فوتبال ایرانی، لهجه عثمانی/ نگاه سیاسی و نژادپرستانه در ماجرای فسخ قرارداد بازیکن ارمنستانی

2 ماه و 22 روز بعد اما مصطفی آجورلو که مدیرعامل تراکتور شده بود، قرارداد یک بازیکن ارمنستانی را به دلیل آنچه«درخواست مردم تبریز» عنوان کرده بود، فسخ کرد. ظاهرا ماجرا به جنگ های ادامه دار ترکیه و ارمنستان مرتبط می‌شود، جنگ هایی که به نسل کشی ارامنه هم منجر شد. سوال اما اینجاست که اساسا جنگ بین دو کشور چه ربطی به مردمان شریف و میهن پرست تبریز دارد؟ سوال دوم این است که دوستان اگر معتقدند که نباید نگاه سیاسی و نژاد پرستانه به ورزش داشت، چرا در زیرمجموعه خودشان این اتفاق رخ نمی دهد؟ آیا این نگاه چیزی جز نژادپرستی است؟ چرا باید با تصمیماتی از این دست، فوتبال مان را زیر سوال ببریم؟
مگر آندو ارمنی نبود؟
ادموند اختر از هموطنان ارامنه کشورمان و بازیکن سابق استقلال تهران، مدیربرنامه های هاروان، همان مدافع ارمنستانی است که آجرلو به بهانه ملیتش او را حذف کرد. اختر درباره این ماجرا می گوید: انتقال این بازیکن به تراکتورسازی منتفی شد، واقعا برای آن ها متاسفم. این اتفاقات در فوتبال،غیرحرفه ای است. مگر آندو تیموریان افغان بود؟ کاسپاروف که در تراکتورسازی بازی می کرد و همراه با این تیم به لیگ برتر آمد، ارمنستانی نبود؟ من درباره بازی های پشت پرده در تراکتورسازی صحبتی ندارم و ترجیح می دهم فعلا چیزی نگویم.
دلیلش را نمی پسندم
جمشید نظمی، مدیرعامل سابق تراکتورسازی تبریز رابطه خوبی با مصطفی آجورلو دارد. او که چند روز پیش به ملاقات آجورلو رفته بود درباره این اتفاق می گوید: به هر حال آجرلو مدیرعامل تراکتورسازی است و باید برای تصمیمات او احترام قائل شویم.
او درباره اینکه آندو تیموریان هم در تراکتورسازی بازی کرده و چنین مشکلاتی نداشته، می گوید: به هر حال آندو ایرانی است و اینجا چون آذری زبان هستند حساسیت ها بیشتر است.
نظمی درباره اینکه نگاه سیاسی نباید در ورزش وجود داشته باشد، می گوید: من هم نگاه سیاسی به این داستان ندارم بلکه نگاهم ورزشی است، دلیل این کار مدیرعامل تراکتورسازی را نمی پسندم ولی چون خودم در این تیم بوده ام می گویم اجازه بدهید مدیرعامل درباره این ماجرا تصمیم بگیرد.
مدیرعامل سابق تراکتورسازی در پایان گفت: من اعتقاد دارم هر تیمی مسئولی دارد که براساس سلیقه اش تیم می بندد. اجازه بدهیم او با آرامش تراکتورسازی را آماده مسابقات کند.
به یاد شیری
اتفاقی که در انتقال هارویان به تراکتورسازی افتاد ما را یاد ماجرای مهدی شیری انداخت. مهدی شیری با درخشش در برق شیراز این فرصت را پیدا کرد تا در سال 88 و اواسط لیگ هشتم حرفه‌ای به عنوان اولین لژیونر ایرانی راهی فوتبال عربستان شود. او با النصر به توافق رسید و حتی قرارداد هم امضا کرد اما روابط تیره سیاسی ایران و عربستان مانع از حضورش در این تیم عربستانی شد و به ناچار قراردادش را فسخ کرد تا مشخص شود فوتبال نه تنها از سیاست جدا نیست که با آن رابطه مستقیم هم دارد.

مهدی شیری درباره این اتفاق می‌گوید: این نگاه به فوتبال واقعا زیبا نیست. سیاسی کردن ورزش از دید همه طرفداران و قانون تایید نشده است. فیفا هم با این ماجرا به شدت برخورد می‌کند.
شیری در ادامه می گوید: وقتی برای من این اتفاق رخ داد فکرش را هم نمی کردم که به خاطر ملیتم نتوانم فوتبالم را در جای دیگری ادامه بدهم، شوکه شده بودم، با النصر توافق کرده بودم و حتی ویزا هم برایم صادر شده بود ولی وقتی می‌خواستند ویزا را وارد پاسپورت کنند، مشکلات شروع شد و مانع بازی من در این کشور شدند.
بازیکن سابق برق شیراز درباره رد کردن هارویان به خاطر ملیتش می گوید: فوتبال ایران سطح بالایی دارد و او آمده بود تا پیشرفت کند، واقعا خوب نیست که در کشوری اسلامی مثل ایران به بهانه ملیت از بازی یک فوتبالیست جلوگیری کنیم.
بازیکن سابق تیم جوانان استقلال تهران می‌گوید: بعد از آن اتفاق النصری ها از من عذرخواهی نکردند ولی فیفا حتی حق اعتراض را هم از آن ها گرفت و کاملا به من حق داد. این نگاهی است که فیفا دارد و کاملا درست است.
شیری در پایان گفت: نگاه سیاسی و نژادپرستی در ورزش کشور اتفاقی بود که سال ها مقابل آن ایستاده و اجازه نداده بودیم وارد ورزش‌مان شود. ورزش به عنوان پیونددهنده انسان هاست و این نگاه ها باید از آن دور شود.
نمی تواند ثابت کند
هوشنگ نصیرزاده، کارشناس حقوقی کشورمان درباره احتمال شکایت این مدافع ارمنستانی از تراکتورسازی می‌گوید: اظهارات رسانه ای مدرکی برای شکایت محسوب نمی شود، او می تواند بابت قراردادش از تراکتورسازی شکایت کند ولی این موضوع ربطی به نژادپرستی ندارد، یعنی نمی تواند به آن ربطش دهد.
سکوت مسئولان
در پایان لازم به ذکر است که با بهروان و تاج هم تماس گرفتیم تا واکنش آن ها را به این اتفاق بپرسیم اما هیچکدام حاضر به پاسخگویی نبودند.محمدزاده، رئیس سابق کمیته اخلاقی هم با بیان اینکه« اجازه بدهید درباره این مسائل من صحبتی نکنم» ترجیح داد سکوت کند.
به هر ترتیب اتفاقی که رخ داد مصداق بارز اقدامات نسنجیده برخی مدیران است که حتی تلاش نمی کنند خودشان را اصلاح کنند و فقط سیاست سکوت را در پیش می گیرند تا باز هم آب ها از آسیاب بیفتد، این سیاست همیشگی مسئولان ورزشی ماست. فراموش نکنیم که با وجود جنگ 8 ساله ایران و عراق بازیکنان زیادی از عراق به کشورمان آمده و فوتبال بازی کرده‌اند، جنگی که به طور مستقیم بین دو کشور وجود داشت. نگاه به فوتبال باید فراتر از نگاه های سیاسی باشد، بیایید از این ورزش لذت ببریم و آن را درگیر جنگ ها و سیاست های عجیب و غریب نکنیم.