طرح «دانشگاه بدون دخانیات» در دانشگاه علوم پزشکی ایران اجرا شد

به گزارش گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، خط مشی دانشگاه بدون دخانیات در دانشگاه علوم پزشکی ایران منتشر شد.

در این خط مشی آمده است: «آموزش عالی از جمله مسیر‌های اساسی جهت تحقق توسعه انسانی است و سلامت در کنار آموزش به عنوان یکی از شاخص‌های اصلی توسعه انسانی، جایگاه ویژه‌ای دارد بنابراین، لازم است به ارتقای یکپارچه سلامت فرد ومحیط در دانشگاه توجه کرد.

طرح دانشگاه بدون دخانیات با توجه به آمار‌های موجود و پیامد‌های فردی، خانوادگی و اجتماعی مصرف دخانیات و همچنین سیاست‌ها و وظایف ذاتی دانشگاه علوم پزشکی ایران مبنی بر ایجاد محیطی سالم در دانشگاه، حفظ محیط زیست و حرکت به سوی دانشگاه سبز، مطرح شده و با هدف محدود کردن و در نهایت حذف مصرف هرگونه فرآورده‌های دخانی، در دانشگاه اجرا می‌شود.

از این رو، دانشگاه علوم پزشکی ایران خط مشی و دستورالعمل‌های اجرایی خود را برای تحقق هدف اصلی قانون گذار، یعنی منع مصرف دخانیات در اماکن عمومی، ارائه میدهد که مبتنی بر رویکردی اجتماعی، فرهنگی، پیشگیرانه و سلامت محور هستند، تا بدین شکل شرایط ایجاد هنجار‌های ضد مصرف فرآورده‌های دخانی، برای جلوگیری، کاهش و منع مصرف دخانیات فراهم شود.

طرح دانشگاه بدون دخانیات با تاکید بر رویکرد جامع و با هدف محدود کردن و در نهایت حذف مصرف هر نوع فرآورده‌های دخانی پیاده سازی و اجرا خواهد شد.»

تعریف اصطلاحات به کار رفته در مفاد خط مشی؛ فرآورده‌های دخانی: شامل هر نوع سیگار، سیگار برگ، توتون، تنباکو، قلیان، سیگار الکترونیکی (ویپ)، پیپ و هر نوع مشتقات تنباکو است.

- گروه‌های ذی نفع: عبارت از دانشجویان، اساتید، کارکنان، کارآموزان، پیمانکاران، بازدید کنندگان و مراجعان به دانشگاه هستند.

- محیط هدف: منظور کلیه محیط‌های تحت اداره دانشگاه از جمله فضا‌های آموزشی، درمانی، پژوهشی، فرهنگی، ورزشی، خوابگاه، رستوران، بوفه، کلیه خودروها، رویداد‌ها و اردو‌های علمی، فرهنگی و تفریحی است.

- تمام اوقات: یعنی ۲۴ ساعت شبانه روز و هفت روز ایام هفته

مفاد سیاست‌ها و خط مشی (دانشگاه بدون دخانیات) در دانشگاه علوم پزشکی ایران:

۱. رویکرد دانشگاه علوم پزشکی ایران در طرح (دانشگاه بدون دخانیات) رویکردی اجتماعی، فرهنگی، پیشگیرانه و سلامت محور است که بر اساس دو اصل بنیادین زیر است:

* قوانین و آیین نامه‌های مصوب سال‌های ۱۳۷۶ و ۱۳۸۵ که دربرگیرنده منع مصرف دخانیات در اماکن عمومی است.

* زیان بار بودن مصرف فرآورده‌های دخانی برای فرد مصرف کننده و افراد در معرض آن و تعهد دانشگاه به تامین محیطی امن و سلامت بخش جهت آموزش و اشتغال.

۲. برابر قوانین و آیین نامه‌های موجود، هدف دانشگاه محدود کردن و در نهایت حذف مصرف هر گونه فرآورده‌های دخانی در تمامی گروه‌های ذی نفع، محیط هدف و در تمام اوقات است.

۳. خرید، فروش و عرضه هر گونه فرآورده دخانی در دانشگاه و اطراف آن توسط گروه‌های ذی نفع وسایرین (اعم از فروشندگان ثابت و متحرک) ممنوع است.

۴. هر گونه فعالیت گروه‌های ذی نفع در ترویج، تبلیغ و حمایت از مصرف، خرید و فروش و عرضه فرآورده‌های دخانی در دانشگاه ممنوع است.

۵. دریافت هر گونه کمک از طرف شرکت‌های دخانیات در حمایت از فعالیت‌های آموزشی، پژوهشی، ورزشی و فرهنگی ممنوع است.

۶. دانشگاه تسهیلات فرهنگی، پیشگیرانه و سلامت محور را جهت ایجاد فضای بدون دخانیات برای گروه‌های ذی نفع فراهم کند.