کاهش زمان بازی ویدیویی فرزندتان؛ راهنمای عملی والدین!

خبرگزاری آنا- آرزو آقاجانی: به عنوان پدر یا مادر چه دوست داشته باشید و چه نداشته باشید، بازی‌های ویدیویی به بخشی از زندگی روزمره فرزندان‌مان مبدل شده‌ است. با این حال این اتفاق نظر وجود دارد که اگر این سرگرمی مدرن تبدیل به عادت مداوم شود و کنترلی صورت نگیرد، می‌تواند مشکلات جدی به همراه داشته باشد.

در این میان برخی والدین به راه حل‌های صفر و صدی روی می‎‌آورند؛ یا به کلی استفاده از این دسته بازی‌ها را منع‌ می‌کنند و یا فضا را آزاد می‌گذارند. برای مدیریت زمان بازی‌های ویدیویی فرزندانتان باید روش‌های روانشناختی ساده و مؤثری را به کار بگیرید که بدون ایجاد درگیری یا نارضایتی، کودک را به سوی فعالیت‌های سالم‌تر سوق دهد. 

بیشتر بخوانید

درمانگر 17؛

چطور از شغل خود متنفر نباشیم!؟

چگونه هنگام خشم خونسردی خود را حفظ کنیم؟

چرا زوج‌ها در یک رابطه همچنان احساس تنهایی می‌کنند؟

اولین گام برای کاهش زمان بازی ویدیویی فرزندتان، ایجاد ارتباط سازنده با اوست. به جای آنکه ناگهان محدودیت‌های سخت‌گیرانه‌ وضع کنید که ممکن است باعث واکنش منفی شود، ابتدا با او در مورد دلایل نگرانی‌ خود صحبت کنید.

توضیح دهید که چطور استفاده بیش از حد از بازی‌ها می‌تواند به تحصیل، خواب و حتی روابط خانوادگی آسیب بزند. این گفت‌وگو می‌تواند باعث شود فرزندتان حس کند که شما از او حمایت می‌کنید و نگران او هستید، نه اینکه صرفاً قصد محدود کردن آزادی‌هایش را دارید. با او به توافقی برسید که به طور مشترک تصمیم‌گیری شود و او نیز نقش خود را در این فرآیند بپذیرد.

والدین گاهی سعی می‌کنند با کنترل کامل زمان بازی‌های ویدیویی، مشکل را حل کنند؛ اما این کار ممکن است باعث ایجاد فاصله و نارضایتی در کودک شود. به جای کنترل مداوم، نظارتی مؤثر داشته باشید.

تعیین محدودیت‌ منطقی و شفاف

محدودیت‌های مشخص و شفاف می‌تواند به فرزندتان کمک کند که به راحتی قوانین را بپذیرد. کودکان به چارچوب‌های مشخص نیاز دارند و اگر این قوانین به شکل منصفانه و قابل درک باشد، احتمال بیشتری دارد که آنها را رعایت کنند.

 یه عنوان می‌توانید برای روزهایی که بچه‌تان به مدرسه می‌رود زمان کوتاه‌تری برای بازی در نظر بگیرید و در آخر هفته‌ها کمی انعطاف بیشتری داشته باشید. مهم این است که محدودیت‌ها نه تنها منصفانه، بلکه به وضوح بیان شوند تا کودک شما به درستی بداند که چه زمانی مجاز به بازی است و چه زمانی باید به فعالیت‌های دیگر بپردازد.

تشویق به فعالیت‌های جایگزین و سالم

یکی از دلایل اصلی که کودکان به سمت بازی‌های ویدیویی کشیده می‌شوند، نبود سرگرمی‌های جایگزین است. والدین باید به جای فقط محدود کردن بازی، به فرزندشان فرصت‌هایی برای فعالیت‌های جذاب و متنوع بدهند. ورزش، فعالیت‌های هنری، گردش‌های خانوادگی و حتی یادگیری مهارت‌های جدید می‌تواند جایگزین مناسبی برای زمانی باشد که به بازی اختصاص داده می‌شود.

ایجاد تعادل بین این فعالیت‌ها و بازی‌های ویدیویی باعث می‌شود که فرزندتان خود به خود به بازی‌های ویدیویی کمتر وابسته شود و به تدریج تمایل بیشتری به فعالیت‌های متنوع دیگر پیدا کند.

نظارت مؤثر به جای کنترل مداوم

والدین گاهی سعی می‌کنند با کنترل کامل زمان بازی‌های ویدیویی، مشکل را حل کنند؛ اما این کار ممکن است باعث ایجاد فاصله و نارضایتی در کودک شود. به جای کنترل مداوم، نظارتی مؤثر داشته باشید.

برای مثال کنسول بازی را در فضایی عمومی قرار دهید تا استفاده از آن زیر نظر و در برابر خودتان باشد. همچنین قوانین مشخصی مثل ممنوعیت بازی در ساعات شب یا هنگام صرف غذا وضع کنید. با این روش کودک شما همچنان احساس آزادی خواهد داشت اما در چارچوبی مناسب و متعادل عمل می‌کند.