فعال سیاسی اصلاح‌طلب: احمدی‌نژاد عامل تندروها برای تخریب دولت روحانی در انتخابات ٩٦

با شکل‌گیری مجلس دهم این ابزار از دست طیف تندرو خارج شد. این تلاش‌ها برای تک‌دوره‌ای کردن دولت روحانی البته در سال آخر آن متوقف نخواهد شد. این تلاش‌های مصرانه به عقیده حسن رسولی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب برای ناکارآمد نشان دادن دولت در اذهان عمومی است.

جناح راست کنش‌های سیاسی خود را برای انتخابات ٩٦ چگونه تنظیم می‌کند؟ از آنجایی که یک سال از دولت روحانی باقی مانده است، اصلاح‌طلبان و حامیان دولت باید به چه چیزهایی بپردازند و منتقدان و مخافان دولت در چه حوزه‌هایی و به چه اشکالی سعی می‌کنند چوب لای چرخ کارهای دولت ‌گذارند؟
جریان اصولگرا که به صورت یکپارچه رقیب اصلی آقای روحانی در ٢٤ خرداد ٩٢ بوده است همچنان در سال ٩٦ نیز با همین موضع و احتمالا نه با حضور کاندیداهای متنوع بلکه با کاندیدای واحد یا حداکثر دو نامزد در مقابل رییس دولت یازدهم به صورت رقابتی آرایش خواهند گرفت. با توجه به شکننده بودن میزان رای آقای روحانی در دوره اول ریاست‌جمهوری و نیز مشکلات عدیده اقتصادی، اجتماعی، تحولات منطقه‌ای و جهانی به معنای بحران‌های منطقه‌ای و معادلات سیاسی کشورهای غربی به خصوص امریکا، یاران دولت روحانی وظایف ویژه‌ای دارند.
حامیان دولت آقای روحانی باید در یک‌ساله باقی‌مانده در دو جبهه دفاعی و پیش‌برندگی نسبت به تقویت هر‌چه بیشتر بنیه سیاسی و انتخاباتی دولت اقدام کنند. تجربه انتخابات مجلس دهم نشان داد که اتاق فکر دولت یازدهم و همچنین گروه‌های سیاسی هوادار دولت یازدهم باید نسبت به شناخت محیط سیاست داخلی کشور، حفظ و نگهداری پایگاه اجتماعی دولت و توسعه آن توجه ویژه‌ای نشان دهند.
از سویی با به دست آوردن شناخت درست از ائتلاف شکل یافته در سال ٩٤ و از سوی دیگر با توجه به پایگاه رای آقای روحانی که غرابت و نزدیکی با پایگاه رای اصلاحات دارد، تلاش کنند. بنابراین هرچند هنوز پیش‌بینی و گمانه‌زنی در مورد معادلات انتخاباتی سال ٩٦ زود هنگام است ولی اصل رقابتی بودن انتخابات آینده و اراده جریان رقیب مبنی بر حذف روحانی از صحنه اجرایی و سیاسی کشور به استناد علائم، شواهد و نشانه‌های متعدد موجود در عرصه عمومی ایران قابل اثبات است. انتقادات و بازی اصولگرایان در سه سال گذشته نشان می‌دهد که در انتخابات ٩٦ به‌طور جدی به صحنه می‌آیند.
بنابراین دولت برای تداوم خدمت‌رسانی موثر خویش در چهار سال دوم، تجهیز خود برای رقابت تمام‌عیار با رقیب احتمالی و نیز حفاظت و صیانت از پایگاه اجتماعی و سازمان رای سال ٩٢ خود فعال‌تر از آنچه که امروز عمل می‌کند، باید اقدام کند.
اخیرا تحرکات احمدی‌نژاد برای انتخابات سال ٩٦ را شاهد هستیم. اگر‌چه حضور او در انتخابات و تایید یا رد صلاحیت شدن او هنوز مشخص نشده است. فکر می‌کنید چنین تحرکاتی چه معنای دارد و با چه هدفی از سوی اصولگرایان دنبال می‌شود؟
طبق تجربه ٨ ساله دو دولت احمدی‌نژاد، روانشناسی فردی شخص او و روحیات حاکم بر حلقه اول اطرافیانش پیش‌بینی می‌کنم که جریان آقای احمدی‌نژاد یکی از نقش‌آفرینان صحنه انتخابات آینده خواهد بود. به این معنا که اصولگرایان با طرح کاندیداتوری او اهدافی را دنبال می‌کنند. اینکه شخص او تصمیم به نامزدی در انتخابات بگیرد یا بتواند از فیلتر نظارتی شورای نگهبان عبور کند یا خیر، هنوز مشخص نیست. او اگر توان عبور از فیلتر شورای نگهبان را داشته باشد، همچنان مشخص نیست که او نامزد اصلی جریان راست خواهد بود یا نامزد فرعی و در سایه این جناح. به هر حال در هر یک از این دو شکل آقای احمدی‌نژاد آمادگی دارد که با آقای دکتر روحانی چه به عنوان کاندیدای اصلی و چه به عنوان واسطه نقد و تخریب آقای روحانی و اطرافیانش در آرایش انتخاباتی آینده ورود پیدا کند.
اشاره کردید که جریان آقای احمدی‌نژاد نقش‌آفرین خواهد بود. به این نقش‌آفرینی دقیق‌تر اشاره کنید.
جریان احمدی‌نژاد و شخص او از فرصت تبلیغاتی انتخاباتی فرارو برای دفاع مواضع و عملکرد خویش و نیز به چالش کشاندن رویکردها و عملکرد‌های دولت یازدهم به صورت بهینه استفاده خواهد کرد. اگر شرایط حضور او در جایگاه نامزد ریاست‌جمهوری دوازدهم از سوی نهادهای نظارتی فراهم شود با ادعای جایگزینی و نوسازی دولت ایفای نقش خواهد کرد. در غیر این صورت اگر زمینه فراهم نشود در به چالش کشیدن دولت فعال می‌شود که بدون شک این موضع مورد حمایت جریان اصولگراست. حتی بخشی که احمدی‌نژاد را قبول ندارد، هم از این رفتار احمدی‌نژاد علیه دولت روحانی استقبال می‌کند. احمدی‌نژاد در انجام اقدامات فرسایشی علیه دولت روحانی از هیچ کوششی فروگذار نخواهد کرد.
اگر احمدی‌نژاد در این انتخابات نیاید برای کاندیدای دیگر جریان اصولگرایی راه را باز می‌کند؟
احمدی‌نژاد اگر کاندیدای در سایه باشد، تسهیل‌کننده راه اصولگرایان خواهد بود. اگر موفق به عبور از فیلتر‌های نظارتی شود محتمل‌ترین رقیب روحانی به شمار می‌آید.
دو تجربه سال ٩٢ و ٩٤ از وضعیت ائتلاف و وحدت جناح راست دیدیم. آیا در سال ٩٦ تندرو‌ها می‌توانند با اصولگرایان معتدل تن به ائتلاف دهند یا خیر؟
تجربه کنار آمدن منتقدان و حتی هتاکان به آقای لاریجانی در جریان انتخاب رییس مجلس که حتی اعلام کرده بودند به صورت جبری در انتخاب لاریجانی به عنوان ریاست مجلس همگرایی می‌کنند، این فرضیه را تقویت می‌کند که با همین رویکرد کارکردگرایانه یکی شدن همه طیف‌های اصولگرایی در رقابت با آقای دکتر روحانی برای سال ٩٦ دور از ذهن نیست.
جریان اصولگرایی آیا گزینه جدی در مقابل آقای روحانی می‌تواند داشته باشد؟
به احتمال بسیار زیاد جریان اصولگرا در مقابل آقای روحانی حضور رقابتی تمام‌عیار خواهد داشت. چرا که تداوم حضور این جریان سیاسی منوط به ورود فعال به انتخابات ریاست‌جمهوری آینده است. مضافا اینکه با توجه به جهت‌گیری‌های فعلی دولت این جریان نظرات متفاوتی دارد. از همه مهم‌تر اینکه از منظر قضاوت افکارعمومی کشور تمامی پیامدهای ناشی از دو دولت احمدی‌نژاد به لحاظ سیاسی و مسوولیت ملی و عمومی متوجه این جریان سیاسی است که به‌طور طبیعی به دنبال تداوم حضور سیاسی‌اش و هم اقنای افکار عمومی از طریق برخورد فعال با صحنه انتخابات آینده خواهد بود.
گزینه‌های جریان راست چه کسانی می‌توانند باشند؟
در مورد افراد باید مقداری صبر کرد ولی در اینکه آقای احمدی‌نژاد کاندیدای اصلی یا فرعی خواهد بود شکی نیست. چرا که اصولگرایان در درون جناح مشکلات زیادی دارند و اگر لازم باشد از این هم ابزاری برای سهل کردن مسیر استفاده می‌کنند. البته اینکه آنها با تمام این ابزار‌ها بتوانند بر مشکلات موجود در بین طیف‌های گسترده خود کنار بیایند جای سوال دارد.