حجت‌الاسلام علی عسکری*
رعایت حقوق همگان از راه تعامل عقلانی، اخلاقی و منطقی قابل تحقق است
«جمهوری اسلامی ایران براساس اصول قانون اساسی که سندی روشن و میثاقی ملی است، نماد مردم‌سالاری دینی است. حقوق اساسی ملت در قانون اساسی منظور شده و اصول مختلف و متنوع آن بیانگر نهادها و مناسبات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی مبتنی بر خواست مردم و آزادی عمل آن‌هاست.
تعیین سرنوشت و نحوه اداره کشور به رأی اکثریت مردم بستگی دارد و رعایت حقوق همگان از راه تعامل عقلانی، اخلاقی و منطقی قابل تحقق و عمل است.
در مقدمه قانون اساسی می‌خوانیم: «حکومت در مکتب اسلام برخاسته از موضع طبقاتی و سلطه‌گری فردی و طاغوت‌مآبانه نیست. بلکه تبلور اراده و آرمان سیاسی ملتی هم کیش و همفکر است.»
در اصل پنجاه و ششم قانون اساسی آمده: «حاکمیت مطلق بر جهان و انسان از آن خداست و هم او، انسان را بر سرنوشت اجتماعی خویش حاکم ساخته است. هیچکس نمی‌تواند این حق الهی را از انسان سلب کند یا در خدمت منافع فرد یا گروهی خاص قرار دهد.»
از همین جهت است که بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران امام خمینی(ره) فرمود: «میزان رأی ملت است» و فرمود: «فرق بین جمهوری اسلامی و شاهنشاهی این است که جمهوری اسلامی از مردم است و جمهوری رهین همین مردم عادی کشور است، و شاهنشاهی می‌گفت مردم باید تحت سلطه ما باشد (صحیفه امام ج 18 ص 28)». روشن است که در کشور ما، مظهر اراده ملت و مردم‌سالاری دینی، مجلس برآمده از رأی خود مردم است.
مجلس بر اساس وظایف تصریح‌شده در قانون حقوق متقابل مردم و حکومت را تعیین و بر عملکرد مجریان، رئیس‌جمهوری و وزرا نظارت دارد و در صورت نیاز می‌تواند آنان را استیضاح و عزل کند. تصویب قانون برنامه، تصویب بودجه سالانه کشور، تصویب عهدنامه‌ها، مقاوله‌نامه‌ها، قراردادها و موافقت‌نامه‌های بین‌المللی برعهده مجلس است.
مجلس در مورد عموم مسائل کشور در حدود مقرر در قانون اساسی می‌تواند قانون وضع کند. طبق اصل هفتاد و ششم قانون اساسی حق تحقیق و تفحص در تمام امور کشور را دارد و بدین جهت است که امام راحل(ره) فرمود: «مجلس در رأس امور کشور است» و مقام معظم رهبری فرمود: «مجلس خانه واقعی ملت است.»
طبیعی است از نظر توجه به حقوق اساسی ملت، انتخابات چنین مجلسی باید بدون هیچ شائبه خلافی در اوج سلامت، شادابی و نشاط برگزار گردد.
خوشبختانه انتخابات مجلس شورای اسلامی دور دهم، پرشور، سالم و نویدبخش برگزار شد. نکته بارز این انتخابات، توجه مردم به اعتدال و میانه‌روی است. اقدام مردم در انتخابات اخیر در نوع خود دارای پیام و آرامش‌بخش است. به‌ویژه که بسیاری از حذف‌شدگان از مجلس نهم که 75% از نمایندگان را شامل می‌شود تفکر جناحی داشتند و جمع قابل توجهی از آنان در سال‌های گذشته با سیاست‌های آقای احمدی‌نژاد همراه بودند و از افراطی‌‌گری جبهه پایداری تبعیت داشته‌اند.
به نظر می‌رسد خواست مردم از نمایندگان، توجه به منافع ملی و اهمیت دادن به قانونگذاری درست و نظارت است نه مطالبات جناحی. تجربه نشان می‌دهد که مجلس در گذشته و حال از رفتارهای جناحی ضربه خورده و در مواردی از در رأس امور بودن که مطالبه امام(ره) و مردم بوده است بازمانده است.
جبران این مطلب در دست خود منتخبان ملت است. عزیزان منتخب ملت باید به سیاستمداران بی‌اخلاق یا بداخلاق بی‌توجهی نشان دهند. به ارزش‌های ثابت جامعه دینی و قانون پایبندی جدی داشته باشند. اشکال بعضی از حضرات قبل، این بود که خود را انقلابی و وفادار به ولایت معرفی می‌کردند اما در میدان عمل بدون رعایت اخلاق، از هتاکی، بداخلاقی و تخریب دیگران فروگذار نبودند.
اینان هم خود ضرر کردند و هم ضربه‌های جبران‌ناپذیر متوجه جامعه و نظام ساختند. در هر حال نمایندگان منتخب، اعم از قدیم و جدید که در مجلس دهم با رأی ملت حضور به هم می‌رسانند از منظر ولایتمداری و دقت در امنیت ملی باید منافع و مصالح عمومی مردم و نظام را مطمح نظر قرار داده و نگذارند با توجه به شکست سیاسی قدرت‌های استکباری و اذناب آنها در منطقه، بهانه مجدد دیگری به دست دشمنان و ارتجاع منطقه بیفتد.
نمایندگان عزیز لازم است با هوشمندی و با تکیه بر کرامت اسلامی به روشی مطلوب و اخلاقی بنا به تخصصی که دارند بین خود تقسیم کار کنند و از روی خردورزی، با مشی اعتدالی و اسلامی مسائل را تدبیر کنند و اولویت‌های نظام و مردم را بشناسند و در جهت تحقق آنها گام‌های مؤثر بردارند.
پرهیز از سخن و رفتارهای کینه‌توزانه و انتقام‌جویانه با ملاک‌های نفسانی و شخصی اصل پسندیده‌ای است که باید رعایت شود. چیزی که از عصاره فضایل ملت انتظار می‌رود همین است. امید است با اتخاذ سیاست‌های درست و زمان‌شناسانه، نمایندگان متشکل، کارآمد و اکثرا تازه‌نفس مجلس دهم بتوانند در حل مشکلات مردم به‌ویژه در زمینه‌های اقتصادی مفید و مؤثر باشند.
* معاون پارلمانی دانشگاه آزاد اسلامی
انتهای پیام/
در گفتوگو با آنا مطرح شد؛
