به مناسبت روز نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران؛
چرا به نیروی دریایی ارتش به چشم یک نیروی راهبردی باید نگریسته شود؟/ چه بودیم و چه شدیم +فیلم‌وعکس
لازم است به نیروی دریایی ارتش به چشم یک نیروی راهبردی نگاه شود، چرا و چگونه را به شما توضیح می‌دهیم.
به گزارش خبرگزاری آنا، نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (به‌اختصار: نداجا) یکی از چهار نیروی زیرمجموعه ارتش جمهوری اسلامی ایران است، که مسئولیت حفاظت و نگهبانی از آب‌های سرزمینی ایران در دریای عمان و دریای خزر را برعهده دارد. نیروی دریایی سپاه پاسداران نیز در خلیج فارس مستقر می‌باشد.
فرم کنونی نیروی دریایی در دوران پهلوی شکل گرفت و به‌طور رسمی فعالیت آن از سال ۱۳۳۴ تحت عنوان نیروی دریایی شاهنشاهی ایران آغاز گردید. پس از وقوع انقلاب ۱۳۵۷، نام آن به شکل کنونی تغییر پیدا کرد. هم‌اکنون دریادار شهرام ایرانی فرماندهی نیروی دریایی ارتش را برعهده دارد و دریادار حمزه‌علی کاویانی به‌عنوان جانشین فرمانده نداجا فعالیت می‌کند.
تاریخچه:
به لحاظ موقعیت استراتژیک و تاریخی خلیج فارس به عنوان یکی از اولین دریا‌های محصور شناخته شده جهان، امنیت این دریا هرازگاهی مورد نظر یکی از پادشاهان ایران قرار می‌گرفته است. اولین گزارش از یک نیروی دریایی مجهز محلی در ایران، مربوط به دوران انوشیروان است، که به قصد تسخیر عربستان، نیروی دریایی عظیمی را در ابوله، واقع در اروندرود تجهیز نمود و با آن به عدن، در دریای سرخ رسید و آن را مسخر خویش ساخت. البته تا پیش از آن و در لشکر کشی‌های هخامنشیان به اروپا نیز گاه ذکری از نیروی دریایی قوی ایران شده است.
اولین تلاش در جهت ساخت کشتی‌های جنگی و ایجاد ناوگان مدرن در دوره صفویه و برای اخراج پرتغالی‌ها از جزیره هرمز و خلیج فارس صورت گرفت. این تلاش به دلیل دخالت انگلستان به نتیجه نرسید، ولی نخستین نیروی دریایی مدرن ایران سرانجام توسط نادرشاه افشار تأسیس شد. او با خرید چند کشتی از انگلستان و هلند، موفق شد نیروی دریایی ایران را تأسیس کند. هارفورد جانس بریج انگلیسی گزارش می‌کند:
هنگامی که در ۱۷۸۴ وارد بوشهر شدم، از کشتی‌های نادر سه کشتی باقی‌مانده بود که هریک پانصد تن ظرفیت داشتند.
ناصرالدین شاه به منظور توسعه نیروی دریایی، موفق به خرید یک کشتی ۶۵۰ تنی، مجهز به چهار عراده توپ کروپ، از آلمان گردید، که نام آن را پرسپولیس گذارد. همچنین کشتی کوچک دیگری نیز به نام شوش برای تردد و حفظ امنیت رودخانه کارون خریداری شد. در زمان مظفرالدین‌شاه نیز چند کشتی کوچک از جمله کشتی مظفری به این ناوگان افزوده شد؛ ولی طی سال‌های بعدی و به دلیل مشکلات داخلی ایران (وقوع مشروطیت و پس از آن کودتای سوم اسفند) همه این کشتی‌ها با بی‌توجهی مواجه و در نتیجه به تدریج در منطقه خور سلطانی، نزدیک بوشهر به آب فرورفته و غرق شدند.
در طول سال‌های بعدی، به دلیل افزایش منافع انگلستان در منطقه خلیج فارس، ایران سال‌ها مورد تحریم غیر علنی کشور‌های اروپایی در برابر فروش اسلحه و از جمله کشتی‌های جنگی قرار گرفت. در ۲۹ اسفند ۱۳۰۶ دولت لایحه‌ای به مجلس شورای ملی داد تا ۲۰۰ هزار تومان از درآمد‌های سال ۱۳۰۷ کشور را برای «خرید کشتی مسلح و تعمیر کشتی‌های موجوده» اختصاص دهد.
تجهیزات و امکانات:
قبل از سال ۱۹۷۱ نیروی دریایی ایران به‌طور کامل، با تجهیزات ایالات متحده و بریتانیا اداره می‌شد. در طول ۸ سال بعد، نیروی دریایی ایران ناوچه‌های مدرن انگلیسی و آمریکایی را به ناوگان خود اضافه نمود، شامل ناوشکن‌ها، ناوچه‌ها، تعدادی شناور کوچک شامل قایق‌های گشتی و هاور کرافت، همچنین شاه مخلوع چهار ناوشکن مدرن نیز به آمریکا سفارش داده بود، که با سقوط شاه، به ایران تحویل داده نشد و این چهار ناوشکن به عنوان کلاس کید به خدمت نیروی دریایی آمریکا درآمد.
در دهه ۱۹۷۰ ایران با برنامه گسترش نفوذ خود به اقیانوس هند، اقدام به مجهز کردن ناوگان دریایی خود کرد، که این مهم با وقوع انقلاب ۱۳۵۷، سپس جنگ ایران و عراق و محدودیت بودجه در سال‌های بعدی، به واقعیت نپیوست. این مسایل باعث شد تا نیروی دریایی با توانایی محدود در ابراز قدرت، در خلیج فارس روبرو شود. همچنین پس از تسخیر سفارت آمریکا (لانه جاسوسی) در تهران و در پی آن اعمال تحریم‌های اقتصادی، تجاری و نظامی ایالات متحده علیه ایران، در سال‌های نخست چندین کشتی نیروی دریایی به‌طور کامل زمین‌گیر شدند.
در دهه ۱۹۹۰ میلادی نیروی دریایی ایران تعدادی قایق گشتی، زیردریایی، موشک ضد کشتی سطحی به ناوگان خود اضافه کرد و کشتی‌های غربی موجود را به موشک‌هایی که از چین، کره شمالی و روسیه خریده بود، مجهز کرد و در همین زمان اقدام به برگزاری مانور‌های متعدد با نیروهای دریایی پاکستان و هند کرد. به معنی کشتی مهم سطحی، ناو محافظ سبک سهند، دماوند، دنا، جماران و دیلمان هستند، که دماوند و دیلمان در ناوگان دریای خزر در شمال کشور خدمت می‌کند.
قوای تهاجمی:
نیروی دریایی ایران دارای کشتی فرماندهی نمی‌باشد. بزرگ‌ترین کشتی‌های آن پنج ناو محافظ سبک است، که تمام آنها با موشک‌های ایرانی سری نور مجهز شده‌اند. تمرکز اصلی نیروی دریایی ایران به نظر ساخت ناوچه‌های موشک‌انداز، قایق‌های تندرو و ناو محافظ‌های متوسط، برای حمل موشک‌های مدرن می‌باشد.
سه فروند از چهار ناو محافظ البرز، الوند و سبلان می‌باشند به موشک‌های مدرن ضدکشتی و ضدهوایی نیز مجهز شده‌اند. یک فروند کشتی آموزشی (حمزه) در اصل یک کشتی تفریحی دولتی بوده است، که هم‌اکنون به موشک‌های مدرن مجهز می‌باشد و در بندر انزلی در دریای خزر پهلو گرفته است. در مرز‌های جنوبی ایران انواع زیردریایی تهاجمی: سه فروند نوح یونس طارق کیلو کلاس روسی و هفتاد فروند زیر دریایی سبک غدیر و یک فروند زیردریایی فاتح کلاس متوسط، حمایت می‌شوند.
هسته اصلی قوای تهاجمی ایران چندین قایق تندرو موشک‌انداز است؛ کلاس ذوالفقار و سراج، همچنین ۵ کشتی واکنش سریع؛ کت-۱۴ است که اخیراً طراحی و ساخته شده‌اند. باور بر این است که این کاتماران‌ها توانایی حرکت با سرعت ۵۰ نات (۹۳ کیلومتر در ساعت) را دارند که همه مجهز به آخرین مدل از موشک‌های ضد کشتی (موشک نور و قادر) هستند و بقیه ناوگان ایران شامل ۲۵۰ قایق گشتی ساحلی می‌باشد.
ایران با تولید اژدر حوت توان بازدارندگی خود را افزایش داد و با تولید موشک بالستیک رادار فعال خلیج فارس از سال ۲۰۱۱ توانایی انهدام اهداف فراتر از ۲۰۰ کیلومتری را دارا می‌باشد. موشک‌های کروز سطح به سطح، کروز زیرسطح به سطح، سطح به هوا، موشک‌های بالستیک ساحلی، رادار‌های پیشرفته و سامانه‌های دفاعی ناو‌ها می‌باشند.
از سال ۲۰۰۱ به بعد نیروی دریایی ایران با تعمیر اساسی تجهیزات خود و با تجهیز آنها به موشک‌های بهینه‌سازی شده، توانایی مقابله با تهدیداتی با برد ۳۰۰ کیلومتر را دارا است و تمام خلیج فارس و دریای عمان را پوشش می‌دهد. ایران با راه‌اندازی خط تولید ناو محافظ‌های کلاس موج در بندرعباس و بندر انزلی در حال افزایش تعداد ناو‌های خود با ناو‌های جدید تولید داخل است.
نیروی دریایی هم‌اکنون ناو محافظ جماران، سهند و دنا در خلیج فارس، دریای عمان و ناو دماوند و ناو دیلمان در دریای خزر و ناوچه بایندر را در اختیار دارد. در اواخر سال ۱۳۹۷ نیز زیردریایی نیمه‌سنگین فاتح به ناوگان زیر سطحی ملحق شد. این نیرو هم‌اکنون موفق به ساخت هواناو تندر شده است. ضمن اینکه بزرگ‌ترین ناو خاورمیانه به نام ناوبندر مکران با بیش از ۲۲۸ متر طول و با قابلیت حمل ۴ الی ۶ بالگرد، در خدمت این نیرو قرار دارد.
اهتزاز پرچم ایران در آب‌های دنیا:
ناو گروه‌های ایرانی در اقیانوس هند، خلیج عدن، کانال سوئز، دریای مدیترانه، تنگه مالاکا، دریای چین، دماغه کیپ تاون آفریقای جنوبی و اقیانوس اطلس دریانوردی کرده‌اند. همچنین نیروی دریایی ایران در تلاش است تا وارد منطقه غرب اقیانوس اطلس در خلیج مکزیک شود.
به گزارش آنا، فرمانده معظم کل قوا در تاریخ ۱۴۰۳/۹/۷ در دیدار مسئولان و فرماندهان نیروی دریایی ارتش با گرامیداشت سالروز ۷ آذر ۱۳۵۹ و حماسه‌آفرینی ناوچه پیکان در مقابل دشمن بعثی که روز نیروی دریایی نام گرفته است، نیروی دریایی را در دنیای امروز نیرویی حیاتی و تعیین‌کننده خواندند و با تحسین فعالیت بخش‌های مختلف عملیاتی، اطلاعاتی، پشتیبانی، سازندگی و نوآوری در نیروی دریایی ارتش، گفتند: جهت‌گیری نیروهای مسلح به‌ویژه نیروی دریایی در همه فعالیت‌ها و برنامه‌ریزی‌ها باید متمرکز بر افزایش آمادگی و توان رزم باشد.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، افزایش توان رزمی را باعث پیشگیری از تهاجم دشمن دانستند و افزودند: مهمترین کار نیروهای مسلح پیشگیری از تهاجم است بنابراین باید به گونه‌ای عمل و توان رزمی کشور را در نگاه و رصد بدخواهان ایران برجسته کنید که به معنی واقعی احساس کنند هرگونه برخورد برای آنها هزینه سنگینی به دنبال خواهد داشت.
رهبر انقلاب اسلامی، استمرار مأموریت‌های دریانوردی را ضروری برشمردند و گفتند: همچنان‌که پیش از این گفته شد می‌توان مأموریت چند ماهه ناوگروه ۸۶ و جزئیات آن را با زبان و ابزار هنر به افکار عمومی منتقل کرد.
در ابتدای این دیدار امیر دریادار ایرانی فرمانده نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران گزارشی از برنامه‌ها و فعالیت‌های این نیرو در بخش‌های مختلف بیان کرد.
کلیپی از فعالیت‌های این نیروی راهبردی و پر افتخار را در زیر می‌بینید:
انتهای پیام/
