توهم بی‌کرانگی منابع بانک‌ها و صندوق توسعه ملی را رها کنیم
رئیس هیئت عامل صندوق توسعه ملی گفت: توهمی به نام بی‌کرانگی منابع داریم و فکر می‌کنیم که پول‌هایی که دولت و بانک‌هاست یک اقیانوس است و پایان‌ناپذیر است. صندوق اتاق تسویه یا کلینیک پاک‌سازی اقتصادی نیست، عده‌ای از دولت طلبکارند و به همین دلیل بدهی خود را به صندوق پرداخت نمی‌کنند که این درست نیست.
به گزارش گروه اقتصاد خبرگزاری آنا، مهدی غضنفری در جلسه هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی تهران اظهار داشت: در مورد صندوق توسعه ملی به نظرم شاید با یک مشکل مفهومی مواجه هستیم، ما باید یک سؤال تاریخی از خودمان بپرسم ما در حوزه حکمرانی و شما نیز در حوزه اقتصاد و فعالان بخش خصوصی که چرا حساب ذخیره ارزی شکست خورد، کویت قبل از ما این پس‌انداز ارزی و این صندوق را ایجاد کرد و شکست هم نخورد و الان هم خیلی قدرتمند پیش می‌رود و کشور‌هایی نیز که بعد از ما چنین صندوق‌هایی درست کردند و الان از ما پیشی گرفته‌اند؛ اما ما در انتهای دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰ این صندوق را تشکیل دادیم و شکست خوردیم و کسی نیز با این جمله من اکنون مخالفت نمی‌کند که چرا این واژه را استفاده می‌کنید؛ بنابراین باید پرسید چه باید کرد.
رئیس هیئت عامل صندوق توسعه ملی اظهار داشت: من دو علت اصلی در مورد شکست حساب ذخیره ارزی را ذکر می‌کنم که یکی از اشکالات نگرشی و بینشی است که همه ما داشته‌ایم و باز هم ممکن است داشته باشیم هم در گروه حکمرانان کشور و هم در گروه فعالان اقتصادی، دوم نیز اشکالات کنشی و منشی است در مورد اشکالات نگرشی و بینشی گروه اول، چهار مشکل است که ممکن است همچنان باشد یا نباشد و یکی اینکه توهمی به نام بی‌کرانگی منابع داریم و فکر می‌کنیم که پول‌هایی که دولت و بانک‌هاست یک اقیانوس است و پایان‌ناپذیر است و لذا گرفتن وام مدام انجام می‌شود و همه فکر می‌کنند می‌توان تا بی‌نهایت وام گرفت این در حالی است که اگر کوه دماوند هم باشد و ریزریز از آن پول برداشته شود پایان می‌یابد.
وی افزود: ما نیز در مورد صندوق ذخیره ارزی فکر می‌کردیم که چقدر پول دارد و این توهم در مورد بانک‌ها نیز هست و یکی از دلایلی که در مجلس تسهیلات تکلیفی را برای بانک‌ها گاهی اوقات وضع می‌کنند شاید توهم بی‌کرانگی نامحدود بودن منابع است، زیرا از یک عددی بیشتر شود حس نامحدود بودن داریم و واقعاً این‌طور نیست.
غضنفری اظهار کرد: یک بحث نیز در ۴۰ سال به‌عنوان تقدس تولید داریم، البته تولید محترم و ارزشمند است و برای تولیدکننده نیز باید فرش قرمز پهن کرد؛ اما هر تولیدی را نمی‌توان به هر قیمت سرپا نگه داشت و ممکن است نتوانیم خیلی از تولید‌ها را حفظ کنیم یا اصلاً شاید نتوان در همه حوزه‌ها تولید کرد و لذا اینکه تولید بسیار مهم است موجب شده در خیلی وقت‌ها بی‌محابا، بخشی از منابع را به پای آن بریزم و این منابع نیز بازنگردد.
رئیس هیئت عامل صندوق توسعه ملی اظهار داشت: حساب ذخیره قربانی تقدس فریبکارانه شد. وقتی پولی مال دولت و دیگران می‌شود، دقت را که در مورد پول خودمان داریم در مورد آن پول نداریم و وقتی از طریق بانک‌های عامل وام داده می‌شود آن مراقبتی که بانک‌های عامل از پول خودشان می‌کنند از حساب ذخیره ارزی نمی‌کردند و همین الان نیز صندوق توسعه ملی نیز این گرفتاری را دارد.
وی افزود: ما حساب را شکل دادیم، اما هنوز نمی‌دانستیم به‌عنوان یک حکمران که تفاوت صندوق ریالی و ارزی چیست، ارزی وام دادیم و ریالی گرفتیم و بعد حساب و کتاب کردیم و دیدم که چقدر صندوق کوچک شده است خوب اگر صندوق ارزی بوده و وام ارزی داده شده باید ارزی گرفته شود لذا این مسائلی که مطرح کردم اشکالات نگرشی و بینشی بود.
رئیس هیئت عامل صندوق توسعه ملی بیان داشت: اما بقیه اشکالات که به کنش و منش ما برمی‌گردد یک تله تقسیم‌بندی و یک دام دسته‌بندی وجود دارد، مثلاً می‌گویند که کسانی که نمی‌توانند ارز بدهند آن‌ها را دسته‌بندی کنیم، ضمن اینکه یک عده هستند که خیلی بیچاره هستند و لذا از آن‌ها ریال دریافت کنیم یک راه کوچک را باز می‌کنند و مثلاً می‌گویند از ۱۰ نفر ریال بگیریم و فقط کافی است که با یک نفر از این ۱۰ نفر موافقت شود و لذا به دنبال آن انبوهی از آدم‌ها می‌آیند پشت این ۱۰ نفر می‌ایستند و این ۱۰ نفر تبدیل به آمبولانس در بزرگراه می‌شوند.
غضنفری افزود: بیانیه پشتیبانی از سوی انجمن‌ها و نمایندگان اتاق‌ها می‌آید که در راستای حمایت‌ها از تولید و نامگذاری سال شما باید همکاری کنید و این سؤال مطرح است که واقعاً چه ربطی دارد؟ این در حالی است که منابع صندوق و منابع حساب باید حفظ شود.
رئیس هیئت عامل صندوق توسعه ملی به یاد داشت: دو تصمیم است که نام آن را اهمال و امهال می‌گذاریم، بالاخره یک دفعه امهال می‌گیرید اشکال ندارد، ما دویست پروژه ارزی داشتیم که ۴۰۰ بار امهال گرفتند، خوب می‌گوییم که شرایط اقتصادی کشور این گونه اقتضا می‌کرد. خوب وقتی امهال از یک بار به ۷ بار تبدیل می‌شود دیگر نام این امهال نیست و نام آن اهمال است. امهال حد دارد و باید وام را برگرداند، زیرا بالاخره یک نفر دیگر در انتظار دریافت وام است.
وی افزود: یکی دیگر جهش‌های ارزی و بهانه‌جویی‌های فرضی است و این مسئله کاملاً واضح است.
غضنفری اظهار داشت: صندوق توسعه ملی از چه تشکیل شده است، صندوق توسعه ملی تنها صندوق ارزی کشور است و دانستن این موضوع بسیار مهم است. صندوق توسعه ملی یک نهاد مقتدر ملی است که در کنار بخش خصوصی است و مانند بانک مرکزی است، ولی یک تعریف دیگری دارد. صندوق توسعه ملی صندوق ریالی نیست و یک صندوق ارزی است و می‌توانست خارج از کشور باشد مانند بانک توسعه اسلامی یا بانک توسعه آسیایی؛ لذا باید یک تشخص و تمایز برای آن قائل شد و بدانیم که صندوق بانک مرکزی نیست. بعضی‌ها می‌گویند دولت بخشنامه دارد که ریال بدهیم و بانک مرکزی به صندوق ارز بدهد. شاید بانک مرکزی بتواند این کار را بکند، ولی صندوق نمی‌تواند این کار را بکند، زیرا صندوق بانک مرکزی نیست و بانک عامل هم نیست. خیلی‌ها به ما می‌گویند که مثلاً برای شهرمان می‌خواهیم مترو بسازم، ما به آن‌ها می‌گوییم به ما چه کار دارید، صندوق توسعه ملی محلی برای مراجعه برای وام گرفتن نیست. صندوق بورس و بیمه نیست که بگویند سیل و زلزله آمده و کشاورزان دچار آسیب شده‌اند لذا برای جبران آن از محل صندوق وام بدهید.
کار صندوق بنگاه‌داری نیست
رئیس هیئت عامل صندوق توسعه ملی بیان داشت: ذخایر صندوق هیچ‌گاه نباید به صفر برسد. صندوق توسعه مثل هیچ‌کدام از نهاد‌های پولی و مالی نیست و فقط مانند خودش است و باید این مسئله را جا انداخت. چرا اسم صندوق را بانک نگذاشتند؟ صندوق محلی است که در آن پول تجمیع می‌شود تا افزایش یابد نه کاهش پیدا کند. صندوق یک بنگاه و یک هلدینگ است که باید منابع آن افزایش یابد.
وی افزود: سوم اینکه، تعالی مستمر، صندوق باید مانند جنگل رشد کند و در دنیا نیز همین طور است و صندوق‌ها رشد می‌کنند و صندوق امارات عددش به یک هزار میلیارد دلار رسید و الان در حال افزایش است. ما یک مبلغی داشتیم و همان را هم به سختی نگه داشتیم.
غضنفری بیان داشت: تنها نهادی که می‌تواند شعار جدایی اقتصاد از نفت را عملیاتی کند صندوق است و بار‌ها نیز مصاحبه کرده‌ام و اتاق بازرگانی باید تصمیم بگیرد که می‌خواهد در خط ما باشد در خط جدیدی که داریم یا خطی که در گذشته بوده است. این مهم است و این فرصت‌های ملی کم پیش می‌آید، ما معتقدیم تمام درآمدهای نفت باید وارد صندوق شود و حتی انفال نیز باید وارد صندوق شود، صندوق باید سرمایه‌گذاری کند، زیرا درآمدهای نفت ثروت نیست بلکه درآمدهای نفت سرمایه است و هیچ‌کس نباید از سرمایه خود مصرف کند در حالی ما از سرمایه می‌خوریم و هر سال سرمایه را در بودجه می‌گذاریم و آن را به صفر می‌رسانیم. این غلط است و یک‌بار بگوییم غلط است و خودمان را نجات دهیم، درآمدهای نفت باید وارد صندوق شود، صندوق به‌عنوان سرمایه و نه ثروت به آن نگاه کند و سرمایه‌گذاری کند و با کمک بخش خصوصی این کار را انجام دهد.
وی افزود: کار صندوق بنگاه‌داری نیست و مثلاً نباید شود شستا، البته ممکن است شستا هم از خودش دفاع کند و بگوید ما موفق هستیم؛ لذا وقتی ثروت جمع شد ثروت را به بودجه بدهیم یعنی سود عملیات را بودجه دهیم نه خود منابع. این آرمان نهایی ما است و این نقطه تصمیم‌گیری تاریخی است که می‌توانیم پشت آن بایستیم.
رئیس هیئت عامل صندوق توسعه ملی اظهار داشت: صندوق، اتاق تسویه و یا کلینیک پاک‌سازی اقتصادی نیست، یعنی یک عده‌ای از دولت طلبکارند و پول صندوق را نمی‌دهند. این موضوع به صندوق چه ربطی دارد.
غضنفری بیان داشت: حدود ۷.۱ میلیارد دلار مطالبات معوق صندوق بوده از وقتی که ما مسئولیت صندوق را بر عهده گرفتیم که ۵.۳ میلیارد دلار از آن تعیین تکلیف شده است و ۱.۸ باقی‌مانده است که شاید قوی‌ترین و بدهکارترین شرکت ملی نفت و وزارت نفت بود که به ما گفتند، بدهی را برای ما به مدت ۴ سال استمهال کنید که در جواب به آن‌ها اعلام شد که پروژه‌های شما به بهره‌برداری رسیده است و لذا باید وام به صندوق بازگردد و پیرو آن مسائل و مشاجره‌هایی ایجاد شد که این مسائل به گوش مقامات رسید و آن‌ها نیز گفتند که صندوق درست می‌گوید و باید منابع صندوق پس داده شود، بنابراین جلساتی در رابطه با این مسئله برگزار شد که مشخص شد، نزدیک ۳ میلیارد دلار طلب از شرکت ملی نفت بود که به توافق رسیدیم که بخشی به صورت سهام و بخشی نیز به صورت وجه نقد بازپرداخت شود.
رئیس هیئت عامل صندوق توسعه ملی بیان داشت: اگر پول‌ها بازپرداخت نشود، پول در برخی از پروژه‌ها رسوب می‌کند و این مسئله مانع رشد اقتصادی است.
غضنفری بیان داشت: صندوق توسعه حدود ۱۴۵ میلیارد دلار ورودی داشته است و حدود نیمی از آن در طی ۱۰ سال گذشته با مجوز‌های خاص دولت‌ها برداشته‌اند و حدود ۴۰ میلیارد دلار به بخش خصوصی و نهاد‌های غیردولتی وام داده شده است و یک مقداری همچنان در نزد بانک مرکزی ذخیره داریم و به دستور بانک مرکزی ۹ میلیارد دلار به ریال تبدیل شد و بابت این دستور ۷ میلیارد دلار ضرر کردیم، با این ضرر نرخ بازده صندوق در ۱۰ سال گذشته صفر درصد است.
انتهای پیام/۴۱۲۹/
انتهای پیام/
