شاولو خاشویلى: مردم ایران مانند گرجستانی‌ها خونگرم هستند

به گزارش گروه فرهنگی آنا و به نقل از روابط عمومی شهر کتاب فرشته،‌ آرمان نوروزی مجری، زاده شریفی مترجم و نگین زمردی برگزارکننده این جلسات هم در این نشست حضور داشتند. در این جلسه که با موضوع تم و ماتریال در موسیقی با تمرکز بر آثار تنگیز شاولوخاشویلی برگزار شده بود، بخشی از آثار این موسیقیدان گرجستانی پخش شد.

نوروزی در ابتدای این مراسم گفت: «به عنوان یک معلم موسیقی باید بگویم مساله فرم در موسیقی مانند یک مساله از بیرون سنجاق شده است که بچه‌ها آن را به راحتی درک نمی‌کنند. این‌که چطور یک اثر پدید می‌آید. هر چند که این بحث آنقدر مفصل است که در این جلسه نمی‌توانیم همه مباحث آن را بازگویی کنیم.»

شاولو خاشویلى با اشاره به این‌که مبحث تم از زمان باروک شروع شده بیان کرد: «تکرار در فرم بسیار مهم است از این تکرار شدن است که فرم پدید می‌آید.»

نوروزی درباره صحبت‌های شاولو خاشویلی عنوان کرد: «این تکرار مهم‌ترین مساله در موسیقی است که می‌تواند از طرفی خطرناک باشد اگر آهنگساز نداند که چطور از آن استفاده کند.»

موسیقیدان گرجستانی افزود: «مثلا من تم قطعاتم را از هارمونی آوازهای قدیمی کلیسا الهام می‌گیرم.»

وی درباره حضورش در ایران توضیح داد: «در خانواده من کسی اهل موسیقی نبود اما مادرم بسیار به من توجه داشت. خاله‌ام پیانویی داشت که هر بار که به خانه آنها می‌رفتم از او پیانو زدن را یاد می‌گرفتم. ما در گرجستان مراسم‌هایی مختص موسیقی داشتیم و من در آنجا فعالیت می‌کردم. بعد از گذشت هفت سال به کالج رفتم و یکی از موسیقیدانان معروف به من گفت که به سراغ پیانو بروم چون آهنگساز خوبی نمی‌شوم. هر چند که بعد ها زمانی که آهنگسازی را شروع کردم، خود آن موسیقیدان معروف جزو داوران بود و به من بالاترین نمره را در آهنگسازی داد. اما به دلیل حرف او من به سراغ نوازندگی پیانو رفتم.»

شاولو خاشویلى ادامه داد: «در آن زمان وضعیت اهالی موسیقی خوب بود و ماهی هزار دلار حقوق داشتند اما بعداز تقسیم شوروی، حقوق موسیقیدانان هم به 40 دلار کاهش پیدا کرد. من خانواده داشتم و باید درآمد کسب می‌کردم. بنابراین بررسی کردم که به کجا بروم. بهترین گزینه برای من ایران بود. چون رفتن به آمریکا یا اروپا برایم هزینه بسیاری دربرداشت. از طرف دیگر مردم ایران را دوست داشتم چون مانند مردم گرجستان خون گرم بودند. حالا نزدیک به 14 سال است که در ایران حضور دارم.»