نگاه و تحلیلی متفاوت از «معرکه در معرکه»/ شیوه‌های نو حتما یک اثر را ویژه نمی‌کنند!

گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، زهره سعیدی ـ نمایش «معرکه در معرکه» اثر داود میرباقری، کارگردانی حمیدرضا بلورچی تا یکم دی ماه راس ساعت ۱۹ در عمارت ارغوان روی صحنه خواهد رفت.  

فاطیما سرلک بازیگر این نمایش در گفتگو با خبرنگار آنا با فضای این نمایش گفت: معرکه در معرکه در فضایی دوستانه و صمیمی و البته کارگاهی شکل گرفت و نتیجه این فضا، نگاه و تحلیلی متفاوت از سوی کارگردان اثر جناب بلورچی شد. اجرایی که روی صحنه است؛ حاصل فکر و ایده‌های کارگردانی است که با جان و دل این نمایشنامه را دوست داشته و به گفته‌ی خودشان با آن زندگی کرده و در نهایت این احساس را متقابلا به گروه منتقل کرده است و گروه نیز با تمرین و کار سخت به فضایی که امروزه قابل مشاهده مخاطبین گرامیست، رسیده است.

وی افزود: برای یک بازیگر همواره اجرا‌هایی که چالش دارند بسیار جذاب است. هرچه میزان این چالش بیشتر، جذابیت بیشتر است، و البته این چالش کار بیشتر و حرفه‌ای تری را می‌طلبد. زبان و ادبیات نمایشنامه و خط روایی این اثر، همواره برای من جذاب بوده است و زمانی که کارگردان به من پیشنهاد بازی در این نمایش را ارائه کردند با جان و دل قبول کردم چراکه نگاه و فهم متفاوت ایشان از این اثر، برایم جذاب بود. البته لازم به ذکر است که «معرکه در معرکه» برای من بازی نیمه کاره‌ای بود که سالیان پیش متوقف شده بود و تمایل داشتم تا آن را به سرانجام برسانم.

کارگردان نمایش «دیدار کاملا اتفاقی» بیان کرد: مجموعه آثار روی صحنه و خط و شیوه‌ی اجرایی آن‌ها در ایجاد سلیقه برای مخاطب تاثیرگذار است؛ اینکه چه تغذیه‌ی فرهنگی و هنری به مخاطب داده می‌شود بسیار حائز اهمیت است، اما همواره نمایش‌های محکم و با شیوه‌ی اجرایی متناسب با نمایشنامه، ارتباط مخاطب با اثر را برقرار می‌کنند حتی اگر آن اثر در گیشه چندان موفق نباشد. لزوما این شیوه‌های نو نیستند که اثر را ویژه می‌کنند، انتخاب درست شکل بیرونی و درونی اثر و تطابق این دو با یکدیگرست که ایجاد ارتباطی درست با مخاطب خواهد کرد، چراکه بسیاری از شیوه‌های قدیمی در نهایت سادگی و موجز بودن‌شان تاثیرگذار و مخاطب پسند نیز هستند.

وی ادامه داد: تا حد بسیاری موافق این موضوع هستم که امروزه آثار کمدی مخاطب بیشتری را جذب می‌کنند؛ چراکه مخاطب امروز با توجه به سبک و سیاق زندگی‌اش، جنبه‌های تفننی و سرگرم کننده‌ی تئاتر برایش مهم است، همچنین متاسفانه تا حد زیادی تفکر و کارکردی که نمایش دارد در لایه‌های زیرین سلیقه‌ی مخاطب قرار گرفته است. البته ناگفته نماند که مخاطب مصرف کننده‌ی اثر نمایشی ست و این تولید کننده است که میل و نحوه‌ی مصرف را تا حد زیادی جهت می‌دهد.

سرلک در پایان تاکید کرد: حمایت چندانی از گروه‌های نمایشی نمی‌بینم! با سال‌های گذشته که مقایسه می‌کنم، مشاهده می‌کنم که اداره کل هنر‌های نمایشی تقریبا پایگاه و خانه‌ای برای گروه‌ها بود که از نقطه‌ی شروع تا پایان کار این ارتباط و حمایت تا حدی برقرار بود، اما در حال حاضر گویی ما و آن‌ها در دو سوی یک مرز قرار داریم و اداره کل هنر‌های نمایشی تنها باید به ما مجوز ورود به آن‌طرف مرز را بدهد و به محض ارائه مجوز، همه چیز تمام می‌شود مگر مسئله‌ی خاصی به وجود آید که بازهم به همان مجوز و... باز می‌گردد و حمایت چندانی نیست. حتی اگر کمک هزینه‌ی اجرایی نیز به گروه‌ها تعلق گیرد، بسیار ناچیز و اندک است.