌بخش مفید باشد، اما نباید آن را به‌عنوان جایگزینی برای درمان‌های علمی و اثبات‌شده پذیرفت. ریکی بیشتر شبیه به یک نمایش ساده و بی‌ضرر است که اگر هم تأثیری دارد، بیشتر ناشی از اثر پلاسیبو و احساس آرامش است. پس اگر می‌خواهید کمی آرامش پیدا کنید، شاید امتحانش ضرری نداشته باشد، اما اگر به‌دنبال درمان واقعی هستید، به پزشکان واقعی مراجعه کنید. دستانتان را بالا ببرید، اما این بار نه برای انرژی، بلکه برای تشویق علم واقعی!
انتهای پیام/
