دانشمند یک درصد برتر جهان در گفت‌وگو با آنا:
نگاه شخصی و سلیقه‌ای از آیین‌نامه ارتقای اساتید برداشته شود/ نباید رشته‌های مختلف با یک متر سنجیده شوند
عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت گفت: درجه استاد ممتازی باید متر مشخص و قابل سنجش داشته باشد؛ بنابراین اگر بخواهیم محفلی، شخصی و سلیقه‌ای در این مورد تصمیم بگیریم، دانشگاه تباه می‌شود و باید برای حل مشکل، آینده‌نگری و آینده‌پژوهی در نظر گرفته شود.
علی ملکی، دانشمند یک درصد برتر جهان در گفت‌وگو با خبرنگار گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، درباره آیین‌نامه ارتقای اساتید اظهار کرد: در آیین‌نامه ارتقای اساتید نباید رشته‌های مختلف با یک متر سنجیده شوند، مثلاً محقق علوم انسانی باید به طرح نظریه، کتاب و ملاک، رویکردی مرتبط با رشته خود اقدام کند.
وی با بیان اینکه در آیین‌نامه ارتقای اساتید باید از ظرفیت هر استاد مطابق رشته مورد مطالعه اش انتظار داشت، تأکید کرد: در این آیین‌نامه باید از فعالان حوزه فنی و مهندسی تولید فناوری، دستگاه و راه اندازی یک واحد صنعتی و از متخصصان حوزه علوم پایه حرکت در مرز‌های دانش، مقالات و مسابقات علمی و رتبه‌بندی‌های بین‌المللی را داشت.
ملکی افزود: ایده ارتقای اساتید باید متناسب با رشته‌های تحصیلی و جایگاه آن‌ها مطرح شود و کسی که در رشته معماری، تربیت بدنی و معارف مطالعه کرده است در راستای حل نیاز‌های رشته خود در جامعه گام بردارد، همچنین اگر هنر دانشگاه بحث شاگردپروری است باید ارتباط دانشگاه با جامعه و یا جامعه پذیر بودن پژوهشگران مدنظر قرار گیرد؛ بنابراین می‌توان ملاک‌هایی را برای هر کدام تعریف کرد.
دانشمند یک درصد برتر جهان تصریح کرد: آیین‌نامه ارتقای اساتید گاهی دید شعاری پیدا می‌کند و افراط و تفریط می‌شود. گاهی روی مقالات و بحث‌های رقابت بین المللی تأکید بیش از اندازه می‌شود و گاهی از تمام اساتید تربیت بدنی، معارف و رشته‌های علوم انسانی انتظار داریم مثل رشته‌های علوم پایه و فنی و مهندسی که مرز دانشی است عمل کنند. در حالی که این امر به هیچ عنوانی عملی نمی‌شود و با تحت فشار قرارگرفتن از حق طبیعی خود محروم می‌شوند.
ملکی با بیان اینکه رهبری تأکید کردند که بحث رتبه بندی‌های بین المللی و مسابقات بین المللی نباید آسیب ببیند؛ اما یک عده از افراد که ضعیف هم هستند از فرمایش ایشان سوءاستفاده کردند، تأکید کرد: به جز افراد مطرح حوزه علوم انسانی برخی‌ها از آب گل آلود برای خود ماهی می‌گیرند و معتقدند شاخص‌های کیفی ارتقا و مقالات را کنار گذاشته و به کسی که چند سالی در دانشگاه بوده، ارتقا داده شود و هر کسی که ۸ الی ۱۰ سال در دانشگاه تدریس کرد باید به مقام استاد تمام نائل شود، یعنی پس از چند سال، علم مملکت به سخره گرفته شود و به بیراهه رود.
وی اضافه کرد: اکنون هر استادی پایه سالانه و ارتقای عمودی اصولی می‌گیرد، در صورتی که درجه استاد ممتازی باید متر مشخص و قابل سنجش داشته باشد؛ بنابراین اگر بخواهیم محفلی، شخصی و سلیقه‌ای در این مورد تصمیم بگیرند، دانشگاه تباه می‌شود و باید برای حل مشکل آینده نگری و آینده پژوهی در نظر گرفته شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت در پاسخ به این سوال که عده‌ای به دنبال حذف شاخص‌های ارتقای اساتید هستند، اظهار کرد: ارتباط با دانشجویان نشان می‌دهد که علم ایران روند نزولی طی کرده است و اگر در حوزه اساتید هم بخواهیم ملاک‌های استاندارد بین المللی خودمان را برداریم و سلیقه‌ای و بدون ملاک ارتقاء بدهیم، بسیاری از دوستان به راحتی ارتقاء می‌گیرند، اما دود آن به چشم آینده مملکت می‌رود.
انتهای پیام/
