سمیع‌زاده: لیگ شنا شکل تشریفاتی داشت/باید به ورودی B المپیک و شکستن رکورد ملی دلخوش باشیم
کارشناس شنا گفت:باید تنها به کسب ورودی‌های جهانی و ورودی B المپیک و همچنین ارتقای رکوردهای ملی در سطح برون‌مرزی دلخوش باشیم.
محسن سمیع‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، در خصوص نتایج شناگران در مسابقات قهرمانی جهان اظهار کرد: در این مدت چه کارهایی برای رشته شنا صورت گرفته که از آن توقع مدال داریم؟ هر مدیر یا شخصی بخواهد درباره رشته شنا قضاوت کند باید بداند چه آورده‌ای داشته‌ایم و چه کارهایی برای پیشرفت آن انجام شده است. وسیله آموزش شنا ابتدای امر نجات جان انسان‌ها را در بر می‌گیرد و کنار آن اسباب سلامت یک جامعه را به وجود می‌آورد که در نهایت این دو موضوع کمک به رشد و پرورش قهرمان‌پروری می‌کند.
وی افزود: آمریکا کشوری که در این رشته در دنیا پیشرو است مسئولان آن کشور کار قهرمان‌پروری انجام می‌دهند به طوری که ۲۵۵ هزار پسر و نزدیک به ۱۵۰ هزار دختر در سنین کودکی شروع به فعالیت می‌کنند و هر چه رو به جلوتر می‌روند این انبوه جمعیت بین آن شناگران رشد بیشتری به خود می‌گیرد. زیرا در آن سطوح سنی شناگران به جهت نجات جان انسان‌ها و ایجاد سلامتی موظف هستند که حتما رشته شنا را یاد بگیرند.
در شنا جمعیت زیادی وجود ندارد
کارشناس رشته شنا ادامه داد: از دِل کمیت است که کیفیت شکل می‌گیرد به طور مثال اگر در برخی رشته‌ها مانند کشتی، تکواندو و رشته‌های رزمی موفق هستیم علت آن در این است که جمعیت و کمیت بسیاری در آن رشته‌ها وجود دارند هر چند این مساله تنها یک بُعد قضیه را به خود اختصاص می‌دهد. متاسفانه ما در شنا دارای چنین ابعادی نیستیم به طوری که تمام استخر‌های شنا به بالاترین قیمت به مزایده گذاشته و نهایتا در اختیار بخش خصوصی قرار داده می‌شود. برای همین است هیچ جایی برای نخبه‌پروری و استعدادیابی وجود ندارد جز استخر آزادی و استخر شهید شیرودی که آن‌ها هم در اختیار فدراسیون هستند. البته این دو استخر هم برای مزایده یا خرید خدمت به فدراسیون واگذار شده وگرنه برای این‌ها هم اعتبار پرداخت می‌شود.
شاگردم قره‌حسنلو یک سال است به هیچ رویدادی نرفته
سمیع‌زاده با انتقاد از مسئولان بابت اینکه در یک سال اخیر به هیچ رویدادی اعزام نشده است، گفت: وقتی یک ورزشکار باید روزانه به تمرین بپردازد باید خیلی خوب نیز برای مسابقه دادن تمرین کند. در بحث مسابقه دادن به دو دلیل تحریم و قیمت بالا ارز و همچنین عدم توجه مدیران خود فدراسیون و مدیران کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش به معقوله مسابقه دادن شناگران توجهی نمی‌کنند. شناگری مانند فلپس تا پیش از بازنشستگی در طول سال بیش از سیزده یا چهارده مسابقه بزرگ می‌داد. بر عکس آن یکی از بهترین شناگرانم بنیامین قره‌حسنلو است که پس از اتمام مسابقات کشور‌های اسلامی تا به امروز در هیچ رویدادی اعزام نشده است. همین می‌شود که ما به بُعد مادی ورزشکاران توجهی نمی‌کنیم مانند قرارداد‌های شنا که رو به تعطیلی قرار دارد. لیگی هم که سال گذشته برگزار شد تنها شکل تشریفاتی داشت وگرنه شناگران مبالغی دریافت نکردند.
ما هم در بحث شکستن رکوردهای ملی دچار عذاب می‌شویم
وی با اشاره به اینکه باید شناگران در طول سال به چند رویداد مختلف اعزام شوند، اظهار کرد: در بُعد فنی شناگران برای اینکه بدانند در چه سطحی از آمادگی رسیده‌اند باید در یک رقابت برون مرزی محک بخورند که این امکان برایشان وجود ندارد. همین می‌شود که تنها باید به این دلخوش باشیم تا شناگر برود رکورد ملی ما را ارتقا دهد که مساله خیلی بدی است و خود ما هم از این موضوع دچار عذاب می‌شویم. چرا نباید برای یک قشری نتوانیم حداقل‌ها را فراهم کنیم. حداقل‌ها برای مربی و خود شناگر این است که در طول سال به پنج یا ۶ مسابقه خوب برود. وقتی شناگرانی مانند قره‌حسنلو، مهرشاد افقری، متین سهران و ..... در طول سال به یک رقابت اعزام نمی‌شوند نمی‌توانیم توقع داشته باشیم با بزرگان شنای دنیا رقابت کنند. تا زمانی که به این بلوغ فکری از من مربی گرفته تا مدیرانی که در سطوح مختلف قرار دارند نرسیم مطمئنا اتفاقات خیلی بزرگتری به چشم نخواهیم داد و باید تنها دلخوش به همین کسب ورودی‌های جهانی و ورودی B المپیک و ارتقای رکوردهای ملی باشیم.
تیم شنای دانش‌آموزی نداریم
کارشناس رشته شنا در پایان با تاکید بر اینکه تیم شنای دانش آموزی وجود ندارد، عنوان کرد: عدم نرسیدن به مدال یک بخش آن در نبود سخت‌افزار است و بُعد دیگر ماجرا به شرایط روحی و روانی ورزشکاران از جمله عدم اعزام به مسابقات و از همه مهم‌تر عدم حمایت مالی بر می‌گردد. می‌توانیم رشته واترپلو را مانند والیبال بدانیم یا حتی رشته شنا را به مانند دوومیدانی و شیرجه به مانند ژیمناستیک مورد قیاس قرار دهیم. سه رشته المپیکی پُر هزینه در غالب یک فدراسیون گنجانده شده و تازه اعتبارات کمی هم به آن صورت می‌گیرد. وقتی مسئولان دِین خودشان را به رشته شنا ادا نمی‌کنند همین می‌شود. مسئولان باید در مدارس، دانشگاه و نیرو‌های مسلح مسابقه برگزار کنند که تنها در نیرو‌های مسلح است که مسابقاتی در آن انجام می‌شود. متاسفانه تیم شنای دانش‌آموزی و ... نداریم و تمام این‌ها در یک کلمه و مکانی به نام فدراسیون خلاصه می‌شود.
انتهای پیام/
