نیمی از یخچال‌های طبیعی تا سال ۲۱۰۰ از بین می‌رود

به گزارش خبرنگار گروه جامعه خبرگزاری آنا، نتایج منتشر شده از یک مطالعه نشان می‌دهد، نیمی از یخچال‌های طبیعی تا سال ۲۱۰۰ حتی اگر به اهداف تعیین‌شده در توافق‌نامه پاریس (افزایش ۱.۵ درجه سلسیوس دما) عمل شود، از بین خواهد رفت و حداقل نیمی از این ضرر در ۳۰ سال آینده اتفاق خواهد افتاد.

اگر میزان گرمایش جهانی با نرخ فعلی ۲.۷ درجه سانتیگراد ادامه یابد، وضعیت و‌خیم‌تر و ۶۸ درصد از یخچال‌های طبیعی ناپدید می‌شوند.

محققان دریافتند، ۴۹ درصد از یخچال‌های طبیعی در خوش‌بینانه‌ترین سناریوی گرمایش ۱.۵ درجه سانتی‌گراد ناپدید می‌شوند. با این حال، براساس این مقاله که در مجله «Science» منتشر شده، اگر گرمایش جهانی تحت شرایط فعلی گرمایش  با نرخ ۲.۷ درجه سانتیگراد ادامه یابد، تلفات چشمگیرتر خواهد بود و ۶۸ درصد از یخچال‌های طبیعی ناپدید می‌شوند و تا پایان قرن آینده تقریبا هیچ یخچالی در اروپای مرکزی، غرب کانادا و ایالات متحده باقی نمی‌ماند.

این امر به طور قابل توجهی به افزایش سطح دریا کمک می‌کند، تامین آب تا ۲ میلیارد نفر را تهدید می‌کند و خطر خطرات طبیعی مانند سیل را افزایش می‌دهد. این مطالعه تمام یخ‌های خشکی را به جز یخ‌های گرینلند و قطب جنوب بررسی کرده است.

پژوهشگران این مطالعه توضیح می‌دهند: اگر افزایش دما به ۱.۵ درجه سلسیوس محدود شود، میانگین سطح آب دریا‌ها از سال ۲۰۱۵ تا ۲۱۰۰، ۹۰ میلی‌متر افزایش پیدا خواهد کرد، اما با گرم‌شدن آن به میزان ۲.۷ درجه سلسیوس، ذوب یخ‌ها منجر به افزایش ۱۱۵ میلی‌متری سطح دریا می‌شود. در این مطالعه، افزایش سطح دریا تا ۲۳ درصد بیشتر از مدل‌های قبلی تخمین زده شده است.

اعتقاد بر این است که ذوب یخچال‌های کوهستانی باعث افزایش بیش از یک سوم سطح دریا می‌شود. بسیاری از این وقایع اجتناب ناپذیر هستند، اما ازآنجایی که میزان آسیب‌ها و شدت آن‌ها مستقیماً با افزایش دما مرتبط است ضرورت تسریع اقدامات لازم بر روی بحران آب و هوا را نشان می‌دهد.

محققان در این مقاله نوشتند: «تلفات ناشی از ذوب توده‌های یخچال‌های طبیعی با افزایش دمای جهانی بیش از ۱.۵ درجه سانتی‌گراد، بر ضرورت ایجاد تعهدات اقلیمی بلندپروازانه‌تر برای حفظ یخچال‌های طبیعی در مناطق کوهستانی تأکید می‌کند».

این تیم از داده‌های ماهواره‌ای دو دهه گذشته برای نقشه‌برداری از یخچال‌های طبیعی زمین با دقت بیشتری نسبت به قبل استفاده کرده است. مدل‌های قبلی بر اندازه‌گیری یخچال‌های طبیعی تکیه داشتند و سپس براساس این اطلاعات نتیجه‌گیری می‌شد، اما اکنون محققان می‌توانند در مورد هر یک از ۲۰۰ هزار یخچال طبیعی زمین، نقاط داده‌ای به‌دست آورند. این امر برای اولین‌بار به آن‌ها این امکان را داد تا متوجه شوند در سناریو‌های مختلف تغییرات آب‌و‌هوایی چه تعداد از یخچال‌ها از دست خواهند رفت.

دیوید رانس، مهندس عمران و محیط زیست از دانشگاه کارنگی ملون و دانشگاه آلاسکا فیربنکس و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: «این نخستین بار است تعداد یخچال‌هایی که از بین می‌روند به طور مجزا از کل یخچال‌ها محاسبه شده است»؛ بیشتر یخچال‌های طبیعی که از بین خواهند رفت کوچک هستند و در حال حاضر کمتر از ۱ کیلومتر مربع وسعت دارند. اگرچه سهم کمتری در حجم کل دارند، اما در برابر تغییرات آسیب پذیرتر هستند.

یخچال‌های کوچک منبع مهم آب و امرار معاش میلیون‌ها نفر هستند. نویسنده اصلی این مطالعه یادآور شد: «وقتی به مکان‌هایی فکر می‌کنیم که اکثر مردم یخچال‌های طبیعی را می‌بینند و از آن‌ها بازدید می‌کنند، در واقع منظور اماکن در دسترس است؛ مانند اروپای مرکزی یا در کوهستان‌های بلند آسیا. در این مناطق یخچال‌های طبیعی کوچکتر زیادی وجود دارد».

رشته‌کوه‌های پایین‌تر مانند آلپ و پیرنه از جمله آن‌هایی هستند که بیشترین آسیب را دیده‌اند. به عنوان مثال، در رشته‌های آلپ، تا سال ۲۰۵۰، انتظار می‌رود یخچال‌های طبیعی به طور متوسط ۷۰ درصد کوچک‌تر شوند، بسیاری از یخچال‌های کوچک‌تر نیز قبلاً ناپدید شده‌اند، با جایگزینی برف‌ها با سنگ‌های لخت در برخی مکان‌ها و با تلفات قابل توجه در تنوع زیستی آن مناطق ممکن است پس از ناپدید شدن یخچال‌های طبیعی بسیاری از آن‌ها منقرض شوند. محیط‌های پیش از یخبندان نیز به گرمای جهانی بسیار حساس هستند و گونه‌های کوهستانی در معرض انقراض هستند.

این نخستین تحقیقی نیست که افزایش سطح دریا ناشی از ذوب یخبندان را نشان می‌دهد، اما پیش‌بینی‌های این پژوهش نسبت به مدل‌های قبلی دقیق‌تر هستند. این مطالعه به دنبال تحقیقاتی در سال ۲۰۲۱ انجام شده که نشان می‌دهد سرعت ذوب یخچال‌های طبیعی در دو دهه گذشته دو برابر شده است و بیشتر از یخ‌های گرینلند یا قطب جنوب در افزایش سطح دریا نقش داشته است.