کاربست حکمت اسلامی در سیر تطور حکمرانی طب سنتی ایرانی

به گزارش گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، حجت‌الاسلام‌والمسلمین عبدالحسین خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، در نشست علمی «مبانی نظریه‌پردازی و انتشار دانش در علوم انسانی و تاریخ پزشکی» با اشاره به حکمت و حکمرانی طب سنتی ایرانی اظهار کرد: گوهر طب سنتی، طب شناختی پیشگیری و درمان است که بر عناصر اربعه، اخلاط اربعه، امزجه اربعه و دارو‌ها استوار است.

وی با تأکید بر شیوه‌های نو در حکمرانی ادامه داد: حکمرانی در طب سنتی متشکل از سیاست‌گذاری، تنظیم‌گری و تصدی‌گری در طب سنتی است. منظور از حکمرانی طب سنتی فرآیند سیاست‌گذاری، تنظیم‌گری و تصدی‌گری طب شناختی و طب پیشگیری و طب درمانی با مشارکت حداکثری متخصصان است.

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: در حکومت‌داری طب سنتی فقط حاکمان نظر می‌دهند و این حاکمان عمدتاً شناختی از طب سنتی ندارند، گاه ممکن است که بگویند که تاریخ مصرف طب سنتی تمام شده است، بنابراین طب سنتی باید با مشارکت حداکثری متخصصان طب سنتی در سیاست‌گذاری، تنظیم‌گری و تصدی‌گری اداره شود و این نوع حکمرانی موفق است. توصیه سیاسی بنده این است که حکومت‌داری طب سنتی به حکمرانی طب سنتی تبدیل شود.

خسروپناه توضیح داد: البته این رویکرد به این معنا نیست که در حکمرانی طب سنتی از متخصصان طب مدرن استفاده نشود یا دو وزارتخانه طب مدرن و طب سنتی شکل گیرد بلکه معتقدیم بدون گفتگو و تعامل این دو پارادایم طب؛ طب سنتی رشد نمی‌کند؛ بنابراین اگر به مدل حکومت‌داری طب سنتی بسنده کنیم رشد به‌کندی خواهد بود، اما اگر حکمرانی صورت گیرد طب سنتی هم موفق‌تر خواهد بود.

وی با اشاره به پیشرفت طب سنتی ایرانی در سال‌های اخیر گفت: خوشبختانه دانشکده‌هایی در طب سنتی شکل گرفته و مقالات ارزشمند با روش‌شناسی موفق نوشته‌شده که نتایج خوبی داشته است، اما این مسیر نیاز به رشد دارد و نباید به این اندازه بسنده شود.

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با تأکید بر ارتباط حکمت و حکمرانی طب سنتی ایرانی عنوان کرد: حکمت از جنس علم و عمل و واژه‌ای اسلامی است، این واژه در هیچ جای دنیا نبوده است و معادل‌های که مطرح می‌شود معادل حکمت نیستند. حکمت علم نافع مبتنی بر خرد ناب است که به عمل صالح منتهی می‌شود. هر علمی این ویژگی را داشته باشد حکمت می‌شود. خرد ناب به لب تعبیر می‌شود و مجموعه عقل نظری، عقل عملی، عقل معاش و عقل معاد، خرد ناب را شکل می‌دهد.

خسروپناه اضافه کرد: فلسفه عملی و نظری تأثیر به‌سزایی بر طب سنتی ایرانی داشتند و اندیشمندانی نظیر فارابی تا علامه طباطبایی مرتباً به بخش‌های حکمت نظری و عملی بالندگی دادند.

وی خواستار شد که حکمت اسلامی در سیر تطور حکمرانی طب سنتی ایرانی کاربست پیدا کند.

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با تأکید بر نظریه‌پردازی از سوی اندیشمندان کشور بیان کرد: اگر با روش‌شناسی صدرایی به طب سنتی ورود کنیم حتماً شاهد تکامل طب سنتی ایرانی خواهیم بود.