بزرگ و با عظمت همچون «چغازنبیل»

به گزارش خبرنگار گروه جامعه خبرگزاری آنا، خوزستان سرزمین شگفتی هاست، گوشه گوشه اش دلکش و دلبراست. آنهم در اوائل بهار که مست سبزی جلگه حاصلخیزش می شوید. بوی زندگی و حیات این استان با وجود مردم خونگرمش سفر خاطره انگیزی را به ارمغان می آورد.

یکی از بزرگترین میراث فرهنگی ایران یعنی چغازنبیل  هزاران سال است که دلربایی می کند. چغازنبیل در سال ۱۹۷۹ میلادی به عنوان نخستین اثر تاریخی از ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو جای گرفت و معماری منحصر به فرد آن، در کنار زیگورات‌های کشف شده در میان رودان، برای باستان‌شناسان و علاقه‌مندان به تاریخ و میراث فرهنگی جهانی شناخته شده‌است.

 پژوهشگران چغازنبیل را کهن‌ترین ساختمان مذهبی شناخته شده در ایران می‌دانند، به معنای واقعی کلمه چغازنبیل بزرگ و مهم است.

معبد چغازنبیل در جنوب غربی ایران، در شهرستان شوشِ استان خوزستان، و در نزدیکی منطقه باستانی هفت‌تپه واقع شده‌است. این سازه در ۳۵ کیلومتری غرب شهر باستانی شوشتر و ۴۰ کیلومتری جنوب شرقی شهر باستانی شوش قرار دارد و به دلیل واقع شدن در غرب رودخانه دز (مرز این دو شهرستان) جزء شهرستان شوش محسوب می‌شود. دوراونتاش از راهی انحرافی در جاده شوش به اهواز، و همچنین از جاده شوشتر به هفت تپه (جاده کشت و صنعت کارون) قابل دسترسی است.

این زیگورات در اصل ۵ طبقه بوده که هم‌اکنون تقریباً دو طبقه از آن باقی مانده‌است. اضلاع زیگورات چغازنبیل ۱۰۵× ۱۰۵ متر می‌باشد و ارتفاع آن از سطح زمین، حدود ۵۳ متر بوده که در حال حاضر ۲۵ متر از آن باقی مانده‌است.