کشف مسیر منحصربه‌فرد آموزشی کودکان با استفاده از نوآوری آموزشی

به گزارش خبرنگار گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، اکثر پدران و مادرانِ نسل جدید که متولدین دهه 60 و 70 هستند، دغدغه جدی در مورد مسیر تربیتی و تحصیلی فرزندان‌شان دارند. همه پر از علاقه و خواسته های رنگارنگ بودند؛ اما نگاه والدین و ساختار آموزشی کشور به آنها اجازه نداد که به سمت علایق و تمایلات درونی خود حرکت کنند. بی‌توجهی به تفاوت‌های فردی، درس‌های غیرکاربردی در مدرسه و رقابت بی رحمانه در قالب کنکور عواملی بود که به ما اجازه نداد تا به علایق خودمان بپردازیم و امروز پر از حسرت هستیم.

حسرت بزرگ والدین، در قبال دیر رسیدن‌ها یا هرگز نرسیدن‌ها وقتی در کنار برنامه‌های متعدد استعدادیابی قرار می‌گیرد، یک سوال بزرگ را پیش روی ما قرار می‌دهد. استعداد فرزند من چیست؟ من به عنوان یک پدر یا مادر چطور می‌توانم، استعداد فرزندم را کشف کنم و او را در مسیر رشد و موفقیت قرار دهم به گونه‌ای که بعد از دوران تحصیل، احساس سرخوردگی و ناکامی گریبان فرزندم را نگیرد. به همین دلیل امروز همه دنبال این هستیم در سنین پایین استعدادهای فرزندمان را کشف کنیم. وقتی می‌بینیم یک پسر دوازده ساله در یک برنامه تلویزیونی آواز اصیل ایرانی می‌خواند، محاسبات ذهنی ریاضیاتی را به سرعت انجام می‌دهد، حرکات ورزشی محیرالعقول انجام می‌دهد، این وسوسه به سراغ‌مان می‌آید که حتما باید کاری کنیم تا استعداد فرزندمان در سریع‌ترین حالت ممکن کشف شود.

ما به عنوان والدین، عجولانه دنبال مسیری می‌گردیم تا راهی برای کشف استعداد فرزندمان پیدا کنیم. به موازات این طلب و نیاز از جانب والدین مجموعه گسترده ای از سخنرانان انگیزشی و  موسسات فرهنگی آموزشی، با ارائه برنامه‌های مختلف به ما می‌گویند مهم‌ترین کاری که باید انجام دهیم کشف استعدادهای فرزندمان است و ما را دعوت می‌کنند تا با استفاده از خدمات شان گنج پنهان و گمشده فرزند‌مان را کشف کنیم.

بعد از بررسی مدل‌های مختلف استعدادیابی و ارزیابی آنها و به پشتوانه پژوهش‌های روزآمد انجام شده در علوم تربیتی و دانش روان شناسی به یک نتیجه جالب می‌رسیم. برای استعدادیابی فرزندتان و برای کشف توانمندی‌های او بایستی هر آنچه را که تا به امروز در مورد استعداد شنیده‌اید کنار بگذارید و فراموش کنید. تنها راه کشف استعداد فرزند شما این است که دنبال کشف استعدادهای او نباشید و سعی کنید کارهای دیگری برای او انجام دهید. استعدادیابی را فراموش کنید و تمرکز خود را بر دارایی درونی فرزندتان قرار دهید.

دارایی درونی چیست؟

برخی از روان شناسان اعتقاد دارند، در کنار سرمایه های اقتصادی مثل پول، طلا، زمین و ارز، داراییِ بزرگتر و مهم تری در وجود تمام انسان ها قرار دارد. این دارایی های درونی برخلاف سرمایه های اقتصادی و ارتباطی در دسترس همه انسان ها قرار دارد و هر کس می تواند. به اندازه سهم خود از آن بهره بگیرد. در این مورد حتی ویژگی های ژنتیکی نیز دخالتی ندارد. به همین دلیل هوش (IQ) که خیلی از افراد فکر می کنند نقش تعیین کننده ای در سعادت و بهروزی ما دارد جز این دسته از دارایی‌های درونی نیست.

پژوهش‌های علمی نشان می دهد افراد یا مجموعه هایی که دارایی های دورنی بیشتری دارند نسبت به افراد یا مجموعه هایی که از موهبت سرمایه های اقتصادی برخوردارند، در بلند مدت به موفقیت شغلی و اجتماعی بیشتری می رسند. فقدان این دارایی ها در وجود هر انسان و جامعه ای فاجعه آفرین است. راز شکست آدم ها، شرکت ها و ملت ها در عدم سرمایه گذاری روی این دارایی هاست. به همین دلیل تمرکز روی این دارایی ها و سرمایه گذاری روی آنها یک مسیر مطمئن برای فرزندپروری است.

چهار دارایی درونی کدام‌اند؟

1) امید: هدف گذاری، برنامه ریزی برای رسیدن به آن و باور به توانایی پشت سر گذاشتن موانع و رسیدن به هدف

2) خودباوری: باور به توانمندی شخصی و توان انجام دادن وظایف و مسئولیت‌ها و روبه‌رو شدن با چالش ها

3) تاب‌آوری: ظرفیت مقاومت در دشواری های شدید و مستمر و توانایی ترمیم خویشتن بعد از آسیب و مواجهه با سختی‌ها

4) خوش بینی: سبک تفسیر دورنی، پایدار و کلی در قبال موفقیت ها و تفسیر بیرونی، ناپایدار و جزئی در قبال شکست ها.

برنامه آموزشی شخصی سازی شده

در گام نخست برای پرورش این دارایی‌های درونی باید به این نکته توجه داشت که هر کدام از بچه‌ها ویژگی منحصر به فردی دارند. و یکی از نقاط ضعف سیستمِ آموزشی این است که در آن نمی توان به تفاوت های فردی بچه ها توجه کرد. در کلاس درس معلم با تعداد زیادی دانش آموز در ارتباط است و فرصت نمی کند برای هر کدام از آنها وقت مجزا بگذارد. نمی تواند طرح درس و برنامه خود را با آنها متناسب کند. و بعد از کلاس هم یک نوع تکلیف به همه بچه ها داده می شود. در صورتی که هر کدام از بچه ها دنیای خود را دارند.

جمعی از معلمان و مربیان با سابقه مدارس تهران که دغدغه‌ رشد و شکوفایی دانش آموزان مقطع ابتدایی را داشتند دور هم جمع شدند و هم‌زمان با شیوع کرونا ایده راه‌اندازی یک مدرسه مهارت‌آموزی مجازی را در یک مسجد دنبال کردند. این گروه مردمی تا به امروز موفقیت‌های خوبی را در زمینه نوآوری آموزشی به دست آوردند.

این گروه در فرآیند همدرس با مشاهده علاقه‌مندی‌ها، نیازها، نقاط قوت و ضعف و سبک یادگیری دانش آموز به شناخت دقیقی از او می رسد و بر اساس ویژگی های شخصیتی و انگیزشی کشف شده، یک ارتباط و برنامه منحصر به فرد برای او طراحی می کند. همدرسی یک برنامه ی نوآورانه، شخصی سازی شده و رشد دهنده برای کودکان مقطع ابتدایی است که بر اساس آخرین یافته های علمی و تجربیات آموزشی طراحی شده است. همدرسی به عنوان یک مکمل و حلقه مفقوده در کنار برنامه های آموزشیِ رسمیِ مدرسه وارد عمل می شود. این برنامه در قالب یک نوآوری، با نگاه به آینده و توجه به ضرورتِ آماده ساختن بچه ها برای دنیای دیجیتال، نوشته شده است. در برنامه همدرسی هر دانش آموز یک مربی منحصر به فرد در کنار خود دارد و در یک ارتباط مستمر و خلاقانه در مسیر رشد، گام برمی دارد. ما به شما کمک می کنیم تا مسیر اختصاصی فرزندتان را برای یادگیری عمیق و پرورش دارایی های درونی او پیدا کنید.