نگاهی علمی به فعل و انفعالات بدنی و تمرینات رانندگان فرمول یک

گروه ورزش خبرگزاری علم و فناوری آنا؛ اشکال مختلف موتوراسپرت با اشتیاق در سراسر جهان دنبال می‌شوند و اوج این ورزش فرمول یک، نبردی سریع بین رانندگان و تیم‌ها با برخی از مهندسی‌شده‌ترین وسایل نقلیه در جهان است.

رانندگان خودروهای مسابقه‌ای با وجود سرعت‌های چشمگیر و مهندسی خودروهای خود، گاهی اوقات با این کلیشه مبارزه می‌کنند که واقعاً ورزشکاران نخبه نیستند. با این حال، ظهور اخیر مجموعه‌های تلویزیونی مانند «برای زنده ماندن رانندگی کنید» به عموم مردم بینشی نسبت به خواسته‌های رانندگی در فرمول یک داده است.

ورزشکاران نخبه...

رانندگان هنگام حرکت با سرعت ۳۰۰ کیلومتر در ساعت از قضاوت‌های چندثانیه‌ای برای انجام فرمان دقیق استفاده می‌کنند. در تمام این مدت، رانندگان باید روی پیست، حریفان و بازخورد‌هایی که از طریق رادیو یا فرمان ارائه می‌شوند، تمرکز کنند.

همانطور که وسایل نقلیه در طول زمان توسعه پیدا کرده‌اند، رانندگان نیز توسعه یافته‌اند. امروزه رانندگان ورزشکارانی محسوب می‌شوند که باید آمادگی و تمرینات زیادی را پشت سر بگذارند تا اطمینان حاصل شود که توانایی‌های جسمی و ذهنی خود می‌توانند محدودیت‌های روزافزون ماشین‌ها و خواسته‌های محیطی خود را مدیریت کنند.

رانندگان فرمول یک در معرض چه فشارهایی هستند؟

در طول یک مسابقه معمولی، رانندگان فرمول یک در معرض رگباری از خواسته‌های جسمی و روانی قرار می‌گیرند که قدرت، استقامت و استقامت ذهنی آنها را در سرعت‌های بالا آزمایش می‌کند. نه تنها یک راننده باید قدرت کافی برای عملکرد داشته باشد، بلکه باید خود را برای مقاومت در برابر نیرو‌های گرانشی (نیروی G) در جهات مختلف تثبیت کند.

هنگام پیچیدن و ترمزگیری، رانندگان نیرویی بیش از ۵Gs را تجربه می‌کنند. بعلاوه، هر استفاده از پدال ترمز بین ۶۰۰ تا ۷۰۰ نیوتن نیرو نیاز دارد که در طول یک مسابقه ۹۰ دقیقه ای، معادل وزن کل ۵۷۹۴۰ کیلوگرم است (بر اساس ۱۴ پیچ و ۵۸ دور پیست آلبرت پارک ملبورن).

با این حال، هنگامی که همه چیز به اشتباه پیش می‌رود، نیرو‌هایی که توسط رانندگان تجربه می‌شود حتی شدیدتر می‌شوند. در تصادف، رانندگان می‌توانند نیرو‌های کاهش سرعت تا ۱۰۰G را تجربه کنند] همانطور که می‌توانید تصور کنید، چنین نیرو‌هایی فشار باورنکردنی بر سر و گردن راننده وارد می‌کنند.

نیرو‌هایی که رانندگان فرمول یک تجربه می‌کنند مانند نیرو‌های خلبانان نظامی است. جای تعجب نیست که وقتی نیرو‌ها برای مدت طولانی تحمل می‌شوند، این می‌تواند منجر به درد گردن و کمر یا از دست دادن بینایی محیطی شود (اغلب به آن خاکستری گفته می‌شود).

خوشبختانه، رانندگان فرمول یک معمولاً تحت بارگیری نیروی G طولانی مدت نیستند. در عوض، آنها به طور مکرر از طریق شتاب، کاهش سرعت و پیچیدن به چالش کشیده می‌شوند.برای مبارزه با اثرات این نیروها، رانندگان قدرت تنه و گردن خود را در برابر بار‌های زیاد تمرین می‌دهند تا بتوانند با نیرو‌هایی که سر و گردن آنها را به اطراف کابین خود می‌کشند مقابله کنند. رانندگان همچنین ظرفیت هوازی خود را برای کمک به رسیدگی به این خواسته‌ها آموزش می‌دهند که منجر به ضربان قلب بالا و استرس فیزیولوژیکی می‌شود.

تلاش برای غلبه بر گرما

فراتر از نیرو‌های باورنکردنی تجربه شده توسط راننده-ورزشکاران، دمای کابین می‌تواند بیش از ۵۰ درجه سانتیگراد باشد و گرمای زیاد تولید شده از وسیله نقلیه (از طریق نزدیکی گیربکس و موتور به راننده) از طریق انتقال حرارت همرفتی می‌تواند منجر به بیش از ۳ درصد شود. کاهش وزن بدن در طول مسابقه

بنابراین رانندگان باید برای حفظ سلامت، ایمنی و عملکرد خود هیدراته بمانند. این فرآیند توسط تجهیزات ایمنی اجباری سخت‌تر می‌شود - طبق دستورالعمل‌های فدراسیون بین‌المللی خودرو، رانندگان باید از چکمه‌های ضد حریق، لباس‌های زیر و روپوش، کلاه ایمنی، دستکش و کلاه ایمنی استفاده کنند که ظرفیت خنک شدن آنها را از طریق تبخیر محدود می‌کند و همرفت.

کار سخت برای حفظ تناسب بدنی

رانندگان فرمول یک معمولاً قوی‌تر و قدرتمندتر از همتایان خود در سایر سری‌های مسابقه هستند. به دلیل الزامات تقویم مسابقات فرمول یک، رانندگان باید از طریق روش‌های تمرینی کارآمدی که قدرت، قدرت و تناسب اندام را بهبود می‌بخشد، بیشترین سود را به دست آورند.از نظر تغذیه، آنها باید یک رژیم غذایی متعادل را مصرف کنند که وزن و ترکیب بدنی بهینه را حفظ کند تا برای فضای محدود کابین خلبانشان خیلی سنگین یا بزرگ نشوند.

رانندگان برای آماده شدن چه کار‌های دیگری انجام می‌دهند؟

البته مسابقه با سرعت بیش از ۳۰۰ کیلومتر در ساعت با فاصله بین رقبا به چیزی بیش از قدرت، آمادگی جسمانی و نترسی نیاز دارد. مهارت قابل توجهی برای کنترل ماشینی که تا مرز‌های خود رانده می‌شود مورد نیاز است. رانندگان فرمول یک فراتر از ورزش خود، مهارت‌هایی را از سنین بسیار پایین توسعه می‌دهند و معمولاً از کارتینگ به سطح نخبگان پیشرفت می‌کنند.

بنابراین، این فقط در مورد یک خودروی سریع و تناسب اندام و قوی بودن برای کنترل آن نیست، اگر می‌خواهید آن را به عنوان یک راننده نخبه در سطح بالا بسازید، سال‌ها تمرین و فداکاری به هنر رانندگی نیز لازم است.