اکران‌های مردمی قله موفقیت جشنواره عمار است

محمد براتی سازنده نماهنگ «خروش» که با این اثر در سیزدهمین جشنواره مردمی فیلم عمار حضور دارد در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری آنا عنوان کرد: نزدیک به ۱۵سال است که در زمینه فرهنگی فعالیت دارم و در حال حاضر حوزه ی هنری خراسان جنوبی مشغول به کار هستم. نماهنگ «خروش» یا «هنر برای اسمان» است که ابتدا سرود آن در حوزه ی هنری استان خراسان جنوبی  تولید شد  و بعد از آن تصمیم گرفتم که نماهنگ آن را تولید کنم.

وی درباره آشنایی‌اش با جشنواره عمار بیان کرد: این جشنواره یکی از آن جشنواره‌هایی بود که همیشه دنبال می‌کردم  و در یکی از دوره‌های آن نیز موفق به کسب فانوس جشنواره شدم. در دوره ی نهم نیز به عنوان داور در آن‌حضور داشتم و امسال هم توفیق داشتم در بخش نماهنگ وارد مسابقات شوم.

براتی نقطه قوت جشنواره عمار را مردمی بودن آن دانست و افزود: جشنواره عمار در ابعاد مختلف با سایر جشنواره‌ها  تفاوت دارد، در نوع سبک و سیاق اجرا، داوری و حتی تولیدات .جشنواره عمار یک فرصت برای خیلی از دغدغه مندان فرهنگی و اجتماعی است که به نوعی خودشان فعال رسانه ای هستند ویا به عنوان تولیدکننده ی محتوا به صورت شخصی فعالیت های هنری و اجتماعی خود را منتشر می کنند و با توجه به این که سایر جشنواره ها گاهی تخصصی هستند  و یا به گونه ای عمومیت ندارند ، بسیاری از افراد که شاید نتوانند در حلقه های  گروههای تخصصی حضور داشته باشند، می توانند در جشنواره عمار حضور پیداکنند.

این هنرمند همچنین جشنواره عمار را فرصتی برای بیان مسایلی دانست که شاید در رسانه قابل مطرح کردن نباشد.

براتی ضمن بیان اینکه عمار توانسته به جای اینکه مخاطب را به سینما بیاورد ،شرایط سینما را برای مخاطب در هر جای کشور ایجاد کند گفت: من به یاد دارم که در سال‌های ۹۴،۹۵یک فعال فرهنگی  در مرز افغانستان و ایران ،در یکی از روستاهای مرزی بود که با همان موتور شخصی خود تجهیزاتی فراهم می کرد و به روستاهای اطراف می رفت و فیلم اکران می کرد. به نظر من اکران مردمی یکی از قله‌های موفقیت  جشنواره عمار است.

** رشد کیفی و کمّی در تولید نماهنگ

تهیه کننده نماهنگ خروش در رابطه با حرفه نماهنگ و رشد و پیشرفت آن در کشور گفت: درچند سال اخیر در زمینه نماهنگ تغییرات خیلی بزرگی اتفاق افتاده چرا که گروه‌های سرود و صوت زیادی داشتیم که به واسطه تولید تصویری آثارشان، کارهایشان نمود پیدا کرد و دیده شد به همین دلیل از حدود سه، چهارسال پیش بسیاری از افراد تصمیم گرفتند که هر کار صوتی را تصویرسازی کنند. اوایل یک سری سازمان‌ها و دستگاه‌ها بودند که به صورت حرفه‌ای پای کار بودند و گروه‌های مردمی هم در حد و اندازه خودشان کار می‌کردند اما به واسطه وجود شبکه‌های اجتماعی و دیده شدن این آثار در پلتفرم‌های مختلف این اشتیاق در نوجوانان و جوانان به وجود آمد که به  این سمت بروند و کارهای هنری حرفه‌ای‌تری بسازند.

براتی با مطرح کردن این موضوع که کارهای مردمی گاهی چندین پله جلوتر از کارهایی هستند که حتی به لحاظ تیپیکال و تجهیزات، حرفه‌ای‌تر هستند، گفت: گاهی اوقات شاهد کارهایی از بین مردم هستیم که به شدت فراگیری آن زیاد است برای مثال در حوزه سرود می‌توانیم به «سلام فرمانده» اشاره کنیم در حالی که شاید خیلی‌ها از آن  به لحاظ فنی و صوتی  ایراد بگیرند، اما نماهنگ طوری فراگیر شد که حتی در کشورهای دیگر و به زبان های دیگر هم خوانده شد و در واقع از آن دست کارهایی بود که قوت و قدرت خود را از مردم می‌گرفت. می‌توان گفت آثار مردمی همیشه جلوتر از سایر آثار هستند.