حجتالاسلام رفیعی ابراز داشت: امام حسن (ع) مقید بودند پای سخنرانی پیغمبر بیایند و سخنان حضرت (ص) را گوش دهند و وقتی به خانه بر میگشتند، حضرت زهرا (س) از ایشان سوال میکردند و او نیز گزارش میداد. از نظر نظام تربیتی اینها خیلی مهم است که در واقع فرزند اهمیت به مسجد، اهمیت به گوش دادن، تقویت حافظه، قدرت بیان را به دست بیاورد.
** وقتی پیامبر (ص) اول به امام حسن (ع) ظرف آب را دادند
وی ادامه داد: زمانی امام مجتبی (ع) بچه بود از خواب بیدار شد، طلب آب کرد، پیغمبر (ص) یک مقداری شیر برایش آوردند تا حضرت رفت، این شیر را بیاورد، امام حسین (ع) هم کودک بود بیدار شد، ایشان هم طلب آب کرد، بچه هستند دیگر هر دو، به طرف ظرف آب آمدند، پیغمبر دستشان را جلوی امام حسین (ع) گرفتند، شیر را به امام حسن (ع) دادند. حضرت زهرا (س) این صحنه را دیدند و گفتند: بابا جان! حسین کوچکتر است، ایشان هم تشنه است! حضرت (ص) فرمود: اول او آب خواست، نوبت این است، این از نظر نظام تربیتی بسیار مهم است. این گونه تربیت، بچهها را بارور و پویا میکند.
** نقش امام حسن (ع) در فتح مکه در زمان پیامبر (ص)
این کارشناس دینی اظهار داشت: در واقعه فتح مکه وقتی ابوسفیان تمام درها را به روی خودش بسته دید و متوجه شد که پیامبر (ص) بنا دارد طبق صلح حدیبیه مکه را فتح کند. ابوسفیان پیش پیامبر آمد تا حضرت را از حمله منصرف کند، هر چه اصرار کرد پیامبر (ص) قبول نکرد. آن زمان امام حسین پنج ساله بودند، ابوسفیان امام حسن را بلندکرد و گفت: یا رسول الله این شفیع شود، به خاطر این آقازاده که خیلی دوستش داری، شما قبول کنید از این حمله منصرف بشوید.
وی گفت: در اینجا امام مجتبی (ع) زبان باز کرد، گفت: من هیچ وقت شفیع تو نمیشوم مگر اینکه مسلمان شوی، در این صورت پیغمبر به شما کاری ندارد. ابوسفیان ولو ظاهری مسلمان شد، پیغمبر هم مکه را رها کرد و به مدینه بازگشت.
** بیش از یک جلد از تفسیر امام حسن (ع) برای ما باقی نمانده است
حجتالاسلام رفیعی در ادامه گریزی به دوران امامت امام حسن (ع) زد و خاطرنشان کرد: آغاز چهل و یک هجری آغاز امامت امام حسن مجتبی است که 10 سال طول کشید. امام حسن (ع) در این دوره به تربیت شاگرد همت گماردند. بسیاری از افرادی که در کربلا در رکاب امام حسین (ع) بودند، شاگرد مکتب امام حسن (ع) بودند. نقش دوم مهم امام مجتبی(ع) آموزش معارف شیعی و آموزش قرآن بود، مع الاسف تمام کلمات، تفسیر و سخنان ایشان را جمع آوری کردند با زحمت، صد صفحه، هشتاد صفحه بیشتر نیست، یعنی یک جلد بیشتر نمانده است، بسیاری از را از بین بردند.