امیرعبداللهیان:
تنها یک درصد هزینه‌های پناهندگان از محل کمک‌های بین‌المللی تأمین می‌شود
وزیر امور خارجه گفت: تنها حدود یک درصد از کل هزینه‌های ناشی از میزبانی جمعیت بیش از ۵ میلیونی پناهندگان از محل کمک‌های بشردوستانه بین‌المللی تأمین می‌شود.
به گزارش گروه سیاست و جهان خبرگزاری علم و فناوری آنا، حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، امروز چهارشنبه ۲۲ آذرماه در اجلاس مجمع جهانی پناهندگان در ژنو با بیان اینکه حضور در مجمع جهانی پناهندگان از طرف جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان بزرگ‌ترین میزبان پناهندگان در جهان، برای اینجانب مایه خرسندی است، اظهار کرد: سؤال اصلی در رابطه با مسئله پناهندگان این است که چرا تنها چند کشور معدود باید مسئولیت میزبانی اکثریت آوارگان در جهان را بر عهده داشته باشند؟
وی با بیان اینکه مجمع جهانی پناهندگان با هدف تقویت همبستگی عملی جهانی و بسیج منابع لازم برای مساعدت به میزبانان عمده آوارگان ایجاد شد، افزود: درعین‌حال، هیچ راه‌حل موقتی نمی‌تواند مشکل پناهندگی را به‌صورت پایدار حل کند. کمیساریای عالی پناهندگان و جامعه بین‌المللی باید کوشش مضاعفی برای تسهیل و تسریع بازگشت آوارگان به کشورهای خود به‌کارگیرند.
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران تصریح کرد: همان‌طور که می‌دانید، اکنون بیش از ۴۵ سال است که ایران میزبان طولانی‌ترین وضعیت پناهندگی بوده و در حال حاضر و پس از تحولات افغانستان در سال ۲۰۲۱ کشور من میزبان بزرگ‌ترین جمعیت آواره در سطح جهان هست.
او با بیان اینکه مداخلات نظامی متعدد و سایر دخالت‌های غیرقانونی توسط قدرت‌های خارج از منطقه موجب بی‌ثباتی و ناامنی و توسعه‌نیافتگی شده است که خود منجر به امواج آوارگی در سراسر منطقه گردیده است، گفت: در واقع، جمهوری اسلامی ایران باری را بر دوش کشیده است که درنتیجه سیاست‌های غیرمسئولانه و مداخلات نظامی آمریکا و متحدانش در مجاورت ما بر منطقه تحمیل شده است.
این دیپلمات عالی‌رتبه جمهوری اسلامی ایران با بیان اینکه رویکرد ما در رابطه با آوارگان، مبتنی بر همبستگی انسانی و اخلاقی است، ادامه داد: مردم ایران سخاوتمندانه آوارگان افغان را در منابع محدود خود شریک کرده‌اند و این امر علیرغم همه مشکلاتی است که عمدتاً درنتیجه تحریم‌های غیرانسانی آمریکا با آن مواجه بوده‌ایم. ما با مبنا قرار دادن ارزش‌های انسان‌محور ملی و تعالیم اسلامی کوشش کرده‌ایم شرایط زندگی مناسب، امکانات بهداشتی و پزشکی پایه و آموزش را برای آوارگان افغان فراهم کنیم.
امیرعبداللهیان در همین ارتباط افزود: همه کودکان افغان که در سن مدرسه رفتن هستند، فارغ از وضعیت پناهندگی آنها یا والدینشان، از امکان ثبت‌نام در مدارس دولتی در ایران برخوردارند و در حال حاضر بیش از ۷۰۰ هزار نفر از آنها در سراسر کشور مشغول به تحصیل هستند. دوره‌ها و کلاس‌های آموزشی دیگری نیز برای بزرگ‌سالان و کسانی که از حضور در مدرسه بازمانده‌اند در چارچوب نهضت سوادآموزی دایر شده است. بسیاری از افغان‌ها نیز در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی در ایران در حال تحصیل هستند.
وی ادامه داد: ده‌ها هزار آواره افغان از پوشش بیمه پزشکی و خدمات درمانی رایگان برای درمان بیماری‌های خاص و صعب‌العلاج برخوردارند. پناهندگان افغان همچنین از برنامه‌های واکسیناسیون رایگان از جمله برای کوید – ۱۹ استفاده کرده‌اند.
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در بخشی دیگر از صحبت‌های خود در این نشست گفت: اساساً اینکه یک کشور به‌تنهایی بخواهد هزینه و بار میزبانی بزرگ‌ترین جمعیت آواره را به دوش بکشد نه عادلانه است و نه عملی. اصل تقسیم بار و مسئولیت میزبانی اقتضا می‌کند که هزینه‌های میزبانی آوارگان بین کشورها به نحوی متوان تقسیم و توزیع شود.
وی خاطرنشان کرد: متأسفانه این مهم در رابطه با ایران عملیاتی نشده است و ما فشار فزاینده‌ای به خاطر میزبانی جمعیت بزرگ آوارگان بر منابع محدود داخلی خود احساس می‌کنیم. این‌یک چالش جدی برای حوزه‌های زیرساختی از جمله در زمینه بهداشت و درمان، آموزش‌وپرورش، انرژی، آب و برق است.
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی اظهار کرد: ما ضمن درک اهمیت تعهد و تلاش کمیسیاری عالی پناهندگان برای مساعدت به آوارگان افغان در ایران، این واقعیت را خاطرنشان می‌کنیم که تنها حدود یک درصد از کل هزینه‌های ناشی از میزبانی جمعیت بیش از ۵ میلیونی پناهندگان از محل کمک‌های بشردوستانه بین‌المللی تأمین می‌شود.
وی افزود: باید این نکته را نیز خاطرنشان کنم که میزبانی سخاوتمندانه ما از آوارگان در شرایطی صورت می‌گیرد که ایران خود تحت شدیدترین تحریم‌های غیرانسانی و غیرقانونی از جانب آمریکا قرار دارد.
امیرعبدالهیان با تأکید بر اینکه تحریم‌های غیرقانونی با کاستن از ظرفیت و اعمال فشار بر فعالیت نهادهای کمک‌رسان، مانع از ایفای وظیفه آنها در مساعدت بشردوستانه به افراد نیازمند در کشورهای تحت تحریم می‌شوند، اظهار کرد: هیچ استثنای بشردوستانه – آن‌طور که ایالات‌متحده منافقانه ادعا می‌کند – در رابطه با تحریم‌ها وجود ندارد و تحریم‌های مزبور اساساً به نحوی تنظیم شده‌اند که آسیب‌پذیرترین افراد، شامل پناهندگان و آوارگان را مورد هدف قرار دهند و در چنین شرایطی نمی‌توان انتظار داشت که جمهوری اسلامی ایران همچون گذشته به ارائه خدمات مطلوب به جمعیت بزرگ آوارگان که بسیاری از آنها درصدد مهاجرت به اروپا هستند، ادامه دهد.
امیرعبداللهیان با بیان اینکه مسئله آوارگان افغان بدون بازگشت آنها به وطن خود حل نمی‌شود، اظهار کرد: در این راستا لازم است سازمان ملل، کمیساریا، کشورهای همسایه، کشورهای کمک‌کننده و دیگر طرف‌های ذیمدخل برای کمک به افغانستان جهت ایجاد زیرساخت‌های مناسب اقتصادی، امنیتی و سیاسی به‌منظور جذب آوارگان به کشور خودشان، همکاری مؤثر کنند و مسئولیت اصلی بر دوش مقامات حاکم در افغانستان است.
وی در ادامه سخنان خود تصریح کرد: هیچ فرد باوجدانی نمی‌تواند نسبت به فاجعه انسانی در غزه و کل فلسطین اشغالی ساکت بماند، جایی که مردم بی‌گناه غزه با هدف راندن آنها از وطنشان به‌صورت گسترده کشتار می‌شوند و ساختمان‌های مسکونی آنها تخریب می‌گردد.
امیرعبداللهیان با تأکید بر اینکه رژیم اشغالگر در حال ایجاد یک موج جدید آوارگی و افزودن میلیون‌ها نفر به جمعیت ۷ میلیونی آواره فلسطین است، خاطرنشان کرد: کوچاندن اجباری ساکنان غزه هم نقض فاحش حقوق بشر است و هم نقض آشکار قواعد حقوق بشردوستانه بین‌المللی. بمباران گسترده نوار غزه توسط رژیم اشغالگر طی ۷۰ روز اخیر بخشی از حمله گسترده و نظام‌مند علیه جمعیت غیرنظامی فلسطین برای اخراج اجباری آنها از منازلشان هست که مصداق جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت محسوب می‌شود. عاملان این جنایات به همراه حامیان این رژیم به‌ویژه آمریکا و انگلستان و کانادا و آلمان باید به خاطر ارتکاب این جنایات سبعانه پاسخگو باشند.
وی با بیان اینکه یک بحران جدید آوارگی به بدترین شکل ممکن در حال وقوع است، گفت: بیش از ۲۰۰۰۰ نفر انسان بی‌گناه که اغلب آنها زن و کودک هستند طی دو ماه گذشته در غزه به خاک و خون کشیده شده‌اند و شورای امنیت سازمان ملل به دلیل اعمال‌نفوذ آمریکا از هر اقدامی برای توقف این خونریزی عاجز مانده است.
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران تأکید کرد: تنها راه برای جلوگیری از آوارگی مردم غزه توقف حملات نسل‌کشی علیه مردم غزه و جلوگیری از کوچاندن اجباری ساکنان آن است، باید مرز رفح برای ارسال گسترده کمک‌های انسانی بدون هرگونه توجیهی بازگشایی شود و از سراسر جهان کشتی‌های حامل دارو، غذا و سوخت برای زنان و کودکان غزه و کرانه باختری به سمت مرز رفح و غزه ارسال شود.
انتهای پیام/
