متهم به قتل 17 ساله: «رفیق بازی» روزگارم را سیاه کرد!

به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری آنا به نقل از خراسان، متهم این پرونده جنایی ساعت 8 صبح روز گذشته در حالی که صدای پابندهای آهنینش ، گوش ها را آزار می داد توسط کارآگاهان پلیس جنایی به محوطه ورزشگاه شهید رجایی مشهد هدایت شد تا در حضور قاضی با تجربه ویژه قتل عمد، چگونگی وقوع جنایت را بازسازی کند. ماموران کلانتری شهید رجایی به فرماندهی سرگرد موذن حفاظت از منطقه را به عهده گرفتند و خودروهای پلیس آژیرکشان در محوطه ورزشگاه توقف کردند. شاهدان عینی و مجروحان این حادثه تلخ نیز در گوشه میدان ورزشگاه منتظر دستور قاضی بودند تا جزئیات این جنایت هولناک را بازگو کنند.

نوجوان 17ساله که با دیدن میدان ورزشگاه ، گویی صحنه های خونین آن روز را در ذهن مرور می کرد، سرش را به نشانه ندامت تکان داد و مقابل دوربین قوه قضاییه ایستاد. در آغاز بازسازی صحنه قتل، ابتدا کارآگاه حمیدفر (افسر پرونده) خلاصه ای از محتویات پرونده و اعترافات عامل جنایت در مراحل بازجویی را شرح داد و سپس قاضی سید جواد حسینی با تفهیم مواد قانونی به متهم این پرونده جنایی از وی خواست مواظب اظهارات خود باشد و حقیقت ماجرا را بیان کند.

«مرتضی» که بغض گلویش را می فشرد و آینده خود را مبهم می دید پس از معرفی کامل خود و در حالی که عنوان می کرد «رفیق بازی، روزگارم را سیاه کرد» به تشریح ماجرای قتل پرداخت و گفت: آن شب( 94.12.17) از سرکار به خانه باز می گشتم که چند تن از دوستانم را دیدم. قرار شد کنار هم مقداری مشروبات الکلی مصرف کنیم. من هم که حقوق هفتگی ام را از صاحبکارم گرفته بودم بلافاصله به مغازه رفتم و باخرید پفک و دوغ نزد دوستانم بازگشتم. مشروب را قبلا تهیه کرده بودیم و به دنبال جای خلوتی می گشتیم که کسی ما را نبیند. در همین حال به یکی از کوچه های فرعی حر 19 رفتیم. کوچه ساکت بود و در آن ساعت کسی رفت و آمد نمی کرد. بساطمان را همانجا پهن کردیم و پس از مصرف مشروبات، هرکدام از دوستانم به سویی رفتند. من که احساس می کردم اگر با این وضع به خانه پدربزرگم بروم احتمالا آن ها از بوی بد دهانم متوجه مشروب خوری من می شوند، بنابراین راهم را به سوی ورزشگاه شهید رجایی کج کردم. آن شب مسابقات محلی فوتسال در ورزشگاه برگزار می شد. با خودم گفتم چند ساعتی را به ورزشگاه می روم و به تماشای فوتسال می نشینم تا بوی بد دهانم از بین برود و پس از آن به خانه پدر بزرگم می روم. در واقع چون بعد از طلاق پدر و مادرم من نزد پدر بزرگم زندگی می کردم آن ها به من کاری نداشتند و کسی رفت و آمدهای مرا کنترل نمی کرد.

متهم به قتل در ادامه اعترافاتش گفت: اگرچه حال طبیعی نداشتم ولی همه چیز را تشخیص می دادم در بین راه یکی از دوستانم را دیدم و به همراه او وارد محوطه ورزشگاه شدیم. چند تن دیگر از دوستانمان هم در محوطه ورزشگاه نشسته بودند در همین حال احساس کردم کسی مرا صدا زد اما در تاریکی شب نفهمیدم چه کسی بود! یکی از همان افرادی که آن جا نشسته بودند به سمت من آمد و قصد شوخی داشت او از پشت سر مرا گرفت که من هم عصبانی شدم و فریاد زدم در این حال 2 نفر دیگر از دوستانش به کمک او آمدند و من که اوضاع را این گونه دیدم چاقویی را از کمر جمعه خان (فردی که از پشت سر مرا گرفته بود) بیرون کشیدم و با آن ضرباتی به هر 3 نفر آن ها زدم ولی آن ها مرا رها نمی کردند یکی از ضربات به زیر شکم جمعه خان اصابت کرد و در نهایت خودم را از چنگ آن ها رهانیدم و با دیدن وضعیت خون آلود مصدومان از محل فرار کردم. پس از آن هم به منزل عمه ام در بولوار توس رفتم اما سپیده دم بود که کارآگاهان به سراغم آمدند و مرا دستگیر کردند.

نوجوان 17 ساله که در همه مراحل بازجویی مصرف مشروبات الکلی را انکار و عنوان می کرد دوستانش قصد داشتند او را مورد آزار و اذیت قرار دهند، هنگام بازسازی صحنه جنایت وقتی در برابر سوالات فنی و تخصصی قاضی حسینی قرارگرفت به تناقض گویی پرداخت وناچار شد حقیقت ماجرا را فاش کند. در ادامه بازسازی صحنه این جنایت، 2 مجروح دیگر این حادثه نیز به دستور قاضی شعبه 211 دادسرای مشهد مقابل دوربین قوه قضاییه قرار گرفتند یکی از آن ها گفت: ما در یکی از مراکز بازی های رایانه ای با یکدیگر آشنا شدیم. آن شب به ورزشگاه آمده بودیم که یکی از دوستانمان را برای خرید تخمه به بیرون از ورزشگاه فرستادیم. اما او به همراه مرتضی به ورزشگاه بازگشت. در این لحظه وقتی من از سرویس بهداشتی خارج شدم دیدم که او با دوستان دیگرم درگیر شده است و 3 نفر خون آلود هستند. مرتضی فرار کرد و ما با اورژانس تماس گرفتیم اما جمعه خان به قتل رسیده بود.

بنابراین گزارش، پس از اظهارات دیگر شاهدان و مجروحان این حادثه، قاضی ویژه قتل عمد، دستور پایان بازسازی صحنه جنایت را صادر کرد و بدین ترتیب متهم به قتل 17 ساله با صدور قرار بازداشت موقت روانه زندان شد تا این پرونده دیگر مراحل قانونی خود را طی کند.