در آنا بخوانید؛
جلبک را دست‌کم نگیریم
دانشمندان می‌گویند که می‌توان به جلبک به چشم یک منبع پروتئینیِ عضله‌ساز نگاه کرد که می‌تواند جایگزینی مناسب برای گوشت باشد.
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از ساینس دیلی، انسان بیش‌ازپیش به فکر یافتن جایگزین مناسب برای گوشت حیوانات است و اکنون تیم تحقیق وابسته به دانشگاه اکستر بریتانیا از کشف یک منبع پروتئینیِ غنی و در عین حال سازگار با محیط زیست خبر می‌دهد.
آنگونه که پژوهشگران دانشگاه اکستر می‌گویند، دو گونه از رایج‌ترین جلبک‌های خوراکی سرشار از پروتئین هستند و مصرف آن‌ها به بازسازی ماهیچه‌ها در افراد جوان و خوش بنیه کمک می‌کند. مطالعه انجام‌گرفته حاکی از آن است که جلبک می‌تواند به لحاظ عضله‌سازی، جایگزینی جذاب و پایدار برای پروتئین‌های حیوانی باشد.
غذا‌های غنی از پروتئین و اسید‌های آمینه ضروری ظرفیت تحریک سنتز پروتئین عضله را دارند. در این میان، منابع پروتئینی حیوانی این قابلیت را دارند که سنتز پروتئین عضله را در حالت استراحت و پس از انجام فعالیت ورزشی افزایش دهند؛ اما از آنجایی که تولید پروتئین حیوانی با افزایش نگرانی‌های اخلاقی و زیست محیطی همراه است، می‌توان به جلبک به چشم یک جایگزین جذاب و سازگار با محیط زیست نگاه کرد.
اسپیرولینا (spirulina) و کلرلا (chlorella) که در شرایط کنترل شده کشت می‌شوند، دو جلبک تجاری در دسترس هستند که غنی از پروتئین و حاوی دوز‌های بالایی از ریزمغذی‌ها هستند. با این حال، ظرفیت اسپیرولینا و کلرلا برای تحریک سنتز پروتئین میوفیبریلار در انسان ناشناخته باقی مانده است.
برای همین، محققان دانشگاه اکستر، تأثیر مصرف اسپیرولینا و کلرلا بر غلظت اسید آمینه خون را در مقایسه با یک پروتئین گیاهی (مایکوپروتئین مشتق‌شده از قارچ) اندازه گرفتند.
در هر سه مورد، مصرف پروتئین باعث افزایش غلظت آمینو اسید خون شد. اما در مقایسه با مایکوپروتئین و کلرلا، بعد از مصرف اسپیرولینا، افزایش غلظت آمینو اسید سریع‌تر رخ داد و به نقطه اوج بالاتری رسید.
این مطالعه نخستین در نوع خود است که نشان می‌دهد که در هر دو حالت استراحت و بعد از تمرین ورزشی، مصرف اسپیرولینا یا کلرلا موجب تحریک شدید سنتز پروتئین میوفیبریلار در بافت عضلانی می‌شود و دست‌کم با مایکوپروتئینِ غیرحیوانی رقابت می‌کند.
انتهای پیام/
