به یاد درگذشت اسطوره‌ای که مبارزه کرد و رنج کشید

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، دنیای فوتبال هنوز در شوک و غم ازدست دادن سلطان پله و سینتسا میهایلوویچ بسر می‌برد که چهره بزرگ دیگری را از دست داد.

روز گذشته خبر درگذشت «جیان لوکا ویالی» در سن ۵۸ سالگی انتشار یافت. وی در اثر ابتلا به بیماری سرطان پانکراس درگذشت. او با این بیماری ۵ سال تمام مقابله کرد، اما  برابر آن عاقبت تسلیم شد. در تاریخ ۱۴ دسامبر، او در بیانیه‌ای اعلام کرد که کادر مربیگری تیم ایتالیا را به خاطر شدت گرفتن بیماری اش ترک می‌کند.

«جیان لوکا» یکی از دستیاران روبرتو مانچینی، سرمربی تیم ملی ایتالیا بود و با این کار می‌خواست روی بیماری اش تمرکزکند و اجازه ندهد وضعیت بدترشود.به این ترتیب آخرین سال‌های اسطوره ایتالیایی توام با مبارزه و رنج بود. ویالی در سال ۲۰۱۷ به این بیماری مبتلا شد. بعد به مدت ۱۷ ماه تحت شیمی درمانی و عمل جراحی قرار گرفت اما درمان‌ها سرطان را ریشه کن نکردند. بلکه همچنان اسیرش بود و حتی یک سال قبل در مصاحبه‌ای با روزنامه تایمز تایید کرد که هنوز در حال مبارزه با بیماری است. او آن موقع گفت: به زعم من میهمان ناخوانده هنوز اینجا با من است. در شرایط کنونی در حالت مراقبت بسر می‌برم. تومور هنوز هست. گاهی اوقات درد می‌گیرد و گاهی هم دردش کمتر است. 

مدتی بعد از این مصاحبه بود که مانچینی نیز در ارتباط با همکار و دوستش اظهارنظر کرد و گفت: فکر می کنم با هم بودن و فکر کردن به فوتبال که همیشه در وجود ویالی بوده، حس خوبی را در او ایجاد می‌کند.

با این حال در هفته‌های اخیر وضعیت جسمانی اش بدتر شد. هنگامی که خبر بستری شدن او در بیمارستان انتشار یافت، شمار زیادی از دوستان، همبازیان سابقش، تیم‌های باشگاهی، مدیران و هواداران از او برای بهبودی حمایت کردند. اما ۸ روز بعد از سوگواری دنیای فوتبال برای مرگ پله، نابغه دیگری از این خانواده به سوی دنیای ابدی شتافت.

**نمادی از فوتبال ایتالیا

ویالی در سال ۱۹۶۴ درکرمونا متولد شد. دردهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ به نمادی از فوتبال ایتالیا تبدیل شد.مهاجمی که هم به خاطر گل هایش (۴۳۹ گل در ۷۱۴ بازی) و هم به دلیل شخصیتش، چهره‌ای هیجان انگیز بود. او فوتبال را در سال ۱۹۸۰ با کرمونزه شروع کرد و به مدت ۴ سال برایش بازی کرد. در سال ۱۹۸۴ به سمپدرویا پیوست. در این تیم ۲۲۳ بازی کرد و ۸۵ گل زد. در سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۶ عضو یوونتوس بود و در آخرین بخش فوتبالش، به عنوان لژیونر در سال‌های ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹ عضوی در تیم چلسی انگلیس بود. در سمپدوریا که بود در کنار مانچینی، یکی از مرگبارترین زوج‌های هجومی سری A را بوجودآورد.  از آن زمان با مانچینی صمیمی بود و این رفاقت را تا هنگام مرگ ادامه داد. در آن تیم و در کنار هم برنده یک جام برندگان جام اروپا، اولین و تنها اسکودتو باشگاه، سه جام حذفی و یک سوپرجام شدند. در تیم یوونتوس نیز در کنار چهره‌های همچون روبرتو باجو، راوانلی، دل پیرو و ... کارکرد و شاگرد تراپاتونی و لیپی شد. 

**ویالی موفق در بازی

ویالی در نقش یک بازیکن باشگاهی کارنامه فوق العاده‌ای داشت. او برای تیم ملی ایتالیا ۵۹ بازی کرد و ۱۶ گل زد. اولین بازی ملی اش را در سن ۲۱ سالگی زیر نظر انزو بیرزوت انجام داد و در دو جام جهانی ۱۹۸۶ و ۱۹۹۰ حاضر بود. 

وی چند سال قبل در ارتباط با حضور در جام جهانی ۹۰ درمصاحبه با سایت فیفا عنوان کرد که از آن پیکار‌ها خاطره خوشی در ذهن ندارد به خصوص که مردم ایتالیا گاه از مارادونا به خاطر حضورش در ناپل، حمایت و طرفداری می‌کردند.  پس از آویختن کفش هایش، مربیگری تیم‌های چلسی و واتفورد را در انگلیس تجربه کرد که موفق نبود.

بعد در لندن اقامت کرد و به عنوان مفسر مشغول به کارشد. همچنین فرصت یافت کتابی از زندگی خود منتشر کند. در سال‌های اخیر هم یکی از دستیاران مانچینی در تیم ملی ایتالیا بود. در پی درگذشت او، باشگاه‌های سابقش حتی رئال مادرید و دو تیم شهر میلان واکنش نشان دادند و ابراز تاسف کردند.