ریز و درشت مصائب برگزاری بازی در ورزشگاه تختی/ جایگاهی با دو پریز برق و میکسدزون دومتری+ فیلم

به گزارش خبرگزاری آنا، بعد از 6 سال ورزشگاه تختی تهران روز گذشته پذیرای دو تیم پرسپولیس و چادرملو از هفته هفتم لیگ برتر فوتبال بود. ورزشگاه قدیمی شرق تهران که قدمت آن به سال 1353 برمی گردد و در آن زمان به دلایل علمی و مهندسی استادیوم فوتبال به شکل نعل اسب با گنجایش 30 هزار نفری ساخته شده است.

ورزشگاهی که از نظر بعد بصری زیباست و سقف آن شبیه زین اسب است. این مجموعه به جز استادیوم فوتبالی که دارد برای انجام ورزش هایی نظیر دو و میدانی، دوچرخه سواری و تنیس ساخته شده  و همچنین در سالن‌های چند منظوره مجتمع ورزشی فعالیت‌های نظیر بدن‌سازی (خانم‌ها و آقایان)، والیبال، بسکتبال، فوتبال و ژیمناستیک به صورت آموزشی انجام می شده است.

اما از انجایی که امسال به خوبی نمایان شده تا چه اندازه در دهه های گذشته به دلیل بی درایتی، بی کفایتی و بی توجهی مدیران وقت ورزش کشور و به خصوص مدیران ورزشی در استان تهران ورزشگاه های مهم پایتخت رو به فرسودگی و حتی خارج از رده تبدیل شده اندف این ورزشگاه شرق تهران نیز حال و روز بهتری از بقیه ندارد.

6 سال پیش با همه کمبودها بازی های لیگ برتر برگزار می شده اما به یکباره این ورزشگاه از چرخه استفاده در سطح اول کنار گذاشته شد و این کنار گذاشتن همانا و خاک خوردن و بی توجهی کردن به آن هم همان.

از سال 1401 تصمیم به بازسازی ورزشگاه تختی گرفته می شود تا سرانجام روز گذشته در تاریخ 14 مهر 1403 مجوز برگزاری بازی را می گیرد.

در تابستانی که گذشت در چند نوبت با حضور اصاحب رسانه و مسئولان فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ و همچنین اداره کل استان تهران مراحل بازسازی ورزشگاه تختی مورد ارزیابی قرار گرفت. آنچه از صحبت های مسئولان ورزشگاه تختی و همچنین پیمانکاری که مسئولیت بازسازی این ورزشگاه را برعهده گرفته بود برمی آمد این بود که 30 میلیارد تومان هزینه بازسازی این ورزشگاه شده است.

اما مسئله این است مسئولان وقت ورزش تهران در تمام 6 سال گذشته و حتی سال های قبل تر از آن به قدری نسبت به حفظ و نگهداری ورزشگاه تختی تهران بی توجهی از خود نشان داده اند که این استادیوم زیبا با سه برار هزینه 31  میلیارد تومان قابل ترمیم نیست.

البته که مجیدی مدیر مجموعه ورزشی تختی قبل از برگزاری بازی پرسپولیس و چادرملو در گفت و گو با آنا تاکید کرده بود که بعد از 6 سال برگزاری بازی مشخصا مشکلاتی وجود دارد و باید بازی برگزار شود تا اشکالات به چشم بیاید اما تصور نمی شد باوجود همه سروصداهایی که از تابستان شده بود و آن همه ژست های سختگیرانه ای که داود رفعتی دبیر استانداردسازی ورزشگاه ها گرفته بود ورزگشاه تختی با چنین مشکلاتی روبرو باشد.

در اینکه برای احیای این ورزشگاه پیر تهران زحمت کشیده شده شکی نیست، در اینکه بازسازی ورزشگاهی که 6 سال خاک خورده و کسی هم به او نگاه نمی کرده با دو ماه و سه ماه قابل رفع نیست هم شکی نیست اما سوال این است تا چه زمانی قرار است برای برگزاری مسابقات لیگ شاهد چنین وضعیتی بود؟هر چند که باید رکورد طولانی ترین بازسازی های ورزشگاه ها را به نام ایران ثبت کنند و هیچ گاه هم شفاف سازی نمی شود چرا باید بازسازی ورزشگاه ها سالها طول بکشد و در نهایت هم بابت برگزاری مسابقات به صورت فشرده کار از پیمانکارهای قبلی گرفته شود و به افراد جدید سپرده شود. موضوعی که قطعا هدررفت سرمایه مالی هم دارد اما آیا کسی هم که پاسخگوی این همه ندانم کاری باشد؟

انتخاب داود رفعتی برای بررسی وضعیت استاندارد سازی ورزشگاه ها توسط فدراسیون بر این اساس بوده که او فرد دقیق و سخت گیری است و مو را از ماست می کشد اما از آقای رفعتی این سوال را داریم از ورزشگاه تختی تهران چه مویی را بیرون کشیده است؟ آیا وضعیت راه پله های منتهی به جایگاه های  تماشاگران مورد تایید استانداردهای بین المللی است؟

کم نوری راه پله های منتهی به جایگاه ها آیا مورد تایید AFC است؟ بازی روز گذشته پرسپولیس و چادرملو با ظرفیت 8 هزار نفری برگزار شد که البته در نهایت بیش از 4 هزار نفر در ورزشگاه حضور داشتند اما اگر قرار باشد مسابقات با ظرفیت کامل برگزار شود آیا مسئولان برگزار کننده به این فکر کرده اند که با آن پله های فرسوده و کم نور ورزشگاه تختی چطور می خواهند آن حجم از تماشاگر را کنترل کنند تا خدای نکرده اتفاق بدی رخ ندهد؟

مسئله اینجاست که هر بار تورنمنت های بین المللی مثل جام جهانی یا جام ملت ها برگزار می شود لیستی از مدیران فوتبالی هم در این سفرها حضور دارند. آیا آنها وضعیت ورزشگاه های مدرن و سنتی همین کشورهای همسایه را ندیده اند که چگونه بخش های مختلف با پلاکاردهای ساده اما شکیل برای عموم و اصحاب رسانه اطلاع رسانی شده است؟

جالبترین بخش هم اینجاست که وقتی گلایه می شود هیچ مسئولی از عوامل برگزار کننده بازی ها تا باشگاه میزبان و همچنین مسئولان ورزشگاه مسئولیت این کم کاری ها را به گردن نمی گیرند.

در هیچ کجای دنیا رنگ شدن میله های محافظ و سروسامان دادن ظاهری بخش هایی از ورزشگاه نامش بازسازی نیست بلکه سمبل کاری است که مشخص نیست بابت همین کارها چه هزینه هایی شده است.اگر بازسازی این ورزشگاه تختی که دیروز در آن بازی برگزار شد 30 میلیارد هزینه شده پس قرار باشد کف پوش ها و موزاییک های کهنه آن تغییر کند چه میزان بودجه لازم است؟ آن هم که از وضعیت سرویس های بهداشتی مجموعه تختی که شکل ظاهری آن برای قبل از انقلاب است و مشخص نیست چه کسی مجوز داده تا با همان شمایل مورد بهره برداری قرار گیرد.

بدترین بخش ماجرا به عدم استفاده از VAR برمی گردد. قطع بودن دوربین ها به سیستم کمک دارو ویدئویی آن هم در شرایطی که فدراسیون فوتبال حتی نام داوران اتاق VAR را مشخص کرده بود اوج فاجعه بود. مشخص نیست چرا باید تست دوربین ها درست در آستانه بازی انجام شود در حالی که در همه جای دنیا این تست ها دو سه روز قبل از مسابقه انجام می شود اما متسافانه در این زمینه نه فدراسیون فوتبال شفاف سازی می کند نه صداوسیما. دو طرف ماجرا هم که فقط توپ را در زمین هم می اندازند. چمن بلند ورزشگاه و بی کیفتی آن هم که دیگر قابل عرض نیست چون چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است.

در این بخش ها هم که بگذریم به بخش جایگاه خبرنگاران آن می رسیم.جایی که اگر اسم ان را جایگاه رسانه بگذاریم جوک سال است.  جایی که شاید برای مسئولان سازمان لیگ و ورزشگاه کمترین اهمیت را داشته باشد که چنین بخش نامناسبی را برای اصحاب رسانه انتخاب کرده بودند. آیا اگر قرار بود خبرنگاران خارجی هم در بازی های لیگ داشته باشیم مایه آبروزیزی نبود و نیست که چنین جایگاهی را به نام جایگاه خبرنگاران نشان دهیم؟  بخشی که توسط نرده ها احاطه شده بدون دیوارهای شیشه ای که ضربه گیر صدا داشته باشد. صندلی های مدل کنکوری و وجود دو پریز برق در جایگاهی نامناسب به طوری که خبرنگاران برای استفاده از آن باید نوبت می گرفتند. در نهایت هم در اواخر بازی یک سه راهی در اختیار خبرنگاران قرار گرفت تا بتوانند از آن استفاده کنند. البته که توقع وجود چنین امکاناتی برای ورزشگاهی مثل تختی شاید رویایی باشد و خبرنگاران زیاده خواه باشند! بنابریان دیگر از این نمی نویسیم که خبرنگاران در طول بازی حتی حق ندارند تشنه هم شوند تا طلب آب کنند.

بعد از مصائب جایگاه خبرنگاران به پراشکال ترین بخش ماجرا می رسیم.منطقه میکسدزونی که باید مکان در نظر گرفته شده را در تاریخ ثبت کرد. یک مسیر دو متری باریک و کم عرض. در فیلم های زیر می توانید شلوغی و بهم ریختگی آن را مشاهده کنید و دیدن آن دیگر نیاز به توضیح انچه شب گذشته در تختی گذشت ندارد.

البته که نماینده سازمان لیگ خودش آنجا شاهد این اتفاقات بود و صحه براین گذاشت که مسیر انتخاب شده برای میکسدزون اشتباه و غلط است و باید بزرگتر شود. نکته اینجاست که فضا برای بزرگ تر شدن رفت و آمد خبرنگاران و بازیکنان بود اما اینکه چرا با کج سلیقگی یک مکان دو متری را برای میکسدزون انتخاب کرده بودند واقعا جای تعجب داشت. از همه بدتر این بود که هواداران به راحتی می توانستند وارد این محوطه شوند. حتی چند نوجوان هم وارد آن شدند که با هدایت ماموران انتظامی به بیرون رانده شدند.