خوشحالم نخستین نماینده زن جودوی ایران در مسابقات جهانی هستم/ خواسته من هم مسکن و بیمه است

 به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، فدراسیون جودوی ایران این روز‌ها سخت در تلاش است تا یک سهمیه وایلد کارت (سهمیه اعطایی) برای حضور یکی از نمایندگان کشورمان در بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس بگیرد. با توجه به این که جودوکاران به خاطر چهار سال تعلیق این رشته از حضور در میادین بین المللی، روز‌های زیادی را از دست دادند و جایگاه مناسبی در رنکینگ جهانی ندارند، تنها فرصتی که پیش روی المپیکی شدن این رشته قرار دارد، سهمیه وایلد کارت است. در صورتی که کمیته بین المللی المپیک (ioc) به جودوی ایران وایلد کارت بدهد، به احتمال زیاد، این سهمیه به مریم بربط خواهد رسید. پرافتخارترین بانوی جودوکاری که در رنکینگ جهانی شرایط بهتری نسبت به مردان دارد. خبرنگار ورزشی آنا با بربط گفت‌وگویی کرده است که در زیر می خوانید:

آنا: از برنامه‌هایت بگو، برای چه مسابقاتی آماده می‌شوی؟

بعد از بازی‌های آسیایی هانگژو، تمریناتم را دوباره خیلی جدی شروع کردم. برنامه ام حضور در رقابت‌های قهرمانی آسیایی ۲۰۲۴ هنگ کنگ است که اردیبهشت ماه برگزار خواهد شد. سرمربی تیم ملی جودوی بانوان ساکن مشهد است. تا به الان دو مرحله اردوی آماده سازی در مشهد زیر نظر ایشان داشتم. بقیه برنامه هایم را به صورت آنلاین از او می‌گیرم و  تمریناتم را در شهر خودم همدان انجام می‌دهم.

آنا: چرا تمریناتت را به طور متمرکز زیر نظر مربی انجام نمی‌دهی؟

به دلیل این که من تازه در همدان یک کسب و کاری برای خودم راه انداختم. سه تا سالن ورزشی اجاره کردم و آنجا کار مربیگری می‌کنم. چون منبع درآمدی ندارم مجبور کار کنم و به فکر آینده‌ام باشم. البته فدراسیون حمایتم می‌کند و ماهیانه به من حقوق می‌دهد. از آنها ممنونم، اما کفاف زندگی‌ام را نمی‌دهد. برای همین فعلا به مشهد در حال طرف و آمد هستم تا ببینم شرایط چطور می‌شود.

آنا: وضعیتت برای سهمیه المپیک چطور است؟

چهار سال تعلیق بودیم و نتوانستیم در هیچ مسابقه‌ای شرکت کنیم. این اتفاق ضربه بدی به همه جودوکاران زد و باعث شد که از رنکینگ آسیایی و جهانی خارج شویم. برای همین الان تنها امیدمان به گرفتن سهمیه وایلد کارت است. البته خوشبختانه من توانستم با حضور در بازی‌های آسیایی که مهر ماه برگزار شد و اولین مسابقه مان بعد چهار سال بود، وارد رنکینگ شوم. الان رنکینگم جهانی ام ۱۰۲ است. این در حالی است که جودوکاران مرد از من عقب‌تر هستند و هنوز نتوانستند وارد رنکینگ شوند. برای همین احتمالش خیلی زیاد است که اگر وایلد کارت را به ایران بدهند، این سهمیه به من تعلق بگیرد. چرا که ioc سهمیه را به فردی می‌دهند که بهترین جایگاه را در عرصه جهانی داشته باشد و به سطح المپیک نزدیک باشد.

آنا: فکر می‌کنی بتوانی به این سهمیه برسی؟

خیلی امیدوارم. البته که باید در این فاصله باقی مانده در مسابقات مختلفی شرکت کنم تا رنکینگم مسابقه به مسابقه بهتر بشود. حضور در مسابقه یک امتیاز دارد و عنوانی هم که می‌گیری یک امتیاز مضاعف دیگر. فدراسیون به من قول داده که جدای از رقابت‌های قهرمانی آسیا، هم پای تیم مردان من را در رقابت‌های جهانی، گرنداسلم و گرندپری هم شرکت بدهد. اگر شرایط همین طور باشد که می‌گویند باشد، وضعیتم بهتر خواهد شد. من در این چهار سال گذشته زجر زیادی کشیدم. این محرومیت خیلی به لحاظ روانی اذیتم کرد. بار‌ها خواستم رشته ام را تغییر بدهم و جودو را کنار بگذارم، اما به امید حضور در المپیک همه روز‌های سخت را تحمل کردم. کما این که همه دیدند در اولین حضورم در میدان مسابقه هم نتیجه بدی نگرفتم. من در بازی‌های آسیایی با یک غفلت بازی برده را واگذار کردم، وگرنه به نتیجه‌ای بهتر از هفتمی می‌رسیدم.

آنا: خبر خوبی که فدراسیون داده می‌خواهند به مسابقات جهانی اعزامت کنند.

بله همین طور است. جودوی زنان ایران تا الان در مسابقات آسیایی شرکت کرده و تجربه جهانی ندارد. اگر من به مسابقات قهرمانی جهان، گرنداسلم یا گرند پری بروم اولین زن جودوکار ایرانی خواهم بود که در این سطح از مسابقات شرکت کرده است. خوشحالم که این اتفاق برایم رخ داده. من از بچگی دوست داشتم آدم مهمی باشم و کار‌های بزرگی بکنم. خوشحالم اولین نماینده زن ایران در رقابت‌های جهانی جودو هستم.

آنا: البته که به دلیل تأیید نشدن مسئله حجاب موقتا با حضور تو موافقت شده.

بله. متاسفانه پوشش اسلامی ما فقط در رقابت‌های آسیایی مورد تایید است. چون ایران تنها کشور اسلامی است، سایر کشور‌های مسلمان در خواستی برای مجوز حجاب در رقابت‌های جهانی نمی‌دهند. برای همین فدراسیون با همکاری وزارت ورزش و جوانان یک پوشش به طور موفقت برای من تعریف کردند که در رقابت‌های پیش رو که در مسیر کسب سهمیه المپیک است شرکت کنم تا ببینیم بعدا اوضاع به چه صورت خواهد بود. اما امیدوارم با حضور من در رقابت‌های جهانی این تابو شکسته شود و سایر دختران جودوکار هم بتوانند با حجاب کامل به میادین بزرگتر اعزام شوند. ما جودوکاران زیادی داریم که از مریم بربط هم بهتر هستند. فقط باید به آنا فرصت داده شود.

آنا: پوششی که برایت طراحی کردند، چطور است؟

پوشش ما باید مثل لباس کاراته باشد. چون جودو رشته رزمی و مبارزه‌ای است  و گلاویز شدن دارد، به خاطر خطر خفگی، اجازه نمی‌دهند گردن ورزشکار با لباس پوشیده باشد. گردن باید کاملا باز باشد. لباس هم دقیقا به همین شکل است و کلاهی را برایم تعریف کردند که دور آن لاستیک دارد و به سرم می‌چسبد تا حجابم کامل شود.

آنا: جودوی زنان به مربی خارجی نیاز ندارد؟

مربی خارجی اگر باشد خوب است، اما من از مربی ام راضی هستم و فعلا مشکلی ندارم. چیزی که ما الان نیاز داریم مسابقه‌های خارجی و اردوی مشترک با تیم‌های آسیایی است. من تا وقتی که مسابقه نبینم و با رقبام تمرین مشترک نداشته باشم به تجربه کافی نمی‌رسم. اگر بهترین مربی خارجی را هم در این شرایط بیاورند به دردم نمی‌خورد.

آنا: از مسئولان ورزش چه خواسته‌ای داری؟

خواسته که زیاد داشتیم، اما به هیچ کدامشان اعتنایی نشده است. دیگر چقدر حرف بزنیم وقتی بی تفاوت هستند. خواسته من هم مثل بقیه ملی پوشان تامین امرار معاش، مسکن و بیمه است. بیشتر ما ورزشکاران پشتوانه مالی نداریم. از کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش می‌خواهم که نگاهشان حداقل در ماه‌های منتهی به المپیک ویژه‌تر شود.

آنا: فکر می‌کنی بتوانی جودوی زنان ایران را به طلای آسیا برسانی؟

مطمئنا اگر اعزام‌های ما سالیانه و مرتب بود می‌توانستم کارنامه افتخاراتم را پربار‌تر کنم. خوشرنگ‌ترین مدال جودوی زنان متعلق به من است که دو عنوان نایب قهرمانی نوجوانان جوانان آسیاست. من دو مدال برنز نوجوانان جوانان آسیا را داشتم که آن را ارتقا دادم. یک برنز کاپ آزاد آسیا هم دارم. امیدوارم بتوانم در این فرصتی که پیش رویم است جبران گذشته را کنم. این محرومیت چهارساله هم خیلی از روز‌های خوب قهرمانی ورزشکاران را گرفت.