سنگین‌ترین مصیبت امام حسین(ع) در کربلا به روایت حجت‌الاسلام عالی

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، حسینیه مجازی خبرگزاری علم و فناوری آنا از ابتدای محرم امسال آغاز به کار کرد. قرار است در این حسینیه مخاطبان این رسانه با مطالبی مثل برنامه هیئت‌های مذهبی، سخنرانی‌ها، مدیحه‌سرایی، سخنرانی و... همراه شوند.

بر اساس این گزارش، حجت الاسلام مسعود عالی از کارشناسان مذهبی همزمان با ماه محرم اظهار داشت: بچه‌هایی که در کربلا بودند را نباید بچه دید، این بچه‌ها پیر راه بودند، علی اصغر(ع) در عالم دنیا شش ماه زندگی کرد، اما در عوالم قبل، مسیری را طی کرده‌ بود.

وی افزود: اینکه می‌گوییم عوالمی را طی کردیم، یعنی مرحله‌ای را گذرانده‌ایم. در عالم ذر خدا امتحان گرفته و برخی عهد الهی را پذیرفتند و برخی خیر؛ آنها که در آن عالم عهد بستند بسته به چگونگی عهد مقاماتی کسب می‌کنند، ابتدای دعای ندبه خدا از اولیا عهد گرفت و بعد درجاتی در دنیا به آنها عطا کرد، حیات از عالم قبل آغاز می‌شود. علی اصغر(ع) حجت کبری امام حسین(ع) است، بزرگترین سند مظلومیت امام حسین(ع) است.

حجت الاسلام عالی به حماسه عاشورا اشاره کرد و افزود: وقتی گلوی علی اصغر (ع) را زدند امام دست خود را زیر گلوی علی اصغر گرفت و خون را به آسمان پاشید و در روایات است که ملائک آن را به عرش بردند و قطره‌ای از این خون برنگشت.

این کارشناس مذهبی با بیان اینکه امام حسین(ع) در کربلا مصیبت‌های فراوان دید اما شهادت علی اصغر(ع) بزرگترین آنها بود، گفت: با توجه به این مطلب علی اصغر در عالم دنیا شش ماهه است، اما باید دید چه عوالمی را طی کرده که به این مقام رسیده است، ایشان پیر راه است، مظلوم‌ترین فرد در کربلا او بود، امام حسین(ع) مصیبتی سنگین‌تر از شهادت علی اصغر(ع) در کربلا نداشت، مصیبت شهادت حضرت عباس(ع) و علی اکبر(ع) سنگین بود، اما سنگین‌ترین آنها شهادت علی اصغر(ع) بود، چرا که حاضران در جنگ حداقل شمشیر داشتند یا عبدالله دست خود را حائل کرد، اما علی اصغر امام حسین(ع) هیچ وسیله‌ای برای دفاع نداشت.

حجت الاسلام عالی گفت: وقتی امام سجاد (ع) متوجه شدند که مختار قیام کرده و قصد انتقام دارد، فرمودند: حرمله را گرفتند؟ حرمله خون به دل ما کرد...

وی با بیان اینکه همه برای امام حسین(ع) روضه می‌خوانند اما امام حسین(ع) برای علی اصغر(ع) روضه می‌خواند، بیان داشت: او فرزندش را روی دست بلند کرد، تیری که به جنجر علی اضعر(ع) اصابت کرد به اندازه قامت این نوزاد بود....گویی اباعبدالله متحیر شد خطابی از آسمان رسید او را رها کن دایه‌ای او را در بهشت تحویل گرفت...