بازگشت بحرین به مدار سیاست خارجی ایران

گروه سیاسی خبرگزاری علم و فناوری آنا- عماد نجار، تهران از ۴ تیرماه به مدت دو روز میزبان ۴۱ هیئت دیپلماتیک در اجلاس وزیران مجمع گفت‌و‌گوی آسیایی (ACD) بود و در این میان، دیدار‌های متعددی با مقامات ارشد کشور‌های مختلف و سازمان‌های بین المللی صورت گرفت که دیدار با وزیر خارجه بحرین یکی از حساس‌ترین دیدار‌های این اجلاس به شمار می‌رود.

 بحرین کشوری با جمعیت بالغ بر یک میلیون و چهارصد هزار نفر که ۹۸ درصد مسلمان و اکثریت شیعه هستند، در بخش جنوبی خلیج فارس و در همسایگی عربستان واقع شده است.

منامه به دلایل مختلف و با پیروی از گرایشات سیاسی عربستان چند سالی از روابط با جمهوری اسلامی ایران دوری کرد.

اما پس از روی کار آمدن دولت شهید رئیسی و برقراری دور جدیدی از روابط بین الملل در دولت سیزدهم که با موفقیت‌های چشمگیری هم روبرو شد و ازسرگیری روابط دیپلماتیک ریاض – تهران یکی از دستاورد‌های آن بود، منامه نیز بار‌ها از طرق مختلف ابراز تمایل خود را برای ازسرگیری روابط ابراز داشت.

میزبانی جمهوری اسلامی ایران از اجلاس وزیران مجمع گفت‌وگوی همکاری آسیا (ACD) بهترین فرصت برای شروع این رخداد مهم بین دو کشور بود و جناب آقای علی باقری کنی و جناب آقای دکتر عبداللطیف بن راشد الزیانی برای اولین بار دیدار و گفت گو کردند.

شاید مناسب باشد که بهبود روابط را در چارچوب روابط تاریخی برادرانه پادشاهی بحرین و جمهوری اسلامی ایران و پیوند‌های دینی، همسایگی، تاریخ مشترک و منافع متقابل بدانیم و همسویی در راهبرد‌ها را باعث حل مسائل بسیاری از بحران‌های منطقه‌ای موثر پیش‌بینی کنیم.

همانطور که سرپرست وزارت امورخارجه ایران، در یادداشتی در فضای مجازی عنوان داشت، رویکرد این اجلاس آسیایی به چندجانبه‌گرایی، زمینه‌های همکاری، مقابله با یکجانبه‌گرایی، روابط دوجانبه، لزوم توقف جنایات رژیم اشغالگر در غزه معطوف بود و ملاقات با روسای هیئت‌های کشور‌های مختلف و مسئولان سازمان‌ها می‌تواند  راهگشای این امر مهم باشد.

حل‌وفصل آن دسته از مناقشات که از دیرباز باعث بروز تنش‌هایی بوده یا حوزه اقتصاد نفتی – گازی و حتی مبحث اخراج آمریکا از منطقه از مواردی است که نزدیکی دو کشور در افق روابط خود می‌توانند پیش‌بینی کنند. اینها کشور‌هایی با گرایشات عمیق به دین اسلام و جمعیت اکثریت شیعه هستند که همواره ملت‌هایشان همسویی خود را در مورد ابعاد ضد امپریالیسیتی و ضد صهیونیستی به وضوح ابراز کرده اند و نمونه‌های بارز آن را در راهپیمایی‌های مردمی در شهر‌های مختلف دو طرف می‌توان دید.

دور از تصور نیست که حل بحران غزه و پایان دادن به نسل‌کشی فلسطینیان در این منطقه پر تراکم و تحت محاصره با ایجاد همگرایی بین کشور‌های منطقه و با مشارکت کشور‌های حاشیه خلیج فارس و منطقه‌ای امکان‌پذیر باشد. کشور‌های ایران، عربستان، بحرین، عراق، یمن و سوریه از مهمترین طرف‌های مقابل رژیم صهیونیستی هستند که با استفاده از پتانسیل جمعیت و دارا بودن ذخایر اصلی انرژی جهان و در اختیار داشتن شاهراه‌های مهم دریایی و حتی وجود مقابر و اماکن مهم زیارتی و دینی می‌توانند در بسیاری موارد حتی در حل‌و‌فصل مسائل فرامنطقه‌ای تاثیرگذار باشند.

در نگاهی ایدئال و در بهترین شرایط همگرایی می‌توان ظرفیت اقتصادی، سیاسی و نظامی کشور‌های منطقه و حتی برخی کشور‌های فرامنطقه‌ای را در حدودی ارزیابی کرد که پتانسیل از بین بردن دیکتاتوری غرب و صهیونیست بین الملل به رهبری آمریکا را داشته باشند و ان شاالله به تسریع روند پایه‌گذاری تمدن نوین اسلامی در سطح جهانی منجر شوند.