ناتالی پورتمن: از زن‌ها انتظار می‌رود در کن، متفاوت با مردان رفتار کنند

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری علم و فناوری آنا، موضوع یک رابطه عاطفی با اختلاف سنی زیاد محور اصلی فیلم «می دسامبر» که اولین بار روز یکشنبه در جشنواره فیلم کن نمایش داده شد را تشکیل می‌دهد. در این رمانتیک درام پر ستاره به کارگردانی تاد هاینس، جولین مور نقش همسر جو با بازی چارلز ملتون را بازی می‌کند که وقتی سیزده ساله بود عاشق شوهرش می‌شود و علیرغم مشکلات بسیار با هم ازدواج می‌کنند.

مور در کنفرانس مطبوعاتی بعد از فیلم گفت: «شکاف سنی یک چیز است، اما رابطه بین یک فرد بالغ و یک کودک یک چیز کاملاً دیگر است.» تماشاگران بعد از پایان این فیلم، آن را به مدت شش دقیقه ایستاده تشویق کردند.

او افزود: «چه سنی نامناسب است؟ هر سنی که بنا بر فرهنگ و اقلیم آن منطقه باعث می شود فرد یک فرد بالغ محسوب نشود. برای همین است که برایش مرزهایی را مشخص می‌کنیم. دلیل این که تماشای این فیلم بسیار خطرناک است این است که مردم نمی دانند که مرز هر کس کجا قرار دارد. برای همین حس می‌کنند که ترسناک است.»

در «می دسامبر»، ناتالی پورتمن در نقش هنرپیشه‌ای ظاهر می‌شود که برای تحقیق درباره زندگی کاراکتر مور به جورجیا سفر می کند. مور و ملتون نقش زوج متاهلی با یک اختلاف سنی بیست ساله را بازی می کنند. همزمان با زمانی که آنها می خواهند دخترهای دوقلویشان را به دانشگاه بفرستند، ورود پورتمن و نقب زدن به گذشته ماجراهایی را رقم می زند.

پورتمن در گفتگو با ورایتی گفت که «این فیلم مطالعه نقش‌های متفاوتی است که ما در محیط‌های مختلف بازی می‌کنیم. ما این اختلاف را به خصوص در جشنواره فیلم کن می‌بینیم، جایی که از زن‌ها انتظار می‌رود کفش های پاشنه بلند روی فرش قرمز بپوشند. حتی اینجا در کن از ما زن‌ها انتظار می رود که در مقایسه با مردها طور دیگری رفتار کنیم... طرز دیده شدنمان، طرز رفتارمان باید متفاوت باشد. انتظارات از شما مدام تغییر می کنند. این روی رفتار شما چه بخواهید چه نخواهید تاثیر می گذارد. شما توسط ساختارهای اجتماعی اطرافتان تعریف می شوید.»

در پایان مور گفت: «زن‌ها یک گروه اقلت نیستند. ما پنجاه درصد از جمعیت را تشکیل می‌دهند. بنابراین، باید با ما هم مثل مردها برخورد شود و نه به شکل متفاوتی از آن‌ها.»