از ادعای حذف نگاه سلیقه‌ای در چرخه کشتی تا سناریو نویسی برای یزدانی و قاسم‌پور؟

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، تصمیم کادرفنی تیم ملی آزاد در جام‌جهانی آمریکا در مورد استفاده از کامران قاسم‌پور در ۹۷ کیلوگرم مخالفان و موافقان نسبتا زیادی داشت.

موافقان، جام‌جهانی و حضور اسنایدر را یک محک خوب برای وضعیت وزنی و قدرت بدنی کامران قاسم‌پور می‌دانستند و در عین حال مخالفان هم برگزاری این تورنمنت با دو کیلوگرم ارفاق و فاصله فاحش وزنی بین قاسم‌پور و اسنایدر را شروعی نامناسب برای حضور کشتی‌گیر ایرانی در وزن المپیکی قلمداد کردند.

با این وجود هنوز کسی دقیقا نمی‌داند چه برنامه‌ای در سر پژمان درستکار و کامران قاسم‌پور بوده که این تصمیم را در آمریکا اتخاذ کرده‌اند، چون سرمربی تیم ملی در بازگشت از جام‌جهانی صحبتی در این خصوص نداشته است.

زمانی که فدراسیونِ علیرضا دبیر با سروصدای فراوان از اجرای چرخه خدامحور و عدالت محور انتخابی تیم ملی صحب کرد و تاکید شد که این چرخه برای این تدوین شده تا برای اولین بار در تاریخ کشتی ایران به واقع نگاه سلیقه‌ای در انتخاب تیم‌ها حذف شده و این کشتی‌گیران باشند که خودشان را طبق مسیری مشخص و شفاف، به تیم ملی برسانند، مشخصا سرمربی وظایفش بعد از انتخاب تیم آغاز شده و نقشی در انتخاب نفرات ندارد؛ بنابراین تنها کسی که باید در مورد شرایط وزنی‌اش تصمیم بگیرد، کامران قاسم‌پور است و کادرفنی تیم ملی صرفا می‌تواند نقش مشورت دهنده را داشته باشد.

ضمن اینکه اگر قرار به بازگشت کامران قاسم‌پور به وزن ۸۶ کیلوگرم برای المپیک باشد و یا اگر تصمیم او برای رفتن به وزن جدید جدی باشد، باز هم چرخه‌ای که بعد از مسابقات جهانی ۲۰۲۳ بلگراد از سوی کادرفنی تیم ملی برای المپیک اعلام خواهد شد، مسیر کامران قاسم‌پور و سایر کشتی‌گیران را برای رسیدن به دوبنده تیم ملی در هر وزنی مشخص می‌کند.

درواقع وضعیت مدال‌آوری کشتی‌گیران در جهانی پیش رو تعیین کننده زمان ورود آن‌ها به چرخه و چگونگی رویارویی با حریفان خواهد بود و عملا پژمان درستکار و به تبع آن، فدراسیون کشتی اساسا نمی‌تواند نقشی در چگونگی مصاف کشتی‌گیران داشته باشد.

ضمن اینکه با توجه به جایگاه حسن یزدانی که اکنون با ۸ مدال، پرافتخارترین کشتی‌گیر ایرانی به لحاظ تعداد مدال است و این تعداد می‌تواند بعد از مسابقات جهانی ۲۰۲۳ هم به عدد ۹ برسد، کسی نمی‌تواند مسیری را برای این قهرمان تعریف کند که در آن عدالت زیر پا گذاشته شده باشد.

اصلا چه کسی می‌تواند حق کشتی‌گیری، چون حسن یزدانی را پایمال کند؟ نهایت کاری که می‌تواند سرمربی در این چرخه که فدراسیون و کادرفنی در این دو سال خود را مقید به اجرایش دانسته، این است که برگزاری مسابقه انتخابی را به تشخیص خود در داخل ایران و در قالب مرحله نهایی انتخابی تیم ملی تعیین کند و یا مسابقه را به خارج از کشور ببرد تا کشتی خارجی کشتی‌گیر مد نظر هم ملاک قرار داده شود. آیا چنین تصمیمی برای کشتی‌گیری در جایگاه حسن یزدانی می‌تواند مانعی برای نرسیدن به دوبنده تیم ملی باشد؟

تا اینجای کار، چرخه تعریف شده، جایی برای دست بردن نداشته و از نگاه سلیقه‌ای سرمربی جلوگیری کرده است، چیزی که در تاریخ کشتی ایران به کرات تکرار شده است. جایگاه حسن یزدانی هم به خودی خود این اجازه را نمی‌دهد که کسی بتواند برایش در آستانه سومین المپیکش که می‌تواند او را صاحب دومین نشان طلا و سومین مدال کند، سناریونویسی کند.