«اجماع» مهمترین نیاز امروز جریان انقلاب

گروه سیاس خبرگزاری علم و فناوری آنا، سال‌ها پیش کشور متحمل جنگی ناخواسته شد و دنیای شرق و غرب دست به دست یکدیگر دادند تا نهال نوپایی به نام «جمهوری اسلامی ایران» را از ریشه بخشکانند. اجرای این ماموریت به صدام حسین رئیس وقت دولت بعث عراق سپرده شد. ماموریتی که در نهایت چیزی جز شکست برای آنان و سرفرازی و پیروزی برای ملت بزرگ ایران به همراه نداشت.

در آن زمان دست ایران به دلیل برخی از خیانت‌ها از هرگونه تجهیزات مدرن خالی بود و حتی برای دفاع از خود توان دستیابی به سیم خاردار هم نداشت، اما با تمام این اوصاف تنها اتکا به قدرت دینی و انسجام ملی و مردم باوری باعث شد تا میلیارد‌ها دلار پروژه عبور از نظام با تهاجم نظامی به جایی نرسد.

از آن دوران پر افتخار یک تصویر پرمفهوم به جای مانده است که طی آن قبل از سقوط کامل خرمشهر ۵ رزمنده که نه نامی از آنها در تاریخ است و نه نشانی، دل به آتش دشمن و جدال رو در رو با تانک‌های عراقی بزنند.

آخرین مدافعان شهر، تصویرشان برای همیشه تاریخ ماندگار شد چرا که یک کلام آن هم حفظ میهن و رسیدن به یک هدف واحد را مدال گردن آویز خود داشتند.

حالا پس از سال‌ها گذشتن از آن رشادت و رشادت‌هایی همچون آن، این درس در گوش ما نجوا می‌شود که «اتحاد، انسجام و همدلی» برای رسیدن به هدفی والاتر که همان «اعتلای جمهوری اسلامی ایران» است می‌بایست در دستور کار تمامی ارکان تصمیم گیر و تصمیم ساز نظام قرار گیرد.

این روز‌ها مردم و به ویژه جریان‌های سیاسی که پرچمدارشان کاندید‌اهای چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری هستند پیچ بزرگ تاریخی در مقابل روی خود دارند که در صورت توجه به منافع ملی می‌توانند به سلامت از آن عبور کرده و زمینه ساز چهار سال درخشان برای کشور اسلامی ایران باشند.

بر اساس آن چیز که آمار‌ها و تحولات میدانی حکایت دارند موفقیت در این دوره از انتخابات با جریان انقلابی خواهد بود. جریانی که مبارزه با فساد و عدم بازگشت به عقب را در سرلوحه شعار‌های خود قرار داده و می‌تواند نویدبخش آینده‌ای در خور برای ایران اسلامی باشد.

در این دوره از انتخابات جریان انقلابی ۴ کاندیدا را به مردم عرضه کرده است. کاندید‌اهایی که هر کدام دارای پرونده‌ای مشخص و موفق در ماموریت‌های خود دارند. اما نکته اینجاست که از مجموع کاندید‌اها فقط یک نفر شانس ریاست جمهوری را دارد که ۵۰ درصد این شانس مربوط به جریان رغیب و ۵۰ درصد دیگر مربوط به جریان انقلابی است.

تعدد کاندید‌اها در چنین شرایطی تنها یک ثمره دارد و آن اینکه سبد رای جریان انقلاب بین چهار کاندیدا توزیع شده و همین موضوع باعث گردد تا عملا بازی برده به شکست در مبارزه انتخاباتی مبدل شود.

تا لحظه تهیه این گزارش هنوز هیچ یک از کاندید‌اهای جریان انقلاب چراغ سبزی در خصوص کناره گیری از این میدان به نفع دیگری روشن نکرده اند و همین موضوع زنگ خطر را برای «۸ تیرماه» روز رقابت بزرگ به صدا در می‌آورد.

شاید در چنین وضعیت حساس، کاندید‌اهای جریان انقلاب نیاز به بازگشت به گذشته و تصویرسازی از آن رزمندگان و آخرین مدافعان خرمشهر برای خود داشته باشند. آنهایی که از همه هستی خود گذشتند تا ایران اسلامی سربلند باشد.

اینکه هر چهار کاندیدای ریاست جمهوری از جریان انقلاب سربازان نظام و رهبری هستند بر کسی پوشیده نیست، اما حالا در چنین میدان بزرگی نیاز به از خودگذشتی بزرگ و اجماع بر سر یک نامزد است. کاندیدایی که بتواند حائز خصوصیاتی همچون فعّال بودن، پُرکار بودن، آگاه بودن و معتقد به مبانی انقلاب بودن باشد. خصوصیاتی که رهبر انقلاب بر آن تاکید داشته اند.

به هر صورت هشتم تیرماه هم می‌آید و انتخابات به پایان می‌رسد، اما آن چیز که در تاریخ می‌ماند نتیجه‌ای است که می‌تواند با از خودگذشتگی کاندید‌اهای جریان انقلاب حاصل شود.

بر این اساس باید گفت که اجماع کلیدواژه و نیاز اساسی امروز جریان انقلاب است که در صورت عدم وفاق در خصوص آن باید شاهد واگذاری میدان به رقیب و بازگشت به گذشته باشیم.