«مافیای قجری» روایتی برگرفته از تکنیک اجرایی «برشت» است/ افزودن شیوه روایی در نمایش

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، «مافیای قجری» به نویسندگی نیکو جودکی و تهیه کنندگی و کارگردانی فاطیما جودکی هرشب ساعت ۲۱:۱۵ در سالن شماره یک عمارت ارغوان روی صحنه می‌رود.

مجتبی طباطبایی یکی از بازیگران این نمایش در گفت‌وگو با خبرنگار آنا با اشاره به شیوه اجرایی نمایش «مافیای قجری» گفت: از نگاه من ویژگی عمده نمایش در اجرایی با ریتم تند و طعنه آمیز بودن آن است؛ از لحاظ تکنیکی و شیوه اجرایی تعریف همان تعریفی است که برشت ارائه می‌داد، در این شیوه مسائل فلسفی و اعتقادی هنرمند بهتر بیان می‌شود. برشت همین شیوه را دستمایه کار خودش قرار می‌داد که با از بین بردن عنصر اصلی درام یعنی تعلیق، هرگونه حس همذات پنداری را در تماشاگر از بین می‌برد.

چگونگی اجرا مهم‌تر از پایان غیرمنتظره 

وی افزود: با توجه به این شیوه تنها عنصری که برای مخاطب می‌ماند فکر کردن به چیزی است که تماشاگر آن است. در بخش‌هایی از نمایش شیوه روایتگری دیده می‌شود، این گونه شیوه‌ها از گذشته تحت تاثیر سنت کهن نقالی قرار دارد؛ براین باورم که در نمایش‌های روایی پایان غیرمنتظره نمایش نیست که مخاطب را جذب می‌کند بلکه چگونگی اجرا از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

وی افزود: براین باورم که مخاطب در این نمایش هرگز نمی‌تواند پیش بینی کند در صحنه بعد چه اتفاقی رخ می‌دهد، اما مخاطب متوجه می‌شود که هر یک از شخصیت‌های نمایش یک پازل ارزشمند برای کامل کردن یک اثر هنری هستند. نویسنده و کارگردان در نمایش «مافیای قجری» سعی بر دام انداختن مخاطبش دارد که متوجه نمی‌شود در نهایت قهرمان داستان کیست، مخاطب به وضعیتی دچار می‌شود که گاهی احساس وحشت و گاهی احساس ترحم دارد.  مخاطب در طول نمایش کسل نمی‌شود و قطعا از تماشای آن لذت خواهد برد.

خودِ واقعی بازیگر در «مافیای قجری»

این بازیگر و کارگردان تئاتر عنوان کرد: بازی در نمایش «مافیای قجری» بازیگر را ملزم می‌کند که نه تنها روی خود بلکه به طور کامل روی بازیگران دیگر نیز متمرکز شود؛ به طوری که روی صحنه من به عنوان بازیکر حس خواهم کرد خود واقعی هستم و در لحظه با نقش یکی هستم، این نوع بازی برای تماشاگر هم باورپذیر‌تر است. علاوه براین، بازیگری در این نمایش دلیلی شد تا زمان فکر کردن به آنچه که باید بگویم و انجام دهم را بیشتر کنم و بتوانم آزادنه‌تر انتخاب کنم، همچنین از نظر بدنی و از نظر بیانی نیز راحت‌تر باشم.

طباطبایی در پایان تاکید کرد: گروه‌های نمایشی بسیاری مشغول به فعالیت در این عرصه هستند که متأسفانه هیچ حمایتی از هیچ نهاد یا ارگانی از آنها نمی‌شود؛ بسیاری برای احیای تئاتر تلاش‌های زیاد می‌کنند، اما اگر بستر مناسبی برای گروه‌های نمایشی ایجاد نشود، این حرفه به فراموشی سپرده می‌شود. به زبان ساده‌تر می‌توان گفت اساسا با توجه به شرایط موجود تئاتر بسیار مظلوم است. بنده به عنوان یک عضو کوچک در دنیای وسیع هنر تئاتر امیدوارم در آینده بیشتر به این هنر بها داده شود و شاهد نمایش‌های فوق العاده‌ای روی صحنه باشیم، چراکه تئاتر فرهنگ هر جامعه است.