نشست نقد وبررسی فیلم «خواب تلخ» در پردیس سینمایی پرشین مهرشهر کرج برگزار شد

به گزارش گروه فرهنگی آنا از روابط عمومی فیلم، در این مراسم محسن امیریوسفی در سخنانی عنوان کرد خواب تلخ فیلمی است که به گونه‌ای ساخته شده است که لحظه لحظه آن تلاش در جهت ارتباطی متفاوت با همه مخاطبین سینما هست.

امیریوسفی در بخشی از این نشست در پاسخ به سوالی درباره فیلمبرداری خوب فیلم «خواب تلخ» گفت: فیلمبرداری درخشان این فیلم، محصول کار بایرام فضلی است که از قدر ندیده ترین فیلمبرداران تاریخ سینمای ایران است .او همچنین صداگذاری متفاوت این فیلم را که کار محمدرضا دلپاک و حسین مهدوی بود را هم صداگذاری متفاوتی دانست که از زمان خودش جلوتر بود.

کارگردان فیلم خواب تلخ در ادامه با اشاره به گذشت 12سال از ساخت این فیلم گفت: در زمان ساخت این فیلم، بسیاری از صحنه های فیلم،بار طنز نداشت وخنده‌دار نبود ولی گذشت زمان به نوعی باعث شد که فیلم خواب تلخ، فیلم خنده‌دارتری شود و خوشبختانه با طیف وسیع‌تری از مردم ارتباط برقرار کند.

کارگردان فیلم آتشکار در ادامه صحبت‌های خود به این نکته اشاره کرد که حتی یک جمله از فیلم «خواب تلخ»، به شکل بداهه گفته نشده است و قبل از ساخت این فیلم ،یک فیلمنامه کامل وجود داشت .

محسن امیریوسفی در پاسخ به سوالی که چرا دراین فیلم از بازیگر حرفه های استفاده نشده است گفت: ما اگر می‌خواستیم در این فیلم از بازیگران حرفه ای استفاده کنیم ،یک مدل دیگر و نوع دیگری از فیلم می شد و این فیلم حس و طعم ورنگ دیگری پیدا می کرد ولی هرچه بود هیچ‌گاه این حس مستند داستانی فعلی را نداشت. از سویی دیگر در ساختاری که برای این فیلم در نظر گرفته شده بود قرار نبود که بازیگر ازیک سری اصول تخطی کند. شخصیتهایی هم که نوشته شد بر اساس مصاحبه ها وگفت وگوهای بسیاری بود که قبل از ساخت با بازیگران فیلم انجام شد و موقع نوشتن فیلمنامه بسیاری از دیالوگهای فیلم را از خود اسفندیار و دیگران گرفتم .

امیریوسفی در بخش دیگری از اظهارات خود به فیلم ابد ویک روز اشاره کرد و با ستایش از این فیلم گفت: این فیلم اگر ده سال پیش ساخته می شد شاید حتی فرصت ورود به جشنواره و اکران را هم پیدا نمیکرد ولی استقبال مردم از این فیلم قدرتمند، نشان از تغییر نگرش تماشاگران سینمای ایران است که نشان می‌دهد آنها صرفاً علاقه‌مند فیلم‌های کمدی نیستند و از آثار فاخر و تلخ سینمای اجتماعی هم حمایت می‌کنند، البته منظورم از کلمه فاخر محتوای این فیلم است نه بودجه آن، که ایکاش بود! فیلم ابد و یک روز نمونه بسیار خوبی از موفقیت و تکامل سینمای مستقل و اجتماعی ایران است.

او ادامه داد : سال‌ها قبل از اینکه گروه هنر وتجربه ایجاد شود خود من به دنبال کرایه یک سالن سینما برای اکران فیلم خواب تلخ بودم ولی نشد و در اصل نگذاشتند! الان هم تشکیل گروه هنر تجربه فرصت خوبی برای دیدن این فیلم‌هاست، وی در ادامه گفت: برای سینمای متفاوت ایران، گروه هنر وتجربه هدف نیست بلکه وسیله است. وسیله ای برای دیده شدن فیلمهای کمتر دیده شده سینمای ایران.

نیما حسنی نسب منتقد سینما نیز دراین نشست گفت: فیلم «خواب تلخ» یکی از مهم‌ترین و پیشروترین نمونه های سینمای مستقل درایران است که نه خود را موظف می داند که منتسب به جریان کلیشه‌ای باشد و نه مخاطب خود را فقط در میان مخاطب خاص جستجو می‌کند .

او ادامه داد: سینمای مستقل سینمایی است که باید از هرگونه تاثیر و سفارش سرمایه‌های غیرخصوصی و رانت و روابط و ارگان‌ها و دولت و... مستقل باشد. سینمای مستقل سینمای سفارش ناپذیری است و سینمای مستقل در هالیوود هم سینمای مستقل از قراردادها و کلیشه‌ای رایج در کمپانی‌هاست، کمپانی‌هایی که فیلم‌هایی برای مخاطب انبوه می‌سازند .

نیما حسنی نسب در ادامه گفت: یک فیلم مستقل در ایران، فیلمی است که هیچ سفارشی خارج از فکر و اندیشه و سلیقه فیلمساز نگرفته باشد. فیلم سفارشی فقط فیلمی مثل قلاده‌های طلا و یا بادیگارد نیست و فیلمی مثل سالوادور هم فیلمی سفارشی است چون بر اساس سفارش یک جریان فکری برای بیزینس و تجارت ساخته شده است .

به گفته این منتقد سینما سفارش اولین چیزی که از یک فیلم می‌گیرد هویت و استقلال آن است. فیلمی مثل سالوادور که پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینما شده، فیلمی است که حتی فیلمنامه‌نویس آن، از آن برائت جسته است و حاضر نیست مسئولیت آن را بپذیرد .

او تاکید کرد: از نظر تعداد مخاطب سینمای بدنه در سالهای اخیر، ریزش مخاطب جدی داشته است ولی طرفداران سینمای مستقل با این ریزش مواجه نبوده اند و به همین خاطراین طیف همیشه از فیلمهایی مثل «زیر پوست شهر»، «جدایی نادر از سیمین»، «ماهی و گربه» ، «پرویز» و «خواب تلخ» حمایت کرده است .

او ادامه داد: فیلم «خواب تلخ» آنقدر اورژینال است که 12 سال پیش بدون نیاز یه الگوبرداری از سینمای عباس کیارستمی به جشنواره فیلم کن رفت و تحسین شد و الان هم بدون الگوبرداری از فیلم‌هایی مثل «من سالوادور نیستم» به فیلمی بسیار پر مخاطب در بین سینماروها تبدیل شده است .

این منتقد سینمای ایران در بخش دیگری از اظهارات خود گفت: عموم فیلم‌های پرفروش سینمای ما دارند ضرر می‌دهند و عمده فیلم‌های مستقل ما به دلیل کم هزینه بودن سود می‌کنند ولی کمتر تهیه‌کننده‌ای حاضر است که در زمینه ساخت فیلم‌های مستقل سرمایه‌گذاری کند. تهیه‌کنندگان سینمای بدنه، حتی توقعی که از شخصیتهایی مثل اسفندیار دارند این است که مثل رضا عطاران و احمد پورمخبر باشند!

او ادامه داد :در فرانسه هیچ وقت فیلم گدار،از فیلمهای جریان اصلی بیشتر نمیفروشد ولی در سینمای ایران ،حداقل 15 فیلم سینمای بدنه با ستاره های مشهور هستند که کمتر از ماهی و گربه وپرویز و خواب تلخ فروخته اند.

امیر توده روستا کارگردان سینمای ایران نیز که در این نشست حضور داشت در سخنانی با ستایش از فیلم خواب تلخ گفت: فیلم «خواب تلخ» فیلم کمدی فاخر و سنگینی است. در فیلم «خواب تلخ» لزوما صحنه‌ای که می‌خنداند فقط برای خنده نیست و در پس خنده یک غمی به وجود میآورد که خیلی ارزشمند است .