گل و تأثیرات مخرب بر مغز
سعید صفاتیان در گفتوگو با خبرنگار گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا گفت: مصرف ماده روان گردان گل ۱۰ سالی است بین نوجوانان و جوانان افزایش پیدا کرده است. این ماده مخدر از خانواده حشیش یا کانابیس بوده که ماده موثره آن دلتا یا همان تیاچسی است.
رئیس کارگروه کاهش تقاضا در کمیته مستقل مبارزه با مواد مخدر مجمع تشخیص مصلحت نظام ادامه داد: این ماده مخدر اثر بسیار مخربی بر ذهن مصرف کننده باقی میگذارد و بسیاری از کارشناسان بر این باورند که ماده گل ۴۰ برابر حشیش قدرت دارد.
صفاتیان افزود: میزان مصرف گل در کشورهای مختلف فرق دارد و در ایران بعد از تریاک بیشترین مصرف را به خود اختصاص داده و از آنجایی که قیمت آن نسبت به سایر مواد مخدر پایینتر است، بین جوانان و نوجوانان طرفداران زیادی دارد.
وی بر این باور است که تحقیقات علمی زیادی در خصوص گل در کشور ما انجام نشده است؛ اما بررسیها نشان میدهد که ۱۵ درصد از افراد بالای ۱۵ سال به مصرف مواد مخدر تمایل دارند.
این پژوهشگر حوزه مواد مخدر گفت: مصرف گل در نوجوانان در گام اول به دلیل کنجکاوی آنهاست؛ اما با اولین مصرف احساس میکنند حال بهتری دارند و همین موضوع مصرفهای پی در پی آنها را به دنبال دارد.
وی تأکید کرد: دسترسی به مصرف گل متاسفانه در کشور ما بسیار آسان است و یک نوجوان با همان پول تو جیبی میتواند از دکه، فروشنده پارک و یا ساقیهای مواد مخدر به راحتی گل را تهیه کند.
صفاتیان توضیح داد: مصرف هم بر جسم و هم بر روان فرد اثر میگذارد؛ اما بیشترین تاثیر آن مشکلات روانی است و عوارضی مانند هذیان گویی، توهم و میل به مصرف بیشتر را به دنبال دارد.
وی با بیان اینکه ایجاد اضطراب، پرخوری و تشنج نیز از دیگر آثار مصرف این ماده مخدر به شمار میرود، افزود: خودکشی، اختلال خلقی و بیماریهای اضطرابی نیز در مصرف کنندگان این ماده مخدر بیشتر دیده میشود.
این پزشک تاکید کرد: گل جزو مواد روانگردانی به شمار میرود که دارو ندارد. مثلا برای مصرف کنندگان مواد مخدر سنتی گاهی راه جایگرین استفاده از متادون پیشنهاد میشود، اما شیشه و گل جایگزین ندارند و تنها راه کاهش مصرف در افرادی که گل میکشند، روان درمانی است که اصولا فرایند آن ۶ ماه تا یک سال طول میکشد.
رئیس کارگروه کاهش تقاضا در کمیته مستقل مبارزه با مواد مخدر مجمع تشخیص مصلحت نظام یادآور شد: علاوه بر کاهش عرضه این مواد مخدر باید فرهنگسازی به صورت جدی خصوصا در مدارس و دانشگاهها انجام شود و باید به این نتیجه برسیم که تا زمانی که از نظرات کارشناسان و متخصصان این حوزه استفاده نشود نباید منتظر معجزه باشیم.
انتهای پیام/