روایتی از شب پاییزی ارکستر سمفونیک تهران/ پروازی از تهران تا اتریش و روسیه+ فیلم

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، ارکستر سمفونیک تهران در پائیز ۱۴۰۲ به رهبری دائم منوچهر صهبائی بیش از 6 اجرا تاکنون در مهر و آبان داشته که بلیت‌هایشان به پایان رسید و مخاطبان نیز ارزیابی خوبی از اجراها داشتند.

دراین برنامه ارکستر سمفونیک قطعات متفاوتی را اجرا کرد که در اجرای یازدهم آبان قطعاتی از خواکینو روسینی، فرانتس شوبرت، حسین ناصحی، یوهان اشتراوس و ... برای حاضران اجرا شد.

آرایشگر شهر بیوپل

یکی از قطعات جدید و اول این ارکستر قطعه خواکینو روسینی آرایشگر شهر بیوپل است. آرایشگر شهر سِویل یک اپرا بوفا در دو پرده است که توسط جواکینو روسینی ساخته شده‌است. اپرانامه این اثر را سزار استِربینی نوشته که الهام گرفته از نمایشنامه کمدی «آرایشگر شهر سِویل (۱۷۷۵)» اثر پیر بومارشه است. اولین اجرای این اپرا (با نام احتیاط بیهوده) به تاریخ ۲۰ فوریه ۱۸۱۶ در خانه اپرای Teatro Argentina در رم به روی صحنه رفت. آرایشگر شهر سویل روسینی، به عنوان شاهکاری بزرگ در بین آثار کُمدی موزیکال شناخته شده و به عنوان «اپرا بوفای همهٔ اپرا بوفاها» لقب گرفته‌ است، پس از گذشت ۲۰۰ سال از نخستین اجرا، محبوبیت و مقبولیت چشمگیر این اثر بر روی صحنه‌های مدرن اپرا‌های امروزی، خود بهترین گُواه بر این اَمر است. این اپرا در ردهٔ نهم جدول پُراجراترین اپرا‌ها در سراسر دنیا قرار دارد.

سمفونی 5 شوبرت

قطعه دیگر نیز که در این ارکستر اجرا شد، سمفونی شماره 5 سی بمل ماژور الکرو است. فرانتس پیتر شوبرت آخرین آهنگ‌ساز اتریشیِ برجستهٔ مکتب موسیقی کلاسیک  رمانتیک بود. او در عمر بسیار کوتاه خود ۹ سمفونی، ۱۴ کوارتت زهی، ۲ تریوی پیانو، و بسیاری آثار زیبای دیگر پدید آورد، اما بدون شک آنچه نام و جایگاه او را بی‌همتا نگاه می‌دارد، لید‌ها ترانه‌های  اوست؛ سمفونی شماره ۵ جمع‌وجورترین سمفونی این آهنگساز است و شوبرت آن را برای کوچکترین ارکستر نوشته شده‌ است، سازبندی این ارکستر مشتمل است بر فلوت، دو ابوا، دو فاگوت، دو هورن، و ساز‌های زهی.

در میان تمام آهنگسازان، شوبرت بهترین الگوست، نُت‌های ساز‌های بادی او بر طبق نظر اغلب متخصصان موسیقی در واقع منحصربه فرد هستند.

قطعه‌ای از حسین ناصحی

پس از این قطعه نیز آنتراکت کوتاهی گروه و رهبر ارکستر به خود داده و سپس در بخش دوم روی صحنه حاضر شدند و قطعه «رقص دربارگاه شاه سمنگان» اثر حسین ناصحی را اجرا کردند که این قطعه مهر نیز در ارکستر سمفونیک تهران اجرا شده بود. حسین ناصحی از مهمترین آهنگسازان موسیقی هنری ایران بود. توجه و علاقه ناصحی به آثار آهنگسازانی نظیر باخ، اسکریابین و گابریل فوره و از طرفی علاقه‌مندیش به موسیقی ملی و فولک ایران تا حدی است که تاثیر آن در بیشتر آثارش محسوس است.

«رقص دربارگاه شاه سمنگان» از آثار شاخص ناصحی است که با بازنویسی منوچهر صهبائی ضبط و اجرا شده که یادآور آثار موسیقایی شرقی است و شب گذشته نیز مورد توجه مخاطبان قرار گرفت.

والتس شوستاکویچ

پس از این قطعه و برگشت به قطعات غربی، ارکستر قطعه «والتس از سوئیت جاز شماره دو» اثر دمیتری شوستاکویچ آهنگساز روس را اجرا کرد. شوستاکویچ یکی از برجسته‌ترین آهنگسازان سده بیستم بود که با تأثیر از موسیقیدانانی همچون پروکفیف و استراوینسکی، شیوه ترکیبی را توسعه بخشید. اولین موفقیت رسمی وی «سمفونی شماره ۱» بود که آن را برای پایان‌نامه‌اش در ۱۹ سالگی و در سال ۱۹۲۶ اجرا کرد. قطعه‌های «پولکا پیتری کاتو» و «مارش رادتسکی» اثر یوهان اشتراوس آهنگساز و موسیقیدان اتریشی نیز توسط ارکستر سمفونیک تهران اجرا شدند، یوهان اشتراوس (سوم ژوئن ۱۸۹۹ - ۲۵ اکتبر ۱۸۲۵) به دلیل تصنیف موسیقی والس اتریشی و اُپرت (اُپرای کوچک) شهرت یافت. 

بخش پایانی ارکستر سمفونیک اثر یوهانس برامس موسیقیدان آلمانی اجرا شد. این آثار ابتدا برای پیانوی چهاردستی نوشته شد. آهنگسازان زیادی برای پیانو چهاردست موسیقی نوشتند، این آثار توسط برامس و برخی اشخاص دیگر برای ارکستر هم تنظیم شد و بین عموم مردم از شناخته شده‌ترین آثار برامس هستند.

در پایان به دلیل استقبال خوب مخاطبان رهبر ارکستر پس از تشویق حضار دوباره روی صحنه بازگشت و قطعه دیگری اجرا کرد.

محمدرضا کریمی (کنسرت مایستر)، امیرمینوسپهر (کنسرت مایستر دوم)، فرزاد صیدی، نگین حاتمی، سینا صالحی، هورام ترابی، فرید ذاکری، حسن ملکی، سارا قاسمی، بهروز گلکار، درسا میناسازی، فرمهر حسن بیگلو (ویولن یک)، دانیال جورابچی، مهوش عسگری، سارا بیرامزادگان، علیرضا گلستانه، حمید خدایی، رادمان راستی، فرناز زندیه، عرفان جاویدنیا، امیرمهزیار قاسمی (ویولن دو)، کاوه تسعیری، آتنا زنگنه، مسعود پوربخت، آریان زمانی، جاوید پناهی، روشا گواهی، دنیا حاجی وندی، الهام آقابابایی (ویولا)، مجید اسماعیلی، موژان ملامختاری، هلیا پورکریمی، روژان بردبار، هامون قادری، عرفان فیجان و هستی علیزاده (ویولنسل) و حسین (پرویز) بیات، سپیده خداوردی، سروش کاکاوند (کنترباس) از نوازندگان ارکستر سمفونیک تهران را در این اجرا تشکیل می‌دادند.

همچنین فرزانه اسدی، فراز فراست پور (فلوت)، آرین قیطاسی، کیمیا شعربافیان (اُبوا)، پگاه، ولی خانی، گلرخ رجایی (کلارینت)، علیرضا متوسلی داراب و فرشاد محمدی (فاگوت)، هومان باقی، ریحانه رفیعی، پارمیدا بهادران، روژینا صادقی و امیرحسین گرگین (هورن)، امیررضا صالحی، فرید شیخی، آرمان فتاحی، مصطفی بیات (ترومپت)، افشار حشمتیان، آرین خدایار و مانی داوری (ترومبون)، محمود منتظم صدیقی (تیمپانی)، مهیار منتظم صدیقی (پرکاشن) و دیبا والی (هارپ) از دیگر نوازندگان ارکستر سمفونیک تهران در اجرای شب گذشته بودند.

به گزارش آنا گفته می‌شود که دوران طلایی ارکستر سمفونیک تهران در دهه پنجاه به رهبری فرهاد مشکوة بوده و حال باید دید با این فعالیت جدید منوچهر صهبائی و تیم جدید ارکستر سمفونیک وضعیت نسبت به گذشته به چه صورت خواهد شد.