۲۷ اردیبهشت در دنیای علم چه خبر؟
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تاریخ علم مملو از رویدادهای مهمی است که نوآوریها، کشفها و حتی زادروزها و درگذشتهای دانشمندان و مخترعان تاثیرگذار جهان را در برمیگیرد. در این تقویم علم، وقایع مهم مصادف با امروز ۲۷ اردیبهشت برابر ۱۶ می را ورق میزنیم.
***
نانسی رومن
۱۶ می ۱۹۲۵ میلادی برابر با ۲۷ اردیبهشت ۱۳۰۴ خورشیدی، نانسی گریس رومن، اخترشناس آمریکایی بهدنیا آمد. رومن اولین زنی بود که در ناسا سمت اجرایی داشت. او همچنین اولین رئیس نجوم در دفتر مرکزی علوم فضایی آمریکا بود. نام مستعار او «مادر هابل» بود که بهدلیل نقشی که در برنامهریزی برای توسعه تلسکوپ فضایی هابل داشت با این لقب شناخته میشد. برنامههای دیگر رومن کاوشگر پسزمینه کیهانی را شامل میشد. او که علاقه مادامالعمر خود را به نجوم در ۱۱ سالگی شروع کرد، با همکلاسیهایش یک باشگاه نجوم تشکیل داد و این باشگاه را تا اخذ دکتری نجوم در سال ۱۹۴۹ ادامه داد. پساز پیوستن به ناسا در سال ۱۹۵۹ او به مدیریت مرکز دادههای نجومی در مرکز پرواز فضایی گودارد رسید. رومن حتی پساز بازنشستگی، بهصورت قراردادی در گودارد به فعالیتش ادامه داد. تشویق زنان جوان برای دنبال کردن مشاغل در علم و مهندسی هم از دیگر علایق همیشگی او بود.
ماریا گائتانا آنیهزی
۱۶ می ۱۷۱۸ میلادی برابر با ۲۷ اردیبهشت ۱۰۹۷ خورشیدی، ماریا گائتانا آنیهزی، اولین ریاضیدان زن در دنیای غرب، بهدنیا آمد. او ریاضیدان، فیلسوف، دانشمند الهیات ایتالیایی و یک بشردوست و نخستین زنی بود که درباره ریاضیات کتاب نوشته است و نخستین زنی است که بهعنوان استاد ریاضی دانشگاه انتخاب شده است. آنیهزی اولین کتاب حساب دیفرانسیل و انتگرال را نوشته و به عضویت هیئت علمی دانشگاه بولونیا درآمد. آنیهزی در سال ۱۷۳۸ کتابی متشکل از مجموعهای از مقالات درباره فلسفه و علوم طبیعی نوشت و در گفتمانهایی با روشنفکران مدعو که به خانه پدرش دعوت شده بودند از این اندیشهها دفاع کرده بود. آنیهزی پساز مرگ پدرش در سال ۱۷۵۲، او کاملا خودش را وقف علم کرد و داراییاش را برای انجام کارهای خیریه خرج کرد و درنهایت در فقر مطلقی که خودش مسئولش بود درگذشت.
مری داگلاس
۱۶ می ۲۰۰۷ میلادی برابر با ۲۷ اردیبهشت ۱۳۸۶ خورشیدی، مری داگلاس انسانشناس انگلیسی درگذشت. او یکی از تاثیرگذارترین انسانشناسان و دانشپژوهان دوران خودش در نظام طبقهبندی بود. داگلاس در کتاب «خلوص و خطر» که سال ۱۹۶۶ منتشر کرد، مطالعهای میانفرهنگی را درباره نظامهای آیینی پاکیزگی، آلودگی و تابو انجام داد. او معتقد بود که این آیینها صرفاً شرایط بهداشتی را میسر نمیکنند، بلکه برای برقراری نظم با قوانین رفتاری فراتر میروند و درواقع، مناسک، مردم را به هم پیوند میدهد. در انسانشناسی اجتماعی، او بسیار تحت تاثیر امیل دورکیم بود. باوجوداین، با این اندیشه که پاکی را با تقدس و ناپاکی را با کفر مرتبط کند مخالف بود.
جان استیونس هنسلو
۱۶ می ۱۸۶۱ میلادی برابر با ۲۷ اردیبهشت ۱۲۴۰ خورشیدی، جان استیونس هنسلو، کشیش، گیاهشناس و زمینشناس انگلیسی درگذشت. او را بیشتر بهعنوان دوست و معلم چارلز داروین میشناسند. سال ۱۸۱۸ هنسلو از کالج سنت جان کمبریج با رتبه اول در ریاضیات فارغالتحصیل شد و از آنجاکه از کودکی به تاریخ طبیعی علاقهمند بود در سال ۱۸۱۹ در جزیره وایت زمینشناسی آموخت. هنسلو با معرفی روشهای جدید آموزش گیاهان، گیاهشناسی را در دانشگاه کمبریج رایج کرد. او همچنین روش اکتشافات مستقل را پرورش داد و از سفرهای میدانی غیرمعمول برای شاگردانش استفاده کرد. هنسلو برای متقاعدکردن دهقانان به استفاده از روشهای علمی در کشاورزی، سخنرانیهای عمومی درباره تخمیر کود ایراد کرد و خبرنامههایی را برای انتشار در روزنامههای محلی نوشت. در طول قحطی سیبزمینی در ایرلند بین سالهای ۱۸۴۵ تا ۱۸۴۶ او به کشاورزان آسیبدیده نشان داد که چگونه از سیبزمینیهای فاسد نشاسته استخراج کنند.
انتهای پیام/