آموزش کارآفرینی؛ رویکردهای پداگوژیک در آموزش عالی

به گزارش گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، سال‌های اخیر آموزش کارآفرینی به عنوان یک حوزه علمی نوظهور در سطوح مفهومی و عملی تحولات چشمگیری داشته است. مفهوم کارآفرینی در معنای وسیع آن به عنوان ظرفیت عمل یا امکان فعالیت بر اساس فرصت‌ها و ایده‌ها در نظر گرفته می‌شود. در نتیجه پنداشت عمومی آن است که کارآفرینی در زمینه‌های مختلف ارزش اجتماعی، فرهنگی یا مالی ایجاد می‌کند.

مطالعه و پرورش این قابلیت برای بهبود شرایط ورود به بازار کار و تجهیز جوانان به مهارت، دانش و رویکرد مناسب بسیار مهم است به‌ویژه در فرهنگی که کارآفرینی در آن جایگاه برتر دارد. به علاوه، جوانان با اتکا به همین قابلیت می‌توانند به عنوان شهروندان فعال در جامعۀ خود حضور موثرتری داشته باشند.

آنا لوئیزا رودریگز (Rodrigues, Ana Luísa) در مقاله‌ای که در نشریۀ علوم آموزشی (Education Sciences) منتشر شده، کوشیده با تمرکز بر یادگیری تجربی، مفهوم آموزش کارآفرینی را تثبیت کند و رویکردهای پداگوژیک به آن را تحلیل کند. رودریگز همچنین مرسوم‌ترین شیوه‌های آموزش کارآفرینی را در برنامه‌های آموزش عالی بررسی می‌کند. بدین ترتیب، این پژوهش از یک سو به طور جامع ادبیات آموزش کارآفرینی را بررسی می‌کند و از سوی دیگر با مطالعۀ موردی برنامۀ آموزش کارآفرینی در دانشگاه لیسبون (University of Lisbon) در پرتغال و گردآوری داده‌های غنی یکی از دوره‌های آموزشی در این دانشگاه، آموزش کارآفرینی را مورد مداقه قرار می‌دهد.

یادگیری تجربی رویکردی معتبر در آموزش کارآفرینی است، به ویژه زمانی که معلمان می‌توانند تجربه عملی را به شیوه‌ای موثر با نظریه ترکیب کنند و دانشجویان نیز در یادگیری از تجربه‌های خود، مسئولیت یکسانی را بر عهده می‌گیرند. این پژوهش الگوهای پداگوژیکی مشارکتی را بهترین شیوۀ آموزش قلمداد می‌کند و موارد زیر را در زیرمجموعۀ این الگوها دسته‌بندی می‌کند: آموزش مسئله‌محور، آموزش پروژه‌محور، ارزیابی همتایان، تفکر طراحانه، بازخورد سازنده، یادگیری به‌مثابۀ خدمت، و روش‌شناسی فعالی که از فناوری‌های دیجیتال بهره می‌گیرند.