۷ دلیل ایران برای پاسخ توأم با طمأنینه به اسرائیل

گروه سیاسی خبرگزاری علم و فناوری آنا- عماد نجار: چهارشنبه دهم مرداد ۱۴۰۳، رژیم تروریستی اسرائیل با تعدی به حریم کشورمان، مهمان عزیزی را که از مصونیت دیپلماتیک برخوردار بود، به شهادت رساند. شهید «اسماعیل عبدالسلام هنیه» رئیس دفتر سیاسی جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) در ساعات اولیه روز چهارشنبه در محل اقامت خود در تهران توسط یکی از کثیف‌ترین اشغالگران تاریخ به شهادت رسید و به جمع بیش از هشتاد نفری خانواده شهیدش پیوست.

پس‌ازاین اقدام شنیع، جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد که خونخواهی این مهمان گران‌قدر را بر ذمه خود دانسته و در زمان و مکان مناسب با تسلیحاتی متناسب با شرایط، این انتقام گرفته خواهد شد.

اما در این میان برخی شایعه‌پراکنی‌ها و مسموم‌سازی فضای رسانه‌ای توسط مزدوران صهیونیست باعث ایجاد سوالاتی در اذهان عمومی شد که چرا زودتر انتقام نمی‌گیریم؟ چرا اسرائیل را شخم نمی‌زنیم؟ پس چه شد این خونخواهی؟ شاید نمی‌خواهیم بزنیم تا جنگ شروع نشود!

رژیم صهیونیستی از دکترین جنگ سریع پیروی می‌کند چراکه می‌داند جنگ فرسایشی چه عواقبی برای اسرائیل دارد

در همین راستا، برخی کارشناسان حوزه‌های نظامی و سیاسی توضیحاتی را در رسانه‌ها اعلام کردند و دلایلی را برای عدم عجله در انتقام گرفتن از اسرائیل برشمردند و همچنین سید مقاومت لبنان نیز با ذکاوتی زیرکانه در میان فرمایشات خود که به زبان عربی بود، چندکلمه‌ای را به زبان فارسی گفتند: «یواش‌یواش. اسرائیل یک‌لنگه‌پا منتظر پاسخ ایران و حزب‌الله است.»

در این هنگام، درمی‌یابیم که چرا «دیوید بن گوریون» اولین نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی دکترین جنگ سریع را برای اسرائیل پیشنهاد داده است. به‌طورقطع، این رهبر گروه تروریستی «هاگانا» و فرمانده ارشد سایر گروه‌های تروریستی اسرائیل مانند «اشترن» و «ایرگون» می‌دانست که جنگ فرسایشی چه عواقبی برای رژیم اشغالگر قدس در ابعاد مختلف خواهد داشت.

در سیستم‌های نظامی و مدیریت جنگ برای همگان آشکار است که به درازا کشیده شدن جنگ تبعات سخت و هزینه‌های بسیاری را برای طرفی که از لحاظ جغرافیایی و شمارگان نیروی انسانی در مضیقه است در پی خواهد داشت. این مطلب را تل‌آویو نیز به‌خوبی درک کرده که تنها برگ برنده‌اش توان حامیان غربی است که حتی در این موارد نیز لغزش‌ها و تأخیرهایی را از آنها مشاهده کرده است.

پس القای وجود مشکل در انتقام توسط ایران توسط رسانه‌های معاند و فضای مجازی که مزدوران صهیونیست آن را کنترل می‌کنند، امری واجب برای انحراف افکار عمومی در داخل ایران و پایین آوردن اطمینان خاطر مردم نسبت به توان بالای نظامی و مهندسی جنگ به شمار می‌رود.

در عملیات خونخواهی شهید اسماعیل هنیه مواردی را باید در نظر گرفت که به برخی از آنها در ذیل می‌پردازیم:

ابتدا اینکه در این دوره از عملیات‌، سعی می‌شود که برخی از هم‌پیمانان و حامیان این رژیم سفاک نیز در معادلات نظامی درگیر و دچار همان فرسایش شوند.

اقدام رسانه‌های معاند برای القای وجود مشکل در انتقام، با هدف انحراف افکار عمومی و پایین آوردن اطمینان خاطر مردم نسبت به توان ایران در مهندسی جنگ است

دوم، جمهوری اسلامی ایران با روش هراس ادامه‌دار در مقصد سعی در ایجاد فضای هراس دائمی در سرزمین‌های اشغالی دارد که همین مهم سبب برهم خوردن اعتدال روانی در بستر جامعه صهیونیستی خواهد شد. به همین دلیل «سید حسن نصرالله» با ظرافت از کلمات «یواش‌یواش» استفاده کردند.

سوم، پرتاب کور و بدون در نظر گرفتن مقاصد مهم با درجه‌بندی ازلحاظ اهمیت و زمان حضور نیروها در همه رده‌ها و میزان تأثیرگذاری، نمی‌تواند اقدامی سنجیده باشد.

چهارم، همان‌طور که در نوشتارهای قبلی هم ذکرشد، جمهوری اسلامی تصمیم دارد که این خونخواهی را با چند مبدأ و به‌صورت ترکیبی از کشورهای مختلف انجام دهد که هماهنگی در زمان، مبدأ شلیک در هر کشور، مقاصد منتخب برای هر کشور، انتخاب زمان و مکان مناسب در مقصد برای هر کشور و نحوه شلیک‌ها و چگونگی استفاده از نوع ترکیب‌بندی مستلزم برنامه‌ریزی دقیق است.

پنجم، در این نوع عملیات‌ها باید برنامه‌ریزی برای اقدامات آفندی و پدافندی و پیش‌بینی‌ها و واکنش‌های احتمالی دشمن نیز بشود؛ ازجمله امکان به درازا کشیده شدن و تداوم پاسخ‌ها و احتمال آغاز درگیری برای مدتی کوتاه و انجام هماهنگی‌های لازم با هم‌پیمانان در سطح منطقه و فرامنطقه.

ششم، در انجام هر عملیاتی سعی می‌شود روزها و ساعت‌ها و تاریخ‌های خاص در نظر گرفته شود تا داغی سنگین‌تر و ضربه‌ای کاری‌تر بر دشمن وارد شود.

و هفتم اینکه، جمهوری اسلامی ایران طبق سیاست تنش‌زدایی و آگاه‌سازی خود سعی در اقناع کشورها و همسوسازی کشورهایی که دارای وجدانی بیدار هستند دارد. این موضوع جزء دکترین سیاسی تهران از سال‌های ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی ایران بوده است.

حال با درنظرگرفتن مجموع این شرایط درمی‌یابیم که چرا جمهوری اسلامی ایران برای خونخواهی و انتقام شهید اسماعیل هنیه «یواش‌یواش» اقدام می‌کند و تاکنون «اسرائیل را یک لنگه پا نگه داشته» است.