شاعری که از «هیچ هیچ» به «ما رأیت الاّ جمیلا» رسید/ در ایام فاطمیه شاعر شدم
رتبه نخست جشنواره ملی مشاعره علوی گفت: از هفت سالگی به شعر و شاعری علاقه‌مند شدم و در حالی که «هیچ هیچ» بودم به مدد حضرت زهرا سلام‌الله علیها و در ایام فاطمیه شاعر شدم.
خبرگزاری آنا؛ در سنت و پیشینه شعر همواره رسانه‌ای قوی بوده که بسیاری از مفاهیم تربیتی و اطلاع‌رسانی از بستر این هنر انتقال یافته است. شعر و خوانش شعر در وجود همه افراد، شور و اشتیاق ایجاد کرده و طراوت و حس خوش را بر روح و جان افراد مستولی میکند.
مشاعره با ماهیت خود یعنی حفظ اشعار بسیار، بیان آن در کسری از ثانیه و یافتن شعر در ذهن براساس یک حرف یا یک موضوع یکی از آن برنامه‌هایی بوده که علاوه بر جذابیت و علاقه‌مند کردن افراد، این سؤال را در ذهن تداعی میکند که چگونه افراد نزدیک به چند هزار بیت را از حفظ هستند؟
در استعداد، علاقه‌مندی، تلاش و ممارست این افراد تردیدی نیست؛ اما باید در روی دیگر این حضور افراد بر صحنه اجرا، مشوق‌ها و راهنما‌ها را جست‌وجو کرد.
در این راستا و در ادامه سلسله گفت‌وگوها، خبرنگار آنا گفت‌وگویی را با محمداسماعیل ریاضت یکی از شرکت‌کنندگان این برنامه فرهنگی علاقه‌مند به شعر و ادبیات انجام داده است.
مشروح این گپ و گفت در پی می‌آید:
آغاز شعر و شاعری از منزل پدری
آنا: لطفا خودتان را معرفی و داستان ورودتان را به عرصه شعر و ادبیات بیان کنید.
ریاضت: قبل از هر سخن، می‌خواستم از دانشگاه آزاد اسلامی بوشهر و تمامی ارکان برگزارکننده جشنواره ملی مشاعره علوی که چند سالی است در برگزاری این جشنواره تلاش می‌کنند، قدردانی و تشکر کنم.
امیدوارم مجموع این تلاش‌های چندین ماهه هرساله موجب رضایت صاحب اصلی این کار یعنی حضرت علی ابن ابیطالب علیه‌السلام واقع شود و مولا، دستگیرشان در تمامی مراحل زندگی باشد؛ چراکه از نزدیک شاهد تلاش‌های خستگی‌ناپذیر این عزیزان در هرچه بهتر برگزار شدن این جشنواره ملی بودم.
محمداسماعیل ریاضت فرزند آخر خانواده هستم و شغلم آزاد است. داستان ورودم به عرصه ادبیات و شعر برمی‌گردد به زمانی که هفت سال داشتم و در منزل پدری ما جلسات هیئت در ایام محرم و ایام فاطمیه برگزار می‌شد و بنده به اشعار آیینی علاقه پیدا کردم و بعد هم با ورود به انجمن‌های شعر، علمی و اصولی، قواعد شعری، قافیه و اوزان عروضی را آموختم.
آنا: کدام سبک شعری را می‌پسندید و چند بیت در موضوعات آئینی از حفظ هستید؟
ریاضت: سبک کلاسیک را بیشتر می‌پسندم، به طور دقیق و تفکیک نمی‌توانم بگویم چند بیت حفظ هستم، اما حدود ۱۵ هزار بیت اعم از ابیات آزاد؛ ابیات رضوی(ع)، ابیات عاشورایی، ابیات مهدوی(عج)، ابیات علوی(ع) و ابیات قرآنی و آیینی را حفظ هستم.
آنا: ابیات علوی چطور؟
ریاضت: در زمینه شعر علوی حدوداً ۴ هزار بیت را حفظ هستم که بیشتر رباعیات علوی را تشکیل می‌دهد.
آنا: تاکنون در چه برنامه‌های مشاعره‌ای دیگری به جز مشاعره علوی حضور داشته و چه رتبه‌ای کسب کرده‌اید؟
ریاضت: مشاعره قرآنی شبکه قرآن سیما در سال ۹۲ رتبه نخست را به‌دست آوردم؛ در مشاعره ملی رضوی(ع) که سال ۹۶ یا ۹۷ در استان بوشهر و زیرنظر اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی بوشهر برگزار شد رتبه نخست را به‌دست آوردم، سال ۹۸ در مشاعره ملی مهدوی(عج) که مرحله نهایی آن در استان قم و در دانشگاه ادبیات قم برگزار شد رتبه اول را کسب کردم و در مشاعره عاشورایی در امامزاده صالح تهران رتبه نخست را به‌دست آوردم و در مشاعره ملی علوی(ع) هم که خدمت شما در دانشگاه آزاد اسلامی در استان بوشهر بودم رتبه اول را کسب کردم.
البته اعتقاد دارم، تمام این افتخارات و رتبه‌هایی که کسب کردم جز لطف خداوند و مدد ائمه اطهار علیهم‌السلام نبوده است که خود هیچ هیچم.
سازگار؛ استادی که الهام‌بخش است
آنا: فعالیت هنری دیگری نیز دارید؟ برخورد اطرافیانتان درباره فعالیت‌های فرهنگی و هنری شما چگونه بوده است؟
ریاضت: فعالیت هنری دیگرم ذاکری اهل بیت علیهم‌السلام است و در این سال‌ها، برخورد اطرافیان بسیار مثبت و دلگرم‌کننده بوده است.
آنا: اشعار کدام شاعر را بیشتر می‌پسندید؟
ریاضت: اشعار استاد غلامرضا سازگار برایم الهام‌بخش بوده است.
آنا: مشاعره هنر ذاتی است یا تمرین و ممارست؟
ریاضت: فعالیت هنری خود را در قالب شعر ناشی از هر دو می‌دانم، هم ذاتی و هم تمرین و استمرار. در زمینه شعر گفتن دو سؤال در مورد یک وجه است که به نظرم شاعری قریحه‌ای خدادادی است که با یادگرفتن و آموختن در ذات فرد تداعی پیدا میکند.
آنا: رمز موفقیت در برنامه‌های مشاعره‌ای چیست؟
ریاضت: با استمرار و تمرین زیاد در خوانش و حفظ اشعار می‌توان در شب شعر و مشاعره شرکت کرد.
آنا: با توجه به تجربیات بسیاری که از حضور در برنامه‌های مختلف مشاعره‌ای داشتید، چه پیشنهادی برای بهتر شدن این نوع برنامه‌ها دارید؟
ریاضت: پیشنهادم درباره برنامه‌های مشاعره به‌خصوص مشاعره ملی علوی این است که وقتی مشاعره‌ای در سطح ملی برگزار می‌شود باید در آن ابیات فاخر خوانده شود، نه اشعار سطحی.
دیگر اینکه وقتی قرار است برنامه‌ای در گستره ملی برگزار شود، برگزارکنندگان آن نباید با کمبود بودجه دست و پنجه نرم کنند، به‌خصوص اینکه بسیاری از شرکت‌کنندگان از سراسر کشور در روز مسابقه در شهر برگزاری حضور دارند و مسئله ایاب و ذهاب و اسکان، بسیار مهم و ضروری است و سبب جذب بیشتر شرکت‌کننده و رضایت وی خواهد بود.
آنا: رقابت با چه گروه سنی در مشاعره سخت‌تر است؟
ریاضت: تفاوتی ندارد اگر انسان برای هدف و رقابتش تلاش کرده باشد در مشاعره دشواری خاصی ندارد.
آنا: خاطره‌ای به‌یادماندنی از مشاعره در سال‌های اخیر در ذهن دارید؟
ریاضت: تمام خاطراتی که در این سال‌ها دارم زیباست. به قول فرمایش حضرت زینب سلام‌الله علیها «ما رأیت الاّ جمیلا.»
آنا: و در پایان با چند بیت زیبا خوانندگان ما را مهمان کنید.
ریاضت: بله حتماً و با کمال میل.
این چند رباعی در حال حاضر به ذهنم می‌رسد که تقدیم‌تان می‌کنم:
علی را، از همه سر می‌شناسند
همان‌هایی که گوهر می‌شناسند
خدا را شکر در این روزگاران
مرا با نام «حیدر» می‌شناسند
……………………
یکبار به رسم ما مسلمانی کن
این نسخه به جانِ خسته ارزانی کن
بیهوده پیِ طبیب حاذق هستی!
با ذکرِ علی «شرابْ درمانی» کن
آنا: و سخن پایانی...
ریاضت: از مهمان‌نوازی مردم استان بوشهر بسیار بسیار سپاسگزارم و مکرراً از دغدغه‌مندی فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی بوشهر قدردانی می‌کنم.
انتهای پیام/
