قاجار به بهانه مدرنیزه‌ کردن ایران، تعزیه و نقالی را از بین برد

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، علی نصیریان بازیگر پیشکسوت عرصه تئاتر، سینما و تلویزیون گفت: در دوره رضاخان گفتند که برای مدرنیته کردن ایران تمام مظاهر قدیمی باید از بین برود به خاطر همین تکیه دولت را از بین بردند تا یک محل تعزیه درجه یک برای ناصرالدین ایجاد کنند چرا که مظاهر تخت حوضی، نقالی و تعزیه را مبتذل می‌دانستند و اشتباهشان این بود که تصور می‌کردند این سنت‌های خوب و ارزشمند را باید از بین ببرند.

وی در ادامه افزود: من خودم در عرصه این نمایش‌ها کار کردم، اولینش همین نمایشنامه سیاه سپس پهلوان کچل و امیرارسلان بود، این کار‌ها را در عروسی‌های فامیل زیاد می‌دیدیم و چون آن دوره تلویزیون هم نبود به تئاتر کشیده شد و آن دوره تازه تئاتر وارد ایران شد.

نصیریان اظهار داشت: آن دوره دو ـ سه سالن در ایران بود که نمایش تخت حوضی اجرا می‌کرد، یکی تئاتر سعدی که در گاراژ چهارراه گمرک بود، تئاتر «یوسف و زلیخا» را آنجا دیدم که هر پرده که تمام می‌شد بازیگر یوسف کنار تماشاگر‌ها می‌نشست و خوش و بش می‌کرد و دوباره پرده بعدی صدایش می‌کردند! یعنی اینطور آزاد بود و چهارچوب نداشت.

وی افزود: یک تئاتری به نام تئاتر ایران در دروازه قزوین بود، یک تئاتر دیگر هم شاهین در باغ فردوس بود که من یک کاری از مهدی مصری در آنجا دیدم که از شخصیت‌های آن الهام گرفته و بعد‌ها سیاه و پری را نوشتم. ما سنت نوشتن در عرصه تئاتر نداشتیم و هرچیزی که از قبل سینه به سینه رسیده بوده استفاده می‌کردیم و نویسندگان امروز ما به جز بیضایی کم و بیش در پاره‌ای از کارهایشا از تکنیک‌های نو استفاده کردند.