آنا گزارش می‌دهد؛
چرا از نورافشانی و هدایت‌بخشی «ایام الله» باید حفاظت کرد؟
آنچه در رویدادهای مهم واضح و مبرهن است اینکه دشمن با تبلیغات گسترده و برپایه دروغ، به دنبال کتمان و نادیده انگاشتن این ایام است، از این رو باید با زنده نگهداشتن این روزها، آنها را حفظ و حتی تقویت کنیم.
گروه سیاست خبرگزاری آنا- محدث تک فلاح: در سالروز قیام مردم قم در ۱۹ دی ماه هر ساله رهبر انقلاب با مردم شریف قم دیدار می‌کنند. امسال نیز بر طبق روال سال‌های گذشته این دیدار انجام شد که طی آن رهبر معظم انقلاب فرمودند: ما مشکل اقتصادی داریم شکّی نیست، مشکل معیشتی مردم را داریم آیا مشکل اقتصادی با آتش زدن سطل آشغال و با آمدن و اغتشاش کردن در خیابان حل می‌شود؟ اینها نمی‌خواستند نقاط ضعف را از بین ببرند اینها می‌خواستند نقاط قوّت را از بین ببرند.
ایشان کتمان یا کم‌رنگ کردن ایام‌الله و حوادث تاریخی را راهبرد جریان باطل دانستند و افزودند: «برخلاف قرآن که همه را به یاد و ذکر ایام‌الله و حوادث عظیم فرا می‌خواند، جریان باطل می‌خواهد از نورافشانی و هدایت‌بخشی این‌گونه ایام جلوگیری کند که تلاش برای کم‌رنگ کردن یا کتمان روز‌هایی مانند ۲۲ بهمن، ۲۹ بهمن، ۱۹ دی، ۹ دی، تشییع شهید سلیمانی و تشییع شهید حججی، نمونه‌های این تلاش است.
رهبر انقلاب با اشاره به عکس‌العمل سریع مردم مؤمن و با اخلاص قم در ۱۷ دی ۵۶ یعنی همان روز انتشار مقاله‌ای سخیف و موهن نسبت به امام خمینی به دستور دربارِ پهلوی، گفتند: این حرکت در روز ۱۸ دی ادامه یافت و در ۱۹ دی به قیامی فراگیر تبدیل شد و قمِ پُر افتخار اولین پرچم انقلاب را برافراشت و مسیری نورانی در کشور به‌وجود آورد.
ایشان سرعت در احساس تکلیف، خطرپذیری در مقابل رژیم سنگدل و خونخوار طاغوت و حرکت بهنگام و بدون تردید را از جمله ویژگی‌های قیام ۱۹ دی مردم قم برشمردند و تأکید کردند: هر حرکتی که از این ویژگی‌ها برخوردار باشد حتماً به اهداف مورد نظر می‌رسد.
ایام‌الله
ایامُ الله به‌معنای روز‌های خدا، به زمان‌هایی اشاره دارد که وقایع مهمی در آنها رخ داده و قدرت خدا بیشتر آشکار شده است. مفسران ذیل آیاتی از قرآن که این واژه در آنها آمده، ایام الله را به روز‌های نجات و نعمت‌دادن خدا به مؤمنان، روز‌های عذاب مشرکان و نیز روز‌های نعمت و عذاب تفسیر کرده و هدف از یادآوری آنها را پندگیری و هوشیاری انسان‌ها دانسته‌اند.
بر پایه روایتی از امام باقر (ع)، روز‌های قیام امام مهدی (عج)، رجعت و قیامت از مصادیق ایام الله هستند. در برخی روایات روز عاشورا نیز از ایام الله دانسته شده است.
امام خمینی(ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، برخی از روز‌های مهم در انقلاب اسلامی ایران مانند ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ش، روز پیروزی انقلاب اسلامی را ایام الله می‌دانست. از نظر وی قضایایی که در ایام‌الله رخ داده، برای انسان‌ها در طول تاریخ آموزنده و بیدارکننده است، به همین دلیل باید زنده نگه داشته شود.
مصادیق
در روایات مصادیقی برای ایام الله ذکر شده است. بر پایه روایتی که از امام باقر (ع) نقل شده ایام‌الله سه روز است: روز قیام قائم (عج)، روز رجعت و روز قیامت. البته علی بن ابراهیم بن هاشم قمی به‌جای روز رجعت روز مرگ را آورده است. در برخی روایات روز عاشورا نیز از ایام الله دانسته شده است.
همچنین امام خمینی(ره) روز هجرت پیامبر، روز فتح مکه، روز جنگ صفین و روز‌هایی که زلزله، سیل یا... در آنها برای تنبیه انسان‌ها رخ می‌دهد را از ایام الله می‌دانست. با این حال گفته شده است که ایام الله منحصر در این موارد نیست و مصادیق دیگری هم دارد.
ایام الله در انقلاب اسلامی ایران
حضرت روح الله، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران از برخی روزها در تاریخ جمهوری اسلامی ایران به عنوان ایام الله یاد می‌کرد. روز ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ که انقلاب اسلامی به پیروزی رسید، ۱۷ شهریور ۱۳۵۷، رویدادی که به انقلاب ۱۳۵۷ ایران انجامید و روز ۱۵ خرداد که قیام ۱۵ خرداد رخ داد، از جمله این روزها بود. به گفته امام خمینی(ره) قضایایی که در ایام‌الله رخ داده، برای انسان‌ها در طول تاریخ آموزنده و بیدارکننده است. از این‌رو وی معتقد بود که ایام الله باید زنده نگه داشته شود.
آشکار شدن دست خدا
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای «ایام‌الله» را بر اساس نعمت و نقمت تفسیر نمی‌کنند. بلکه ایشان معتقد است عنصر اصلی در معنای «ایام‌الله»، «نشانگر بودن دست قدرت الهی» است؛ لذا «ایام‌الله»، «یعنی آن روزی که دست قدرت خدا را انسان در حوادث مشاهده می‌کند.» لذا ایشان، «ایام‌الله» را روز‌های عادی نمی‌دانند؛ بلکه آن را «روز‌های نقطه‌ی عطف تاریخ و روز‌های اریخ‌ساز» می‌دانند.
برخی مفسران بزرگ نیز همین تفسیر را پذیرفته‌اند و قائلند «ایام‌الله» آن زمان‌هایی است که دست قدرت الهی آشکار شده است یا قرار است در آینده‌ای نزدیک آشکار شود. روز‌هایی که هیچ یک از اسباب و علل طبیعی به کار نمی‌آیند و همه امور تنها به دست قدرت خداوند اداره می‌شوند. این‌گونه روزها، روز‌هایی هستند که دست قدرت و پیروزی الهى به وضوح دیده می‌شوند و عزت خدایى، خودنمایى می‌کند.
با این تفسیر، تفاوتی در نعمت یا نقمت بودن «ایام‌الله» نمی‌کند، بلکه این تفسیر، نقطه اساسی و مشترک همه‌ی تفاسیر سه‌گانه گذشته است. برخی دیگر نیز همین تفسیر را پذیرفته‌اند و قائلند «هر وقتی قدرت خاصه الهی ظهور کند «یوم‌الله» است.
هرگاه فیض الهی برای مؤمنان ظهور خاص پیدا کرد «یوم‌الله» هست؛ خواه گاهی به‌صورت پیروزی مسلمان‌ها، خواه به‌صورت ذلت و شکست کفّار باشد.» از طرفی دیگر این‌گونه تفسیر، بهترین وجه جمع بین روایات نیز هست. زیرا روایات نیز در تفسیر این واژه چند گونه‌اند:
۱. روایاتی که «ایام‌الله» را نعمات یا نقمات الهی می‌دانند. «أَیامُ اللَّهِ نَعْمَاؤُهُ وَ بَلَاؤُهُ»
۲. روایاتی که «ایام‌الله» را روز قیام قائم، روز رجعت ائمه علیهم‌السّلام و روز قیامت می‌دانند. «یَوْمَ یَقُومُ الْقَائِمُ وَ یَوْمَ الْکرَّةِ وَ یَوْمَ الْقِیامَةِ»
۳. روایاتی که روز مرگ را نیز ایام الله می‌دانند. «یَوْمُ الْقائِمِ وَ یَوْمُ الْمَوْتِ وَ یَوْمُ الْقِیامَة»
تفسیر «ایام‌الله» به «دست قدرت الهی»، بهترین وجه جمع برای این روایات است. زیرا روز قیام امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه، روز رجعت ائمه، روز قیامت و... همه به دست قدرت الهی اشاره دارند؛ لذا برخی مفسران قائلند هیچ منافاتی بین این روایات وجود ندارد.
۱۵ خرداد
تصویب لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی در دولت وقت که روحانیون بعضی از فقرات آن را مخالف با اسلام می‌دانستند، انقلاب سفید و حمله مأموران حکومتی به مدرسه فیضیه در فروردین ۱۳۴۲حوادثی بودند که زمینه ساز حوادث ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ شد.
روحانیون ایام محرّم آن سال را فرصتی برای تبلیغات علیه برنامه‌ها و سیاست‌های محمدرضا پهلوی دانستند. حکومت در ماه محرّم، خطاب به وعاظ و روحانیون اعلام و به آنها الزام کرد که در سخنرانی‌ها از بیان سه مطلب خودداری کنند:
الف) علیه شخص اول مملکت سخن نگویند.
ب) علیه اسرائیل مطلبی گفته نشود.
ج) به مردم نگویند که اسلام در خطر است.
با شروع ایام عزاداری محرّم، وعّاظ و روحانیون به سخنرانی و وعظ پرداختند. امام خمینی نیز در سخنرانی‌های پس از نماز، علیه هیأت حاکمه و حکومت پهلوی، صحبت می‌کرد.
تاسوعا و عاشورای سال ۱۳۴۲ در شهر‌های مختلف ایران به صحنه انتقاد علنی از حکومت پهلوی و عملکرد آن تبدیل شد و روز‌های یازدهم و دوازدهم محرّم نیز، در ادامه روز‌های قبل به تظاهرات سیاسی مردم علیه حکومت پهلوی تبدیل گردید و شعار‌هایی به طرفداری از امام خمینی و علیه شاه و حکومتش سر داده شد. در روز یازدهم محرّم، دانشجویان دانشگاه تهران به جمع تظاهرکنندگان پیوستند. حکومت در واکنش به این رویداد‌ها و به منظور تهدید و پایان دادن به تظاهرات، در صدد دستگیری امام خمینی و گروهی از روحانیون برآمد.
امام خمینی(ره) در مورد این رویداد فرمودند: «قیام ۱۵ خرداد اسطورۀ قدرت ستمشاهی را در هم شکست و افسانه‌ها و افسون‌ها را باطل کرد. شهادت جوانان رشید و زنان و مردان در آن روز سدّ عظیم قدرت شیطانی را از بنیان سست نمود. خون سلحشوران کوخ نشین، کاخ‌های ستم را در هم کوبید. ملت عظیم الشأن ایران با قیام و نثار خون فرزندان عزیز خویش، راه قیام را برای نسل‌های آینده گشود و ناشدنی‌ها را شدنی کرد.»
و در جای دیگر فرمودند: «ملت بزرگ ایران سالروز ۱۵ خرداد را که یوم الله است زنده نگه می‌دارد، و افتخار قیام ملت را که با مشت گره کرده و خون طاهر خویش در مقابل ستمشاهی پهلوی ایستاد و پایۀ استوار انقلاب اسلامی را ـ که سرنگونی قدرتمندترین جنایتکار منطقه را در پی داشت ـ ریخت از یاد نمی‌برد.»
۱۹ دی‌ماه
به عقیدۀ آیت‌الله خامنه‌ای، ماجرای ۱۹ دی ۱۳۵۶ را می‌توان یکی از مؤثرترین و سرنوشت‌سازترین وقایع تاریخ ایران دانست. ایشان معتقد است که هنوز مسئله مهم حادثۀ نوزدهم دی سال ۵۶ درخورِ تأمل و تدقیق است و ابعادی در این حادثه وجود دارد که قابل بازگو کردن و درس‌گرفتن است.
ایشان خود به تحلیل ابعادی از این ماجرا پرداخته و می‌فرماید: این حادثه آن‌قدر با عظمت و باشکوه است که همچون یک مقطعِ تاریخیِ گویا و زبان‌دار، جا دارد به رخِ مستکبران عالَم کشیده شود.
یکی از ابعاد اهمیت داشتنِ این حادثه، از آن جهت است که مردم قم، حادثه‌ای را پیش از وقوعِ آن حس کردند.
از سوی دیگر جوانان قم، مرد و زن، طلبه و غیرطلبه، در این روز یک پاسخِ مؤمنانه و قهرمانانه به نیازِ زمان دادند؛ نکته دیگر در این حادثه این است که می‌توان به جرات گفت مردم قم در شرایط خفقان‌بار و تسلط عجیب امنیتی‌ای که دستگاه پهلوی داشت، از خطر نترسیدند؛ آن سلطه را ملاحظه نکردند و به‌خاطر دفاع از حقیقت، در یک اجتماع عظیم شرکت کردند.
باید در نظر بگیریم که یک حادثه، گاهی به‌قدری عمیق و حکیمانه و به‌جا در طول زندگی یک ملت اتفاق می‌افتد که تأثیرات آن برای سال‌های متمادی، گاهی برای قرن‌های متوالی باقی می‌ماند. یقیناً روز نوزدهم دی برای تاریخ ایران از جملۀ همین حوادث بود.
در تعبیر دقیق‌تر باید بگوییم که اگر حادثۀ نوزدهم دی را یک «مبدأ تاریخی برای تحوّلات جدید دنیا» بدانیم، شگفت‌آور نیست و سخنی به گزاف گفته نشده است.
حوادث جامعۀ بشری و این عالَم بزرگ، متأثر از قانونِ «تأثیر متقابل» است. حوادث بر روی هم تأثیر می‌گذارند و زنجیره حوادث تاریخی، وقایع بزرگ را به‌وجود می‌آورند. با این تحلیل، حرکت مردم قم در روز نوزدهم دی سال ۵۶ و این خون‌هایی که در خیابان چهارمردان شهر قم ریخته شد، یک جرقه‌ای در فضای ظلمانیِ عجیبِ خفقانِ آن روز بود؛ این جرقه در حقیقت به انبار و آذوقه‌ی ذخیره عظیم ایمانی این مردم اصابت کرد و ناگهان فضا را منقلب نمود.
۲۹ بهمن
دو قیام مهم مردم تبریز در کمتر از یک قرن، روی دادند؛ یکی در دوره استبداد صغیر بود که به شکست محمدعلی شاه قاجار منجر شد و دیگری قیام ۲۹ بهمن سال ۵۶، بر ضد محمدرضا شاه پهلوی بود که تأثیر فراوانی در روند پیروزی انقلاب اسلامی برجای گذاشت.
در این میان، قیام ۲۹ بهمن ۵۶، به دلیل آن که نخستین حلقه زنجیره‌ای بود که قیام خونین ۱۹ دی مردم قم را به قیام‌های پی در پی ایرانیان انقلابی، برضد دودمان پهلوی پیوند می‌داد، اهمیت دو چندانی دارد.
جرقه سلسله قیام‌های مردمی سال ۵۶، از قیام مردم قم در ۱۹ دی این سال زده شد و از این زمان به بعد بود که اربعین‌های شهدای انقلاب، در هر شهری تاریخ ساز می‌شد.
در روز ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ که با چهلم فاجعه قم همزمان بود، در بسیاری از شهرها، مجلس سوگواری برای یادبود شهیدان قم برگزار شد. در شهر تبریز نیز قرار بود ساعت ۱۰ صبح مردم در مسجد میرزا آقایوسف مجتهد گرد آیند. دعوت برای این تجمع، از سوی آیه الله قاضی و ده تن دیگر از عالمان تبریز صورت گرفته بود؛ اما در آن روز سرگرد حق شناس، رئیس کلانتری بازار، با حضور در محل به مردم اعلام کرد که متفرق شوند.
در این حال، او با جلوگیری از باز کردن در مسجد برای حضور مردم، الفاظ بسیار زشتی درباره آن مکان مقدس بر زبان آورد. در این شرایط، جوانی به نام «محمد تجلا» که از پاره کردن اعلامیه و سخنان توهین آمیز این مأمور برافروخته شده بود، تکه آجری را از زمین برداشت و به سوی او پرتاب کرد و همین مسئله باعث شهادت وی شد؛ شهادتی که آغازگر قیامی شد که در انقلاب اسلامی، از آن به عنوان «حماسه ۲۹ بهمن مردم تبریز» یاد می‌شود.
امام خمینی(ره) به مناسبت چهلم شهدای تبریز، طی پیامی فرمود: «کشتار بی رحمانه قم، ایران را به هیجان درآورد و تبریز عزیز را به قیامی همگانی [و]مردانه، در قبال ظلم و بیدادگری کشاند و کشتار دسته جمعی تبریز، ملت غیور ایران را چنان تکان داد که در آستانه انفجار است؛ انفجاری که دست اجانب را به خواست خدای متعال، برای همیشه قطع کند؛ انفجاری که انتقام مظلومان را از شاه بگیرد و دودمان سیاه پهلوی را برای همیشه از تاریخ ایران محو کند و این ننگ را از صفحه آن بزداید.»
در بررسی نتایج قیام ۲۹ بهمن تبریز باید گفت که این قیام مرتبط با نهضت حضرت امام بوده است و به نوعی، فصل مشترک حرکت سراسری ایرانیان انقلابی به شمار می‌رود. از این رو، نتایج و دستاورد‌های آن عبارتند از:
۱. رویارویی تمام عیار مردم با اساس سلطنت پهلوی؛ به گونه‌ای که پس از قیام قم و تبریز، شعار «مرگ بر شاه»، در تمام ایران همه گیر شد.
۲. افزایش مقبولیت و محبوبیت رهبری سیاسی و مذهبی حضرت امام خمینی (ره) نه تنها در میان انقلابیون، بلکه در میان کسانی که شاید تا قبل از این، نسبت به تحولات انقلاب، بی تفاوت بودند.
۳. افشای پوچ بودن سیاست اعطای آزادی، توسط شاه و طرح حقوق بشر کارتر.
۴. تداوم انقلاب در سایه برگزاری مراسم چهلم تبریز در حداقل ۵۵ شهر بزرگ و کوچک که در میان آنها، یزد مشهورتر است.
۵. قیام تاریخی مردم قهرمان تبریز ثابت کرد آن چیزی که تبریزی آذری زبان را با عرب اهوازی و کرد و فارس و... هم صدا و متحد ساخته، اسلام است و نه شاه که مدعی بود مظهر وحدت ملی ایرانیان است.
۶. تقارن چهلم شهدای تبریز با هجوم نیرو‌های اسراییلی به جنوب لبنان و شهادت تعداد زیادی از مسلمانان لبنانی و بازتاب گسترده آن در ایرانی که هم پیمان اصلی صهیونیست‌ها به شمار می‌رفت، ارتباط آرمانی مردم ایران را با مردم لبنان و فلسطین، آشکار کرد.
۱۷ شهریور
بنیانگذار جمهوری اسلامی در نخستین سالگرد قیام خونین ۱۷ شهریور در مدرسه فیضیه قم و در جمع مردم به سخنرانی پرداختند. ایشان در بخشی از این سخنرانی با اشاره به مفهوم «یوم الله» در قرآن کریم، چند روز را در تاریخ مبارزات مردم ایران برای برپایی جمهور اسلامی از جمله روز ۱۷ شهریور ۵۷ را «یوم الله» نامیدند.
امام خمینی در این‌باره فرمودند: «یکی از ایام بزرگ خدای تبارک و تعالی آن شبی بود که کودتا کردند اینها. آن شبی که ما تهران بودیم و روز هم اعلام حکومت نظامی شد که روز هم کسی بیرون نیاید و آن شب، بعد‌ها به ما اطلاع دادند- اینها آن شب بنا داشتند که تمام سران قوم، هر کس گوشش می‌جُنبید بِکُشند و تصفیه کنند تا تمام بشود کار، خدا نخواست، آن قیام ملت و آن قیام نورانی ملت، ملت متعهد که بعدش که اینها قیام کردند، نیرو‌های آن طرف هم به این طرف ملحق شدند، هِی ملحق شدند، یک مسئله‌ای بود که الهی بود و «مِن ایام الله» بود. این را از یاد نبرید که تمام چیز‌ها را جمع کردند و تمام کیْدها را درست کردند برای اینکه در یک شب بریزند کودتا کنند و همه اشخاصی که احتمال می‌رود یک کاری از آنها بیاید همه را از بین ببرند، ملت را باز برگردانند به آن حال اول، خدا نخواست.
این یکی از «ایام الله» بود که شما ملت شریف نورانی با قلب‌های پُر از ایمان نترسیدید و آن روز ریختید به خیابانها، با اینکه اعلام حکومت نظامی بود، ریختید به خیابانها، و خنثی شد آن چیزی که آنها می‌خواستند. می‌خواستند خیابانها خلوت بشود، تانک‌ها را بیاورند همه جا مستقر بکنند، و شب مشغول آن جنایت بشوند. خدای تبارک و تعالی به دادِ این ملت رسید؛ و آن روز یکی از ایام الله بزرگ است.»
۱۹ بهمن
در روز نوزدهم بهمن بنا به دعوت قبلی روحانیت مبارز و سایر گروه‌های مذهبی و سیاسی، راهپیمایی گسترده‌ای در سراسر کشور صورت گرفت.
ـ در تهران مردم از خیابان‌های نیروی هوایی، شهناز، فرح‌آباد، میدان خراسان، نارمک، بدرثانی، نظام‌آباد و... به سوی میدان آزادی به راه افتادند و در حمایت از دولت بازرگان شعار سردادند. در پایان این تظاهرات، قطعنامه‌ای در ۷ بند قرائت شد و مورد تأیید مردم قرار گرفت. بدین ترتیب مهندس بازرگان از مردم رأی اعتماد گرفت.
ـ ساعت ده صبح صد‌ها تن از پرسنل نیروی هوایی و زمینی ارتش و همافران با لباس و یونیفورم نظامی به مدرسه علوی رفته و به صورت رژه نظامی با امام خمینی بیعت کردند. عکاسان حاضر در صحنه، تصاویری از حضور پرسنل نظامی در کنار امام تهیه و بلافاصله در روزنامه‌ها منتشر کرند. این واقعه با واکنش‌های بسیاری در میان مردم، نظامیان، عناصر رژیم پهلوی و... روبرو شد.
ـ خبرگزاری رویترز در خبری اعلام کرد: در ایران میلیون‌ها تن برای ابراز حمایت از آیت‌الله خمینی به خیابانها ریختند و در میان این تظاهرکنندگان گروهی از همافران و خلبانان نیروی هوایی نیز حضور داشتند که ملبس به لباس نظامی بودند و قبل از پیوستن به تظاهرکنندگان به مقر آیت‌الله رفته و ادای احترام کردند.
ـ علی امینی و شریف امامی از ایران خارج شدند.
ـ مذاکرات مهمی بین بازرگان، بختیار و ارتش انجام گرفت. اطرافیان بازرگان اظهار امیدواری کردند که ارتش در منازعات داخلی بی‌طرفی پیشه کند.
ـ کارکنان یازده وزارتخانه اعلام کردند که فقط از دولت منصوب امام پیروی خواهند کرد.
ـ امام خمینی در جمع بازاریان تهران درباره سلسله پهلوی و رمز پیروزی و ایستادگی ملت در برابر ابرقدرت‌ها سخنرانی کردند.
ـ امام در جمع اعضای انجمن اسلامی پزشکان و معلمان درباره جرایم پنجاه ساله خاندان پهلوی صحبت کردند.
ـ امام خطاب به افسران نیروی هوایی اصفهان بیانات تشکرآمیزی ایراد کردند.
ـ امام در جمع طبقات مختلف مردم، همگان را به پشتیبانی از دولت موقت فراخوانده و آخرین اتمام حجت‌ها را به واپسین دولت شاه کردند.
ـ حضرت امام عصر روز نوزدهم در دیدار گروهی از مردم ضمن تشکر از آنان بواسطه حمایت از دولت موقت فرمودند: باید همه خبرگزاری‌ها بدانند که این اجتماع عظیمى که در ایران، از مرکز گرفته است تا آخر، شهرستان‌ها و قصبات، براى پشتیبانى از این دولت بوده است، این کافى است براى جواب آنها که گفته مىشود و مىگویند: «باید ملت بگوید». ملت با چه زبانى بگوید؟...
ـ ستاد ارتش، عکس روزنامه کیهان مبنی بر رژه افسران نیروی هوایی در مقابل حضرت امام را تکذیب کرد.
ـ امام خمینی طی نطق کوتاهی که از شبکه تلویزیونی کارکنان اعتصابی رادیو و تلویزیون به طور مستقیم پخش می‌شد ضمن آرزوی موفقیت برای کارکنان رسانه‌های گروهی گفتند: دستگاه‌هایی در این قسمت بوده و هست که بایستی در خدمت مردم می‌بودند، ولی رژیم غاصب از آنها در راه هدف‌های نامشروع استفاده کرده است.
ـ دولت لیبی حمایت خویش را از انقلاب مردم ایران اعلام داشت.
ـ بختیار در یک مصاحبه مطبوعاتی اعلام کرد: در مقابل هیتلر، رضاشاه و شاه ایستادگی کرده‌ام و در مقابل آیت‌الله خمینی و بازرگان نیز مقاومت خواهم کرد.
ـ حضرت امام به زیارت حضرت عبدالعظیم رفتند. (ایشان گفته بودند که حرم نباید قرق شود.)
۲۲ بهمن
یادآوری یوم الله ۲۲ بهمن یعنی، یادآوری رشادت‌ها و فداکاری‌ها و شهادت طلبی‌های ملتی منسجم و خداجوی و پیرو ولایت و رهبری که با ایثار خون خود، ثابت کرد که «خون بر شمشیر و حق بر باطل پیروز است.» یادآوری ۲۲ بهمن؛ یعنی، یادآوری تجلی حکومت الله در روی زمین، روزی که برنده‌ترین سلاح معنوی؛ یعنی، ایمان، پیروزی آفرید؛ روزی که کلمه توحید در وحدت کلمه به دست آمد و در نتیجه اعتصام به «حبل الله» رژیم ستمشاهی دوهزار و پانصد ساله طاغوتیان به زباله دانی تاریخ سپرده شد و ثابت کرد آوای «الله اکبر» از رگبار «مسلسل» قوی‌تر و نیرومندتر است.
حضرت امام خمینی (ره) در وصیت نامه سیاسی الهی خود چنین نوشتند: «این انقلاب بزرگ که دست جهان خواران و ستمگران را از ایران بزرگ کوتاه کرد، با تاییدات غیبی الهی پیروز گردید ... بی تردید رمز بقای انقلاب اسلامی همان رمز پیروزی است و رمز پیروزی را ملت می‌داند و نسل‌های آینده در تاریخ خواهند خواند که دو رکن اصلی آن انگیزه الهی و مقصد عالی حکومت اسلامی و اجتماع ملت در سراسر کشور با وحدت کلمه برای همان انگیزه می‌باشد».
مقام معظم رهبری (مدظله العالی) در این باره، چنین فرمودند: «روز ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ یک روز بریده از قبل نبود، آنچه در آن روز اتفاق افتاد محصولی بود از تلاش همه جانبه‌ای که در طول سال‌های متمادی قبل از آن انجام گرفته بود و این تلاش از سوی همه قشر‌های این کشور بود.» تا زمانی که ملت ایران همچون ۲۲ بهمن ۵۷، از خودخواهی‌ها و خودمحوری‌ها فاصله گرفته، دست در دست هم با همدلی و اتحاد در سایه ایمان و توکل به خداوند متعال به رهبری مقام معظم رهبری (مدظله العالی) که برترین و بهترین شاگرد بنیانگذار جمهوری اسلامی و مجری فرامین الهی امام امت می‌باشد، در راه به ثمر رساندن مقصد الهی انقلاب قدم بردارند و در این راه استقامت نموده، در مقابل دشمنان اسلام و ایران تا پای جان بایستند و فریب نیرنگ‌های رنگارنگ آنها را نخورده، مجذوب فرهنگ مبتذل آنها نگردند، نعمت پیروزی انقلاب اسلامی پابرجا و مستدام خواهد بود و تمام توطئه‌ها و نقشه‌های شوم آنها بر ضد جمهوری اسلامی و ملت شریف ایران، نقش برآب می‌شود و حاصلی جز رنج و زبونی خودشان در پی نخواهد داشت و هر روز عزت و سرافرازی و بالندگی ایران اسلامی بیشتر آشکار خواهد شد.
۹ دی
۹ دى ۱۳۸۸ نیز یکى از ایام الله انقلاب اسلامى بود که در آن، انقلاب اسلامى یکبار دیگر بعد مردمى خویش و حضور پررنگ بدنه مردمى در حمایت از این شجره طیبه الهى را نشان داد.
انتخابات ریاست جمهوری دهم و حوادث پس از آن، یکی از جنجالی‌ترین مقاطع تاریخ سیاسی پس از انقلاب اسلامی در ایران است. از ماه‌ها پیش از برگزاری انتخابات آن سال، جریان موسوم به اصلاح‌طلبی شائبه بروز تقلب در انتخابات را کلید زد و برای جلوگیری از این ادعا، دست به تشکیل «کمیته صیانت از آرا» زد. با نزدیک‌شدن به انتخابات، شیب زیر سوال‌بردن سلامت انتخابات تندتر شد و فضای غبارآلودی از، اما و اگر، آسمان سیاست ایران را در برگرفت.
آنچه مردم را به حضور در این اجتماع بزرگ واداشت، پایان‌دادن به فتنه و آرامش به امور روزمره کشور بود.
آشوب فتنه تا ٧ ماه پس از انتخابات ادامه یافت و نامزد بازنده جز تکرار مشتی ادعا، چیز دیگری برای ابراز نداشت. ادعاهای او دوقطبی شدیدی در کشور ایجاد کرد و وضعیت سیاست داخلی و خارجی را عملا به حالت تعلیق درآورد. مردم در روز نهم دی به صورت میلیونی در تهران و سایر شهرها و شهرستان‌ها به خیابانها آمدند و در حمایت از نظام و انقلاب و رهبری، شعار سر دادند.
آنچه مردم را به حضور در این اجتماع بزرگ واداشت، پایان‌دادن به فتنه و آرامش به امور روزمره کشور بود.
حمله به پایگاه نظامی امریکا در «عین الاسد»
«آن شب بی‌نهایت ترسناک بود، از شدت انفجار‌ها در پناهگاه باز و بسته می‌شد» این صحبت را «استیسی کولمن»، سرهنگ دوم ارتش آمریکا از شب خوف برانگیز در پایگاه عین‌الاسد می‌گوید. او در مصاحبه با سی. ان. ان اذعان می‌کند «حدود هفت انفجار در جایی که ما پناه گرفته بودیم رخ داد و بی‌نهایت ترسناک بود... ما فکر می‌کردیم قرار است چند راکت به پایگاه شلیک شود، اما مطمئن نبودیم.»
«استیسی کولمن» تنها افسر ارتش آمریکا نبود که آن شب را بی‌نهایت ترسناک توصیف کرد. واشنگتن پست گفت‌وگویی را با «آلن جانسون» یکی دیگر از نظامیان حاضر در پایگاه عین‌الاسد انجام داد و او از کابوس شب‌های خود بعد از شب ترسناک صحبت کرد. جانسون گفت از زمانیکه یک موشک در ۱۸ متری پناهگاهش در عین‌الاسد برخورد کرده است، او مشکل تمرکز پیدا کرده است.
۱۳ دی ماه سال ۱۳۹۸ زمانیکه سردار سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به همراه «ابومهدی المهندس»، جانشین فرمانده الحشد الشعبی عراق به همراه یارانشان در حال خروج از فرودگاه بغداد بودند، ساعت ۱:۲۰ دقیقه بامداد در حمله پهپادی نظامیان تروریست آمریکایی به شهادت رسیدند. به دنبال شهادت تلخ سردار حاج قاسم سلیمانی، جمهوری اسلامی ایران بر گرفتن انتقام از عاملان جنایت تاکید کرد.
موشک‌باران پایگاه آمریکایی عین‌الاسد توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در شرایطی رخ داد که از پایان جنگ جهانی دوم تاکنون، هیچ کشوری جرأت رویارویی و حمله مستقیم به پایگاه‌های نظامی آمریکا را نداشته است.
در ساعت ۱:۲۰ دقیقه بامداد ۱۸ دی ماه ۱۳۹۸ زمانیکه دولت آمریکا منتظر هدف قرار گرفتن پایگاه التاجی از سوی ایران بود و هواپیما‌های شناسایی این کشور در آسمان عراق در حال گشت‌زنی بودند، ۱۳ موشک به عین‌الاسد بزرگترین پایگاه آمریکا در عراق، شلیک شد.
پایگاه عین‌الاسد یک شهر نظامی با وسعت ۵۰ کیلومترمربع است و صد‌ها تأسیسات و قرارگاه نظامی و ده‌ها فروند هواپیما و ده‌ها فروند بالگرد و پهپاد در این پایگاه وجود داشت.
پایگاه عین‌الاسد، همان پایگاهی است که ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا پیش از آن در سکوت خبری و در خفا برای جشن سال نو میلادی به آن سفر کرد و همان پایگاهی است که ترامپ گفته بود: میلیارد‌ها دلار برای آن صرف کرده و حاضر نیست آن را ترک کند.
موشک‌باران پایگاه آمریکایی عین‌الاسد توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در شرایطی رخ داد که از پایان جنگ جهانی دوم تاکنون، هیچ کشوری جرأت رویارویی و حمله مستقیم به پایگاه‌های نظامی آمریکا را نداشته است.
ساعاتی پس از موشک‌باران پایگاه عین‌الاسد، رهبر معظم انقلاب این حمله موشکی را یک «سیلی» عنوان کردند و فرمودند: «بحث انتقام بحث دیگری است» و «در مقام مقابله، این اقدامات نظامی به این شکل کفایت نمی‌کند بلکه باید حضور فسادبرانگیز آمریکا در منطقه تمام شود.»
نکته قابل توجه اینجاست که به جهت سرپوش گذاشتن بر تحقیر آمریکا، از همان ابتدای انتشار خبر موشک‌باران عین‌الاسد، اخبار ضدونقیضی در مورد میزان خسارات و تلفات وارد شده به نظامیان آمریکایی مستقر در این پایگاه از سوی مقامات این کشور منتشر شد.
اما در این میان توجه به این نکته خالی از لطف نیست که چیزی که در این رویداد‌ها واضح و مبرهن است این که دشمن با تبلیغات گسترده و برپایه دروغ، به دنبال کتمان و نادیده انگاشتن این ایام است. ایام‌اللهی که در جریان انقلاب بود از یک سو و روز‌های زیبایی که دست خدا در میان بوده از سوی دیگر مورد توجه ماست.
کاخ‌نشینان غربی با حمایت از فتنه گران و اغتشاشگران می‌خواهند جایگاه جلاد و شهید را عوض کنند. از این رو طبق فرمایشات اخیر رهبر معظم انقلاب باید این ایام الله‌ها را زنده نگه داشت و با زنده نگهداشتن این روزها، نورافشانی و هدایت‌بخشی آنها را حفظ و حتی تقویت کنیم.
انتهای پیام/
