اصولگرایان علیه اصولگرایان/ اختلافات فراکسیونی که قرار بود اکثریت باشد

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا به نقل از اعتماد، دو طرف فراکسیون ولایت هیچ نشانی از تمایل به ادامه همنشینی با هم بروز نمی‌دهند.

حشمت‌الله فلاحت‌پیشه از طیف هواداران علی لاریجانی و سیدحسین نقوی حسینی از طیف مخالفان دولت در فراکسیون ولایت کمترین ابراز علاقه‌ای برای ادامه حیات این فراکسیون به شکل فعلی انجام نمی‌دهند. فلاحت‌پیشه طیف مقابل را متهم می‌کند که با رای به علی لاریجانی به دنبال آن بودند تا از اصولگرایان معتدل گروکشی کنند و نقوی حسینی در سوی دیگر معتقد است هواداران لاریجانی تنها نیاز به رای بقیه اصولگرایان داشتند. دلایل هرچه باشد به نظر می‌رسد فضای مجلس به سمت یک سه‌قطبی جدی خواهد رفت که هیچ‌کدام در قامت اکثریت قاطع قرار ندارند. سه‌قطبی‌ای که بقیه تحولات پارلمان منوط به ائتلاف‌های مقطعی بین دوقطب آن خواهد بود.

هواداران علی لاریجانی می‌گویند که فراکسیون سوم به‌زودی شکل می‌گیرد و بعید است که این موضع‌گیری چندان بی‌پشتوانه و توخالی باشد. چرا که هنوز خاطره جدال‌های اصولگرایان معتدل و مخالفان دولت در خاطرها شفاف و روشن است. بعید است که یک رای به ریاست لاریجانی و توافق دو هفته‌ای این خاطره‌ها را به این زودی‌ها پاک کند.

حشمت‌الله فلاحت‌‌پیشه: مخالفان دولت می‌خواهند از رای به لاریجانی، گروکشی کنند

شما خود را عضو فراکسیون ولایت می‌دانید؟
تا الان تقریبا.
این جواب شما ربطی به موضوع تجزیه فراکسیون هم دارد؟ چون به هر حال بحث تشکیل فراکسیون سوم خیلی جدی شده است.
به هر حال فراکسیون ولایت بر اساس شرایط خاص انتخاب رییس مجلس شکل گرفت.
یعنی روی چیز دیگری اجماع نبود؟
نبود. ولی ما امیدوار بودیم که بشود روی مسائل دیگر به توافق رسید. امیدوار بودیم تغییر وزن‌کشی‌ها باعث تغییراتی در موضع‌گیری‌های سخت برخی اصولگرایان بشود و‌ آنها را نرم کند اما نشد. یعنی امیدی نیست که بشود این فراکسیون را حفظ کرد.
خب هنوز که به جایی نرسیده‌ایم. کجاها به اختلاف خوردید؟
روی روابط با دولت و ترکیب نامزدهایی که می‌خواستیم برای هیات رییسه به صحن علنی معرفی کنیم، به مشکل خوردیم. بعد از آن هم مشکلات بر سر هیات رییسه و روسای کمیسیون‌ها زیادتر شد. به هر حال طیف منتقد دولت چون می‌گویند که رای آنها کمک اصلی برای ریاست آقای لاریجانی بوده باید در این میان برای کمیسیون‌ها سهم خاصی داشته باشند که این مورد پذیرش نیست.
کدام کمیسیون‌ها؟
برخی از کمیسیون‌ها هستند. سه، چهار مورد از کمیسیون‌های اصلی و یکی، دو مورد دیگر که در اختیار داشتن ریاست آنها بازوی خوبی برای این جریان است. ما مخالف نیستیم ولی می‌گوییم رسیدن به گزینه‌های نهایی باید یک روند دموکراتیک طی کند و به هر کس رسید مبارکش باشد. ولی آن طرف می‌خواهند بر اساس یک توافق این کار را تمام کنند. به هر حال پایدار ماندن فراکسیون ولایت نیاز به از خودگذشتگی‌های بسیار بسیار زیادی دارد.
این ازخودگذشتگی باید از طرف چه کسانی باشد؟
از طرف همان‌ها که این مجموعه را پایه‌ریزی کرده‌اند و باعث شدند تا آقای لاریجانی به عنوان رییس مجلس انتخاب شود.
منظورتان طیف معروف به رهروان است؟
بله. به هر حال نمایندگان و چهره‌های سیاسی اینقدر شامه و درک قوی دارند که بتوانند فرق بین نگاه ابزاری و غیرابزاری را متوجه شوند. به هر حال یک شرایط خاصی منجر به شکل‌گیری فراکسیون ولایت شد و بعد از آن باید توافق برنامه‌ای و راهبردی وجود داشته باشد که بدون تعارف این را نداریم.
شما مدعی هستید که فراکسیون ولایت را اطرافیان آقای لاریجانی تشکیل دادند. اگر این‌طور است پس نقش آن کمیته ٧ نفره چه بود؟
من نقش آنها را نمی‌دانم. هر چند در میان آنها هم چند چهره نزدیک به آقای لاریجانی بودند. اما پایه این فراکسیون را اصولگرایان معتدل گذاشتند و هدف هم آزمودن دوباره شیوه تعامل با طیف دیگر اصولگرایان بود. اما آن طرف فکر می‌کرد چون به آقای لاریجانی قرار است در ریاست رای دهد، پس باید ما تسلیم بقیه خواسته‌های آنها باشیم. حال آنکه این رای از سر نداشتن چهره بود. اگر چهره داشتند که می‌آوردند، مثل مجلس هشتم و نهم. لذا این جریان قصد داشت به قیمت یک رای بیشتر از وزن عددی‌اش در مجلس نفوذ داشته باشد و رای به ‌آقای لاریجانی را تبدیل به ابزار گروکشی سیاسی کند. ولی ما می‌گوییم همه‌چیز باید دموکراتیک باشد تا هر جریانی بر اساس وزنش به دستاوردهای سیاسی برسد.
حالا وضعیت به کدام سو می‌رود؟
الان موضوع تعیین ترکیب هیات رییسه و روسای کمیسیون‌ها فضای سیاسی را به شکلی بلعیده و اختلافات و تحولات در آنجا جریان دارند. این موضوع که تمام شود، قطعا تعیین تکلیف فراکسیون سوم آغاز خواهد شد. چون همین الان بر سر کمیسیون‌ها اختلافات تعمیق شده و بیشتر هم می‌شود.
البته یک بحث هم هست که شما آمده‌اید رای ریاست آقای لاریجانی را از طرف مقابل خود در فراکسیون گرفته‌اید و حالا که کارتان تمام شده، می‌خواهید بروید.
صرفا ما نرفتیم و‌آنها هم از همان اول دنبال آقای لاریجانی بودند. اینکه گزینه دیگری نداشتند جای بحث نیست. شرایط واقعی این‌طور بود.

سید حسین نقوی حسینی: وقتی رای می‌خواستند، چشم روی همنشینی با جبهه پایداری بستند

شما موافق تجزیه فراکسیون ولایت هستید؟
ما فراکسیون را برای از هم پاشیدن تشکیل نداده‌ایم. ما آمده‌ایم که قاطعانه کار کنیم و این راه را ادامه می‌دهیم. اگر دوستانی هستند که تمایل دیگری دارند دیگر تکلیف خودشان است که بروند یا بمانند.
آقای لاریجانی در میانه این بحث که در بین دو طیف فراکسیون ولایت به راه افتاده کجا قرار دارند؟
من از انگیزه ایشان خبر ندارم. آقای لاریجانی خودشان کسی بودند که بر تشکیل فراکسیون تاکید داشتند و اصرار می‌کردند که اصولگرایان باید یکپارچه شوند. این را هم در چند جلسه قبل از تشکیل مجلس تاکید کرده بودند. ما مطلع نیستیم که تغییر نظر داده‌اند یا نه. ولی خب شاهد هستیم که بحث تجزیه فراکسیون از نزدیک‌ترین افراد به ایشان شروع شده و ما امیدواریم که اگر آقای لاریجانی در این بحث تجدیدنظر نکرده، به اطرافیان خود تذکر بدهد. ما دوست نداریم شرایط طوری شود که گزینه سال بعد ما برای ریاست کسی غیر از آقای لاریجانی باشد. اما اگر آنها در عضویت خود برای فراکسیون تجدیدنظر کنند، ما هم در تصمیم امسال تجدیدنظر می‌کنیم.
شما به انتخابات هیات رییسه دایم معترض بودید. آقای لاریجانی این را طبیعی دانستند که مثلا رای آقای دهقان به اندازه ٢٠ رای کم شود. شما چه ارزیابی دارید؟
هر چه بود طبیعی نبود. جلسات ما نشان می‌داد که اکثریت را در اختیار داریم. اما گویا برخی همکاران جای دیگری هم سرمایه‌گذاری کرده بودند که تصمیم قاطع فراکسیونی ما این‌گونه در صحن علنی زمین خورد. این یعنی اتفاقاتی فراتر از غیبت چند نماینده در جلسه در این اتفاق دخیل بوده است. ارزیابی ما این است که رفتار نهایی برخی عزیزان کاملا غیر فراکسیونی و متاسفانه مذورانه است.
در یک موقعیت فرضی، تصور کنید که سرنوشت فراکسیون رهروان مجلس نهم پیش روی این فراکسیون قرار دارد. شما در نقطه آغاز کار ترجیح می‌دهید آن را نگه دارید یا راه را برای تجزیه آن باز کنید؟
ما در فعالیت فراکسیونی سه رفتار داریم؛ وحدت فراکسیونی، انشعاب فراکسیونی و تشکیل سوفراکسیون‌ها. رفتار سوم خیلی طبیعی است که در یک تشکیلات سیاسی منسجم، واحدهای کوچک‌تری زیر چتر مجموعه اصلی تشکیل شوند. خیلی از احزاب بزرگ دنیا هم طیف‌های مختلفی دارند که کنار هم هستند. اما انشعاب یک کار کاملا غیرتشکیلاتی است. آن هم جایی که نمی‌دانیم دلیلش چیست؟ آیا ما کاری کرده‌ایم؟ تخلفی داشته‌ایم؟ خب چه شده که می‌خواهند انشعاب کنند؟ متاسفانه باید صریح بگویم که برخی از عزیزان با رای یک لیست انتخاباتی وارد مجلس شدند، بعد با ‌آنها به هم زدند و آمدند با رای فراکسیون ولایت خودشان را تثبیت کردند و حالا که دیگر رای نمی‌خواهند، قصد رفتن دارند. خب این یعنی سوءاستفاده از تشکل‌ها و لیست‌های سیاسی برای جمع کردن رای.
البته برخی دلایلی هم مطرح می‌شود. مثلا می‌گویند نمی‌توانیم با مخالفان دولت نظیر جبهه پایداری کنار بیاییم.
مگر ما و این چهره‌ها را از قبل نمی‌شناختند؟ مگر نمی‌دانستند نزدیکان جبهه پایداری هم هستند؟ خب می‌آمدند همان اول شرط می‌کردند و این را می‌گفتند. چرا اول نگفتند؟ ما هم همان اول خط‌قرمزمان این بود که دو نفر از اعضای لیست تهران به هیچ عنوان نباید در این فراکسیون باشند. جدی هم بودیم اما بعدا برای تشکیل فراکسیون حداکثری گفتیم از این خط قرمز چشم می‌پوشیم. الان هم به این بهانه نمی‌آییم انشعاب کنیم که چرا فلانی و فلانی هم هستند.

دوستان چرا فقط وقتی رای می‌خواستند چشم به روی مخالف دولت و جبهه پایداری بستند؟ چون به نفع‌شان بود. حالا دیگر به نفع‌شان نیست. اگر اینها خط قرمز بودند از اول کنارشان نمی‌نشستند. ولی وقتی نشستند و بعد از اینکه کارشان انجام شد، این حرف‌ها را می‌زدند، این رفتار غیر از نفاق، دورویی و سودجویی مطلق چیزی نیست.