ماجرای جالب دوقلو‌های کشتی؛ از ۵ جنگ رودررو برای حسن و حسین تا تغییر رشته؛ قول و قرار تازه رحمان و محمدعلی
بعد از حسن و حسین رنگرز، امروز کشتی دوقلو‌های دیگری دارد که برخلاف دوقلو‌های قبلی، رشته شان یکی است و حالا هر دو هم در اردوی تیم ملی حضور دارند.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، هرچند کشتی ایران در دهه‌های مختلف برادران نسبتا زیادی را در خود دیده که به صورت همزمان عضو تیم‌های ملی بودند و این هرگز اتفاق عجیب و تازه‌ای نیست، اما همیشه دوقلو‌ها جذابیت خاص خودشان را در کشتی داشتند. چراکه در کشتی به عنوان یک رشته انفرادی، وزن تعیین‌کننده است و دوقلو‌ها با قامتی شبیه به هم، اگر در یک رشته باشند، رقابت بین آن‌ها ایجاد می‌شود؛ رقابتی که به خاطر دوقلو بودن، حس برادری در آن به شکل عجیب‌تری نمود پیدا می‌کند.
بیش از دو دهه پیش، حسن و حسین رنگرز دوقلو‌هایی بودند که وارد سالن کشتی نوشهر شدند، رقابت بین آن‌ها خیلی زیاد بود. در آن وقت کشتی فرنگی در باشگاه‌های نوشهر مجزای کشتی آزاد نبود، نفرات اول مسابقه انتخابی، آزادکار می‌شدند و نفرات دوم به کشتی فرنگی می‌رفتند. حسن و حسین رنگرز ۵ بار رودرروی هم قرار گرفتند، برد و باخت سهم هردوی‌شان بود، ولی حسین در کشتی آزاد مستعدتر و حسن در کشتی فرنگی بهتر بود و درنهایت همین باعث شد که حسن رنگرز برای همیشه به کشتی فرنگی برود و البته مدال‌های بسیار باکیفیتی در تاریخ کشتی ایران بگیرد. بعد از آن هم کم کم سانس‌های تمرینی کشتی آزاد و فرنگی در نوشهر از هم جدا شد.
آخرین رویارویی حسن و حسین، فینال انتخابی تیم ملی نوجوانان کشتی فرنگی بود که حسن، این کشتی را از حسین برد و مسیر آن‌ها از هم در کشتی جدا شد.
حسن رنگرز ۳۲ سال بعد از طلای فیروز علیزاده توانست مدال او را در سال ۲۰۰۱ تکرار کند. حسین هرچند کشتی‌گیر خوبی بود، اما باتوجه به رقابت خیلی زیادی که در کشتی آزاد ایران و مازندران وجود داشت، هرگز ملی‌پوش جهانی نشد و البته تمرکزش هم بیشتر روی درس بود.
حسین رنگرز خاطرات جالبی از آن روز‌ها دارد. او به خبرنگار آنا می‌گوید: «وقتی با هم در سالن کشتی می‌گرفتیم، یک بار او می‌برد و یک بار من، اما جنگ اصلی ما در خانه بود، بعد از کشتی با هم در خانه کتک‌کاری می‌کردیم و تلافی باخت را درمی‌آوردیم. روی تشک فقط کشتی بود و مشت و لگد نداشتیم! (با خنده) این وضعیت تا حدودا ۱۵ سالگی ما ادامه داشت، اما بعد که دیگر بزرگ شدیم، شرایط متفاوت شد. به هرحال یکی از مشکلات دوقلو‌ها در کشتی این است که هم‌سن و هم وزن هستند، درواقع اول باید در خود خانه انتخابی بدهند و بعد باشگاه بیایند. وزن هم در آن سن خیلی بالا و پایین نمی‌شود، برای همین سخت است که مسیر را از هم جدا کرد. ما درنهایت توافق کردیم که دیگر با هم کشتی نگیریم و یکی آزادکار شد و یکی فرنگی‌کار. البته این دعوای کودکانه، نوعی رقابت بود که ما را ساخت. مثلا اگر یک روز صبح زود حسن در ماه رمضان می‌دوید، من هم خواب نداشتم تا از یک مسیر دیگر، بدوم که از او کم نیاورم. او از کمربندی سمت چالوس می‌دوید و من به سمت نور.»
امروز دوباره اردوی تیم ملی کشتی شاهد حضور همزمان دوقلو‌هایی است که البته تفاوت زیادی با حسن و حسین رنگرز دارند. رحمان و محمدعلی عموزاد. از نظر چهره و قامت کاملا شبیه به هم، هر دو، اما آزادکار، در یک وزن.
رحمان البته در کشتی جلوتر از محمدعلی بوده، هرچند آن‌ها با هم کشتی را آغاز کردند، اما رحمان قهرمان نوجوانان، جوانان و بزرگسالان جهان شده و محمدعلی به تازگی طلای جام مشترک‌المنافع روس‌ها را از آن خود کرده است.
قطعا رحمان در کلاس و سطح بسیار بالاتری نسبت به محمدعلی کشتی می‌گیرد، اما محمدعلی هم با کشتی‌هایی که در روسیه گرفت نشان داد قابلیت‌های زیادی دارد و اگر میدان‌های بیشتری ببیند می‌تواند به کشتی‌گیر مطمئنی تبدیل شود.
محمدعلی می‌گوید قبلا در نوجوانی در مسابقات به هم برخورد کردند، اما باتوجه به اینکه برادر بزرگ‌ترشان فرزاد، مربی‌شان بوده، آن‌ها هیچ‌وقت رودرروی هم قرار نگرفتند و قرار هم نیست این اتفاق حتی در آینده رخ دهد.
محمدعلی عموزاد که قبلا به خاطر رحمان، وزنش را تغییر داده، حالا در ۶۵ کیلوگرم، وزنی که برادرش سال گذشته در آن قهرمان بزرگسالان جهان شده، به اردوی تیم ملی فراخوانده شد و می‌خواهد در راه آماده‌سازی رحمان برای شرکت در مسابقات جهانی ۲۰۲۳ به برادرش کمک کند.
رحمان برای اولین بار در وزن ۵۷ کیلوگرم کاندید حضور در بازی‌های المپیک شد، اما انتخابی را به رضا اطری باخت و اطری نماینده وزن اول تیم ملی آزاد در المپیک توکیو شد.
او که در فاصله قهرمانی جوانان جهانش تا انتخابی المپیک به شدت وزنش بالا رفته بود، در مسابقات جهانی ۲۰۲۱ در وزن ۶۱ کیلوگرم ملی‌پوش شد که از دور رقابت‌ها حذف شد، اما سال بعد در ۶۵ کیلوگرم مدال طلای جهانی را از آن خود کرد.
قطعا امسال درمقایسه با سال ۲۰۲۲ سال سخت‌تری برای رحمان عموزاد خواهد بود، چون هم نماینده ژاپن این بار به بلگراد می‌آید و هم اینکه روس‌ها هم احتمالا به صحنه مسابقات بازخواهند گشت.
انتهای پیام/
